Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-100 από 11736
I pudda Kanni t' aguo, ce o alestora karkarai
(1939)
Η κόττα κάνει το αυγό και ο πετεινός κακαρίζει
Sti mmastza ce sto plima annoriddjete tin gjineka
(1939)
Στή σκάφη και στό πλήσιμο [sic] γνωρίζετε τή γυναίκα
Χόrtο άjje potamό, ligo tiri, ce poddi orό
(1939)
Άjje = έξι. Χορτάρι του ποταμιού, λίγο τυρί και πολύ τυρόγαλα
Δι b'ρώθ'κα απ' του γήλιου, θα bρωθώ απ' του φιgάρ';
(1939)
Ελέγετο, όταν κανείς δεν έβλεπε καλωσύνων από τους οικείους του και προσφέροντο εις μίαν δεδομένων στιγμών να τον εξυπηρετήσωσι μακρινοί συγγενείς, από τους οποίους δεν ανέμενε και δεν ήλπιζε στοργήν
Παλιουργιά να συρ'ς μεσ' στο σπίτι τ΄, τίποτα δ' ασκαλώσ'.
(1938)
Λέγεται δια τους παμπτώχους
Αράπικο ινάτι
(1937)
Ψύλλους στ΄ άχερα γυρεύεις
(1937)
Παπά παιδί, διαβόλ' εγγόνι
(1939)
Του γουδί το γουδοχέρι
(1937)
Εύρισε στο νήλιο
(1930)
Όταν είναι κάτι μαραμένο
Στα γεράματά μας τζέρρατοι
(1931)
Για κομψευομένους γηραλέους
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια
(1937)
Ο Γενάρης γεννά τζαί πογεννά
(1931)
Είναι άστατος μήνας δηλαδή
Απόχει χάνει
(1935)
Απόχει χάνει = απόει χάνει ή απέει χάνει
Πάρε όνομα και πέσε κοίμου
(1937)
Εσύ αν είσαι αλεπού, εγώ πα είμαι τ' ουράδι σ'
(1939)
Εσύ αν είσαι η αλεπού, κ' εγώ είμαι η ουρά σου
Ξωπαναυρα χωργκάτης αλλαμένος
(1930)
Ερμηνεία: Επί των πειρωμένων να κατορθώσουν τι, αφού απολέσθη η προς τουτο ευκαιρία, ως πράττει ανόητος τις, ενδυόμενος μεγαλοπρεπής (αλλάσσων) “κατόπιν εορτής”
(Είναι) διάολος από το ρέμμα!
(1938)
Ερμηνεία: Λέγεται επί παμπονήρου
Ο κλέφτης το εβέdισμα 'ια παναΰρι το 'χει
(1934)
Τονίζεται ο βαθμός της αναισχυντίας του κλέπτου και οιουδήποτε άλλου κακοποιού
Ράβε ξήλωνε δουλειά να μή σε λείπη
(1937)
Καστορία
Γάιδαρος είν' ο γάιδαρος ανεφορεί και σέλα
(1938)
Αυτός που δεν έχει αξία, όπου κιαν φτάση πάλι δε θέλη αξία
Η μάνα 'έρει παιΐ τσαι πάλι “μα” φωνάζει
(1932)
Ουδέν ισχυρότερον της προς την μητέρα στοργής των τέκνων
Άλλοι μπαίνουνε στσι κήπους κι άλλοι παίρνουνε τους χτύπους
(1938)
Όταν παθαίνει άλλος αντ' άλλου
Τσαμ μαού τημ μάνασ σου, μάει τη τσαι σου
(1934)
Όταν οι πολλοί και ισχυροί οικειοποιούνται παρανόμως τα συγγενικά αγαθά, μη κάθου με εσταυρωμένας χείρας αλλά προσπάθησε να αρπάσης και συ ό,τι δύνασαι διότι και τούτο κέρδος είναι
Η καθένας για τον εαυτό τ' , ο Θεός για όλους
(1937)
Το έλεγαν για να μη βοηθήσουν ανθρώπους δυστυχείς, προς τους οποίους είχαν κάποια ηθική υποχρέωση
Μας 'πικόπκι τ' κιφαλιού τ'
(1930)
Κατήντησε να κάνη ότι του καπνίση
Στο χωριό που δεν αυλίζουν οι σκύλλοι, πορπατουν οι αθρώποι χωρίς ραβδιά
(1931)
Άφοβα δηλαδή
Κερά μου, το ψαλίδι σου να κόψω το παννί μου
(1937)
Όταν ένας ζητάει ξένο πράμα να κάνη τη δουλειά του
Παπά παιδί, διαβόλ' ογγόνι
(1937)
Άλλος τον παπά κι' άλλος την παπαδιά
(1937)
Δηλ. Καθένας όπως αρέζει
Εσέν κορτσόπον λέγ' – ατο, κ' εσύ νυφόπον άκ'σον
(1939)
Σ' εσένα κοριτσάκι το λέγω, κ' εσύ νυφούλα άκουσε. Σε περίπτωση που θέλει να κάνει κανείς υποδείξεις ή παρατηρήσεις έμμεσες, σε τρόπο ώστε να μη κακοφανούν σ' εκείνον που τον αφορούν
Ζήσε, μαύρε μου, να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι
(1937)
Ερμηνεία: Το λέγουν όταν αμφιβάλουν πως μπορεί να κατορθωθή κάτι
Ως που πάμεν τζαι γερνούμεν άλλα πράμα τα θωρούμεν
(1931)
Όσο πάμε και γερνάμε, άλλα πράματα κυτάμε
Πίνω ένα, κι έχω κι έννοια
(1938)
Καλόν είναι εις τα συμπόσια να πίνη κανείς αλλά να προσέχη να μη μεθύση
Άδειο τσουβάλι δεν κάθεται ορθό
(1937)
Καστορία
Ένα παιδί, παιδί είναι;
(1937)
Δηλαδή ένα παιδί δέν είναι παιδί
(Εσύ μωρέ) γαμείς και δέρνεις και τον παρά τον παίρνεις
(1938)
Λέγεται επί παμπονήρου
Εχ 'να κιφάλ, ένα Ερμεινιού αγάμος σαν
(1938)
Λέγεται δια τους χονδροκέφαλους
Το καλό το πουλί από το βο μέσα κελαηδεί
(1938)
Κείνος που θα γίνει καλός, θα προκόψει, του φαίνεται από μικρός
Ο λύκος στην ανεμοζάλη χαίρεται
(1937)
Οι κακοί παρουσιάζονται κι απολαμβάνουν μέσα στις αναμπουμπούλες
Εκείνος πούσσει τα γένια, έσει και τα χτένια
(1930)
Επί των δια τας οικογενειακάς των ανάγκας μερμνώντων
Ποιανού τσέργα καίεται!
(1938)
Ερμηνεία: Δια τα ανοικοκύρευτα κορίτσια, τα οποία θα καθίστων δυστυχείς τους συζύγους των
Άλλοι μπαίνουνε στσι κήπους κι άλλοι παίρνουνε τους χτύπους
(1938)
Άλλοι φταίνε κι άλλοι παθαίνουν
Δεσπότ' κιφάλ' πατεί και δαβαίν'
(1939)
Δεσπότη κεφάλι πατάει και περνάει
Αν είσαι και παππάς με την αράδα θα πας
(1939)
Καθένας με την σειρά του
Σα κλέβγου, μη κλέβγης, σα διαλαλού μηφ φοάσαι
(1935)
Ο αθώος δεν πρέπει να φοβήται
Όντε διψά η εδική σου αυλή, μη χύνης στην ξένη νερό
(1938)
Όταν οι δικοί σου υποφέρουν, μη βοηθάς άλλους
Ξένο ψωμί, δικό του μαχαίρι
(1937)
Άστραψε και βρόντηξε
(1937)
Το 'ονικό έχ χάνεται μμ' αλήθεια τσ' 'έ' πληθαίνει
(1934)
Ονικό=γονική περιουσία. Η παροιμία συνδέεται με το επιχωριάζον της κληρονομιάς έθιμον εν Καρπάθω, καθ' ό η γονική ακίνητος περιουσία παραδίδεται ανέπαφος εις τους πρωτότοκους κτλ, η δε επίκτητος διανέμεται μεταξύ των άλλων ...
Μιά φορά αποφάσισεν ο Οβριός να πάη στο παζάρι κι έτυχε ναναι Σαββάτο
(1937)
Σημείωση: Λέγεται για κείνους που για πρώτη φορά αποφασίζουν κάτι και δεν το επιτυγχάνουν
Το πράμαμ πουγεννά ψοφά
(1931)
Είναι πείραγμα που έρχεται ως συμπλήρωμα για ένα άψυχο πράμα, που σου λέει ο άλλος πως γέννησε. Τον λόγο έχει ο Ασκλανίχοτζ'ας, ο Ναστρεδδίν Χότζας. Δανείστηκε δηλαδή , μιά φορά από τη γειτόννισά του ένα καζάνι. Ύστερα ...
Παλαιά λόγια, Θεού λόγια
(1938)
Ασκημοφόργιε και μην εργάς
(1930)
Εργώ = κρυώνω
Θέλεις άρρωστε, τσουβρά;
(1932)
Για εκείνους που ερωτούν άλλους αν θέλουν κάτι ενώ ξέρουν ότι το ποθούν
Πάσα αρκή, δυσκολία
(1931)
Κάθε αρχή 'ναι δύσκολη
Πορδομηνύματα σκατομαντάτα
(1938)
Λείπει που τα ρούχα του
(1937)