Αναζήτηση
Αποτελέσματα 891-900 από 935
Πές με ποιόνε σμίγεις νά σέ πώ πιός είσαι
(1957)
Σμίγω = συναναστρέφομαι και σμίξη = συναναστροφή. Καί φράση, συνηθισμένη κι' αυτή στά Βουρλά: “οι κακές σμίξες βλάφτουνε”
Ούλη μου η έννοια τ' αντρούς μου ο θάνατος
(1957)
Ειρωνική έκφραση επιδείξεως αδιαφορίας για οτιδήποτε
Εμείς κι' εμείς θα είμαστε
(1957)
Δηλ. Μεταξύ μας συγγενείς και πολύ γνωστοί φίλοι. Λεγόταν προ πάντων σε περιπτώσις φιλικών συγκεντρώσεων
Νιός ήμουν και γέρασα
(1957)
Όταν κάτι πολύν καιρό το περιμένομε, ή αναβάλλεται η πραγματοποίηση κάποιας υποσχέσεως
Ήταν ο καυγάς για το πάπλωμα
(1957)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Θέλει διάβασμα
(1957)
Δηλαδή δέηση παπά
Κοπήκανε τα ήπατά μου
(1957)
Ο Θεός να του βγάλει σκάπουλα
(1957)
Ο Θεός να τον προστατεύσει και να τον διασώσει
Ο Θεός αργεί, μα δεν λησμονεί
(1957)
Εκτός από την παροιμία αυτή, οι Βουρλιώτες σπανιώτατα χρησιμοποιούσανε το “λησμονώ”, πάντοτε λέγανε “ξεχνώ”
Ο Θεός είναι μεγάλος
(1957)
Επίσης παρηγορητική έκφραση σαν το “΄Εχει ο Θεός”. Συχνά μάλιστα λέγεται και τις δυό σαν συμπλήρωση η μία της άλλης