Από εφτά βρύσες έφερα νερό και τον πότισα

Βόσκω τα μάτια μου

Γέλασα το μωρό και το έστειλα 'ς σο νερό

Αυτός ώσπου να πάη και να έρθη παίρνονται κάστρα

Με το κοκκινόκωλο κερί σε κάλεσαν

Εμένα μάννα δεν γέννησε, εμένα πατέρας δεν έκανε, εμένα κόρακας ξέρασε απάνω 'ε το μεσοστρατί, κίνησε τη φτερούγα του και με κατραράστηκε

Χωρίς λαγάνα δε γυρίζει πίσω

Σαν πετρίτσα περπατεί. Η πετρίτσα είναι μικρόν πτηνόν

Ας πούμε και για του μουλαριού, δηλαδή το ζήτημα

Από εφτά ανδρόγυνα πρώτου γάμου