Αναζήτηση
Αποτελέσματα 41-50 από 517
12 Απόστολοι καθένας με τον πόνο του
(1953)
Ήτοι όπως οι Απόστολοι είχαν καθένας τον πόνο του και τα παράπονα του, έτσι και κάθε άνθρωπος κλαίει τον ιδικόν του πόνον
Έγινες σαν λαδωμένος ποντικός
(1956)
Η φράσις αυτή λέγεται συνήθως δι' εκείνους οι οποίοι βάζουν πολύ μπριγιόλ στα μαλλιά τους
Και με το πυρ, δρόσος, και με τη δρόσο, πυρ!
(1953)
Ήτοι, εάν θέλη ο Θεός γίνονται τα γεννήματα και άνευ βροχής
Το πήρε το πουκάμισο στα δόντια η τάδε
(1953)
Λέγεται περί γυναικών κοινών
Τη στείλαμε για μαμμή κι' έπεσε λεχώνα
(1956)
Η παροιμία αυτή εννοεί ως επί το πλείστον τον άνθρωπον εκείνον τον οποίον εστείλαμε να φωναξη κάποιον άλλον αργοπορούντα και κατά σ΄ αυτον αργοπορεί και αυτός
Χάϊντε να πέσης στα ρούχα, αφού δε μπορείς
(1956)
Ήτοι, πήγαινε πέσε στο κρεββάτι, αφού είσαι άρρωστος
Με πορδιές αυγά δε βάφονται
(1956)
Δηλαδή δια να έλθη εις πέρας μια εργασία, απαιτείται περίσσεια δυναμεων, είτε υλικών, είτε σωματικών
Παντου τα πάντα
(1956)
Δηλαδή οι μικροαλέλειες των ανθρώπων, τα κουτσομπολιά κλπ δεν είναι φαινόμενα ενός μόνον τόπου άλλα όλων εν γένει των τόπων