Παροιμία λεγομένη επί πτωχικού σπιτιού στερουμένου των πάντων

Λέγουν εν Αιτωλία προς εν κύκλον ισταμένους και συνομιλούντας

Συνοδεύεται από κείμενο...

Παροιμία επί ημών προνοητικόν, θα ήμουν πλούσιος

Δηλαδή αδυνατισε

Ξινόγαλο δεν έχει στο σπίτι του να πιει, πάει με τη γούνα να χέσει. Ενώ είναι θεόφτωχος, καμώνεται τον άρχοντα. Κούρκι ήταν η γούνα που φορούσαν οι αγάδες κι οι μπέηδες. Λεβ. 165

Όπου θα σηκώσουν μια πέτρα, βγαίνει από κάτου. Σ' εκείνους που ανακατώνονται σ' όλες τις ξένες δουλειές. Ποντ. Δ. Π. αρ. 275, Όποιον λιθάρ' σ' κώτς αν' ατός αφκά ευριέται

Από κλαδί λιθάρι έπεσε; Το έλεγαν ειρωνικά σε κείνους που ανησυχούσαν γι ατειποτένια. Έλεγαν και 'ς ουρανό θαλί κρεμίστη; - Λεβ. 154

Παρεμφερής ένας 101