Αναζήτηση
Αποτελέσματα 141-150 από 159
Σαν γεράση ο διάβολος γίνεται δεσπότης
(1954)
Ενδεικτική της εκτιμήσεως ην, ως επί το πολύ, οι ανώτατοι αξιωματούχοι του κλήρου, δια την αναξίαν διαγωγήν των, απαλαμβάνουν παρά τω λαώ
Όποιος γυρίζει μυρίζει κι ΄όποιος κάθεται βρωμάει
(1954)
Η παροιμία επαινεί την εργατικότητα, όπως δε το ρέον ύδωρ είναι διαυγές κρυστάλλινον και ηδύγευστον εν αντιθέσει πεος τα λιμνάζοντα στάσιμα ύδατα, ούτω και ο εργαζόμενος τρόπον τινά ευοσμεί ενώ ο καθήμενος δυσοσμεί
Θέλει κι ο μούτσος κι η χελώνα κοινωνιά
(1954)
Επί αξιώσεις αναξίων
Δεν είμαι φαγάς, είμαι παραπονιάρης
(1954)
Ερμηνεία: Λέγει την παροιμία ταύτην ο παραπονούμενος ουχί τόσον λόγω στερήσεως υπ' άλλου αγαθού τινος, αλλά δι' αυτήν ταύτην την κατ΄αυτου προσγενομένην αδικίαν ή έλλειψιν εκτιμήσεως
Πουλάμε μέρα κι αγοράζουμε νύχτα
(1954)
Ήτοι: ημείς μεν προς τους άλλους ως προς τας υποχρεώσεις μας είμεθα δίκαιοι και ακέραιοι εν αντιθέσει προς τα σχέσεις άλλων προς ημάς
Μήτε πεθερά μητέρα, μήτε νύφη θυγατέρα
(1954)
Εις ένδειξιν της διαφοράς ήτις υπάρχει μεταξύ των εξ επιγαμίας και εξ αίματος σχέσεων
Παπά παιδί διαβόλου εγγόνι
(1954)
Η αυτή αλβανιστί: “Πρίφτ ντιάλι Σεϊτάν νιπρ”