Αναζήτηση
Αποτελέσματα 201-210 από 367
Ποκεί, πον να βκη ο λόος, εν να βκη και η ψυχή
(1924)
Ποκεί, πον να βκη ο λόος = ποκεί που βκαίννει' Σακελλ.
Με καλλύτερόσ σου φαε, πκιε και νηστικός σηκώθου
(1924)
Κοίταξε μάλλον κάτι να μάθης, να ωφεληθής και μη έχε τον νουν σου στο φαγοπότι και τόσον πολύ
Το δέντρον, που κλινίσκει, εφ φοάται να κοπή
(1924)
Ταυτόσημος προς την ανωτέρω εν λήμα δεντρόν
Τον αγαπάς ξατίμαζε τζαι τον μισάς σ αιρέτα
(1920)
Ερμηνεία: Παροιμία διδάσκουσα την υποκρισίαν χάριν εξαπατήσεως του κόσμου. Σημ. ξιτιμάζω= υβρίζω, ατιμάζω με υβριστικάς λέξεις)
Το νύσιν που το κριάς εχ χωρίζει
(1920)
Ερμηνεία: Επι δυσαρεσκείας συγγενών, όταν αυτή εκλείψη και επέλθη συμφιλίωση
Από τα νύσια ως την κουρίαν
(1920)
Κουρί(δ)α = κορφή της κεφαλής
Το πό(δ)ιν του έγινην αντίν
(1920)
Ερμηνεία: Επειδή ως εκ του περιτυλιουομένον παννίον το αντί εξογκούνται η λέξις αντί = κατήντησε σημαντικόν της εξογκώσεως οιονδήποτε πράγματος
Το πό(δ)ιν του εν αντίν
(1920)
Ερμηνεία: Επειδή ως εκ του περιτυλιουομένον παννίον το αντί εξογκούνται η λέξις αντί = κατήντησε σημαντικόν της εξογκώσεως οιονδήποτε πράγματος
Αγκονίστην ο αβράκωτος βρατζίν
(1920)
Ερμηνεία: Επί των εκλιπούτων. Αγκονίζομαι = αποκτώ ( εκ τας έγγονος, εγγονή)