Αναζήτηση
Αποτελέσματα 621-630 από 678
Όπου λαλούν πολλοί κοκκόροι αργεί να ξημερώση
(1912)
Η λαϊκή συνείδησις αποστέργει ανεπιφυλάκτως το συλλογικόν σύστημα, θεωρούσα τουτο εν πάσιν ολέθριον και καταστρεπτικόν. Η υπό πολλών εν ταυτώ διοίκησης ωρισμένης υποθέσεως δυσχεραίνει κατά την δημώση αντίληψιν την λύσιν ...
Όποιος ζη και δίνει πράμμα, θέλει τρεις με την καμπάνα
(1912)
Την εν ζωή διανομήν της περιουσίας προς τα τέκνα ή προς άλλους οιουσδήποτε αποστέργει και απαγορεύει η λαϊκή συνείδησις, πικρώς κατακρίνουσα τον εις τοιούτο προβαίνοντα μέτρον
Το παιδί σου πάντρεψες, γείτονα το έκαμες
(1912)
Ο γάμος επάγεται την λύσιν της πατρικής εξουσίας και του τέκνου την αυτεξουσιότητα. Παρβλ. Και Μαλαξόν : “Αυτεξούσια λέγεται τα παιδιά, όπου υπανδρεύση ο πατέρας τους και δώση τους το μερτικόν τους” Νομοκαύνον. Κεφ. ΣΙΑ', Δ1
Καταραμένο μου παιδί, καλέ μου κληρονόμε
(1912)
Εν τη παροιμία ταύτη ανευρίσκομεν την αντίθεσιν των αισθημάτων των γονέων προς τα τέκνα αφ' ενός και της ιδιότητος του κληρονόμου αφ' ετέρου, ήτις είναι κατά κανόνα αναφαίρετος
Τ' αντρογύνου τα προικιά είν' σαν της Λαμπρής τ' αυγά
(1912)
Τα εις κινητά και ιδίως εις ενδύματα διδόμενα κατά την προίκα, ως αναλώσιμα και εν πολλοίς περιττά, ήκιστα ευνοούνται υπό του λαού. Διό συνιστάται η εις ακίνητα προιξ
Μοίρα να χουν τα προικιά, κι' ας είν' και κρεμμυδενια
(1912)
Το ηθικόν στοιχείον του γάμου κείται υπέρ το πολιτικόν και περιουσιακόν
Κάθσεν η πομπή σ'το δρόμο κ' ανεγέλα τους διαβάτες
(1912)
Αναγελώ = περιπαίζω
Ο παπάς τα θαφτικά κι ο νεκρός 'ς τ' αναθεμα
(1912)
Ερμηνεία: Δια τον φροντίζοντα μόνον διά το ατομικόν του συμφέρον