Αναζήτηση
Αποτελέσματα 7501-7576 από 7576
Να μη στάξ' η νοριά του
(1939)
Η σφίξη βγάλλει το λάδι
(1876)
Του τάζει λαούς με πετραχήλια
(1876)
λαούς= λαγούς
Τάζει λαούς με πετραχήλια
(1876)
άφθονα δώρα
Γάδαρος, που τάζει και γελά
(1876)
Κι έχει σερότερον πράμα σαν τα τάξης και να γελάς;
Του τάζ ανώγεια και κατώγεια
(1878)
Ο βοσκός σαν ξεβοσκίση, αλλοίμονον στους βοσκούς κι ο Χριστός σαν τουρκέψη, αλλοίμονον στους Χριστιανούς
(1876)
δια τους Τουρκοκρήτας
Δεν σταχτών' η παραστιά του.
(1876)
Σύκα τάζει των ποδιών του
(1878)
Στέκα ώσπου να κουραστής.
(1876)
Δεν ταιριάζουν τα χνώτα μας
(1876)
Τάζ' αυγά με τα καλάθια
(1876)
Μωρού κι αγιού μην τάξης
(1940)
Στο μωρό και στον άγιο άμα τάξης κάτι πρέπει να το δώσης
Καθένας κατά που του ταιριάζει
(1876)
Έκαστος άξιος της τύχης του.
Άρα και κατάρα το ταμάχι
(1876)
Σαν αθρώποι 'ν κι' οι Τούρκοι
(1876)
(εννοούν)
Κατά πως βλέπω, δεν θα κάμωμεν μαζί ταξίδι
(1876)
Δεν συμφωνούμεν
Δεν είναι σφάρμαν των Τουρκών, πως ζουν ακόμ' οι Χριστιανοί
(1876)
οξύμωρον;=θέλουν, αλλ' αδυνατούν
Βουνόν με βουνό δεν εσμίει, μ΄ άνθρωπος με τον άνθρωπον θα σμίξη που δεν είναι βολετό
(1876)
Ερμηνεία: Και όρη δηλονότι σκιόεντα και θάλασσα ηχήεσσα, αν διαχυρίση τους φίλους ή και μίση ή συμφέροντα αν συντρίφωσι τους δεσμούς της αμοιβαίας σχέσεως, πάλιν έρχεται ημέρα, καθ΄ ην συναντώνται και υπομειδιώσιν επιχαρίτως ...
Να 'μουν κάτης τον Γεννάρη και μωρόν παιδίν τον Μάη, και τον Άοστον μεγάλος κι' αυτόν γίνουν τα σταφύλια, να 'μουν γέρος με τα γένεια
(1876)
Ο γάτης, δι' επιγαμβρεύσεις ο παις δια ύπνον και ανάπαυσιν μεγάλος ή γέρος, δια τα σταφύλια
Ποιός το μεγάλο κουτάλι; - Εγώ! - Ποιός την μεγάλη γωνία; - Εγώ. - Ποιός την μεγάλη κουπιά; - Εγώ. - Ποιός το μεγάλο κουπί; - Τ' είπα γώ, ας πή κι άλλος!
(1876)
Τις θέλει; Κατ' ερωταπόκρισιν.Ναύτης ο φαγάς αποκρίνεται το συμφέρον μόνον ούχι δε και το βάρος = τα καλά και τα συμφέροντα
Ο Γληγόρης εγληγόρα κι ο Μελέτης εμελέτα κι ο Γληγόρης μας επήρε του Μελέτη την γυναίκα
(1876)
Δημοσθ.: φύσει υπάρχει τοις παρούσι τα των απόντων και τοις εθέλουσι πονείν και κινδυνεύειν τα των αμελούντων = εκ φύσεως, άνηθεν και εξαρχής υπάρχουν εις τους παρόντας τα πράγματα των απόντων και εις τους εργαζομένους και ...
Τον Αράπ' αν σαπουνίζης μόνο το σαπούνι χάνεις
(1876)
Σημείωση: Ο αστειότατος φίλος ημών Χουρμουζής, εις τον διανομέα της εφημ. “Αρμονία” τω 1865, υπερεεξέτεινεν εις είκοσιν όλους στίχους ουτωσί: Τον Αράπ΄ αν σαπουνίζης, τον νεκρόν αν γαργαλίζης τον κουφόν αν τον σφυρίζης τον ...
Άρξον χείρ μου αγαθή, γράψον γράμματα καλά, μη δαρθής και παιδεθής και στον φάλαγκα βαλθής
(1876)
Ερμηνεία: Εν τη ώα. Εν αρχή κώδικος της Μονής το εύρον ούτω: άρξον, χείρ μου αγαθή γράφε γράμματα καλά, μη ντραπής και λυπηθής κι' εις τον φόρον ντροπιάστης= τότε τον επόμπευσαν με γαϊδουροκεφάλαν. Εν ετέρω δε – το πριν ...
Παρά να τα χ' η γειτόνισσά μου,κάλλιον να τα χουν τα παιδιά μου, παρά να τα 'χουν τα παιδιά μου, κάλλιο να τα χ' η αφεντιά μου
(1876)
Θηραϊκή περίφαντος, εγωιστική
Ραφτάκια μπαλωσάκια, Δευτέρα δευτερίζουν, την Τρίτη σεριανίζουν, Τετράδη δεν μπορούν, Την Πέφτη συλλοούνται, Παρασκευή κοιμούνται, Σάββατο μεσημέρι να πιάσουσι δουλειά, να πάρουν τρία γρόσα γιατί επολιδρώσαν, να τους φανούν τρακόσα αφ' την πολλήν φτώχια. Τι να τα πρωτοκάμουν; Το νοίκι να πλερώσουν, τα πλυστικά να δώσουν; Τους μένει κι' ένα γρόσι. Εβίβα οι μπαλώσοι, εβίβα λιμπερτά!
(1876)
Το κομψόν τούτο πολύστιχον παραθέτομεν εκ των Νεοελλ. Αναλέκτων τον φιλ Συλλ Παρνασσού Τ.Α' φυλλ. Γ' σελ. 167, απλώς έπ' αγαθώ των οκνηρών ους αφορά