Αναζήτηση
Αποτελέσματα 31-40 από 12472
Αντάμα κουβεντιάζομε κι' αχώργι' ακούμε
(1953)
Όταν κανείς, ενώ φαίνεται ότι παρακολουθεί μίαν ομιλίαν, δεν δίδη προσοχήν και δεν αντιλαμβάνεται το περιεχόμενον αυτής, λέγομεν την ανωτέρω φράσιν
Άλλο είν' το κάτσε – κάτσε κι' άλλο το μανικοτράβα
(1953)
Ερμηνεία: Αι φιλοφρονήσεις και αι φιλικαί διαθέσεις προς ένα τον οποίον επιθυμούμεν τάχα να φιλοξενήσωμεν και περιποιηθώμεν είναι πολλάκις προσποιηταί
Κάηκ' η μπάμπω στο κουρκούτι ...φυσάει και το γιαούρτι
(1953)
Ερμηνεία: Ενίοτε ο άνθρωπος παίρνει τέτοιον φόβον, ώστε λαμβάνει τα μέτρα του και εκεί όπου ουδεμία απολύτως ανάγκη φόβου παρίσταται
Καλημέρα χώρια του
(1953)
Λέγεται επί των ανθρώπων των ευυπολήπτων, των αξιοπρεπών, των αδιαβλήτων, τους οποίους και ιδιαιτέρως πρέπει κανείς να χαιρετά, όταν ευρίσκονται ομού μετ' άλλων, δια να φαίνεται ούτω η τιμητική διάκρισις
Κάμε το καλό και ρίξ' το στο γιαλό
(1953)
Εις πάσαν ευκαιρίαν πρέπει ο άνθρωπος να κάμνη καλωσύνην χωρίς να λαμβάνη υπ' όψιν που αυτή απευθύνεται
Ο νομάτ' ένι ανdί χουωρό χορτάρ' φότι πρασινίζει, σολdϊενέσκει τσόας
(1951)
Νομάτης = άνθρωπος
Είσαι καό τυρί, άμα είσαι πατεμένο σο καμίν dο 'στσι
(1951)
Είσαι καλό τυρί, αλλά είσαι βαλμένο στο κακό τ' ασκί
Αράτσα πάτσες τα σό τσουφάλι
(1951)
Τώρα δά το πάτησες στο κεφάλι
Χαρ σαμού θωρώ αν gαό, τα τάρτε μ' εν' gατό
(1951)
Κάθε που βλέπω κάτι ωραίο, τα ντέρτια μου γίνοντ' εκατό//Αυτό τολέγαν και στο χορό οι Φαρασιώτες για τις όμορφες
Η καλημέρα εν' dου Θεού
(1951)
Ερμηνεία: Η καλημέρα είναι του Θεού//Το πρωί που ξυπνούσαν οι Φαρασιώτες, προτού πλυθούν και κάμουν το σταυρό τους, δεν έλεγαν καλημέρα