Αναζήτηση
Αποτελέσματα 2301-2400 από 3022
Έππεσαν τ' άστρα κι εφάαν τα οι χοίροι
(1932)
Υποτίμηση της αριστοκρατίας
Άστρα τον χειμώνα, σύγνεφα το καλοκαίρι λόγια των γυναικών και πόρδοι των γαδάρων, όλα 'νά πράγμα
(1907)
Άνευ σπουδαίας σημασίας, άνευ μονιμότητας
Ή βάρ' το τ' αρχοντόϊπουλο, ή μη το μαγαρίζεις
(1929)
Εις σπουδαίας περιστάσεις του βίου του ο άνθρωπος πρέπει να συμμορφώνεται αναλόγως με την σπουδαιότητα αυτών, ώστε η εμφάνισίς του να είναι καθ' όλα αξιοπρεπής. Τα ημίμετρα και η επιφυλακτικότης πρέπει να αποκλείωντα
Πέθανα π τα γέλοια
(1911)
Τον επιούσιον άρτον
(1963)
Από την Κυριακήν προσευχήν με την αυτήν έννοιαν
Ο γάαρος ο κόντρης πριν να δη το σάμαν κάθεται
(1951)
Λέγεται δι εκείνους οι οποίοι μόλις ευρεθούν προ υποχρεώσεων ή ευθυνών ζητούν με πάντα τρόπον την αποφυγήν των προτού να δοκιμάσουν τας δυνάμεις των
Τ' 'ασπρα κατεβάζουν τ' άστρα
(1951)
Ερμηνεία: Διά να δειχθή η μεγάλη δύναμις των χρημάτων διά των οποίων και αυτά τα άστρα δύνανται να κατέλθουν
Δείρ' του τ' αρχουντόπουλου ή μη του μαγαρίης
(1939)
Επί των επιχειρούντων τι, αλλ' ελλιπής εκετελούντων ή φαινομένων φειδωλών περί την δαπάνην
Αρρώστου μούτρα φαίνονται και νηστικού μαγούλες
(1917)
Δηλαδή, ότι δεν μπορεί κανείς να προσποιηθή τον ασθενή και τον πτωχόν ή τουναντίον
Τ' άστρα πιάνει
(1924)
Αρνιέται κάτι, διαμαρτύρεται
Είπε την ψείρα μπούμπα
(1929)
Λέγεται επ' εκείνων που ζουν πτωχικήν ζωήν
Αρκοντιά οπού δεν έχει να την παίρνει ο διάολος
(1915)
Διότι θα αναγκάζεται να γίνεται χαμερπής δια να πληρώνη τας μεγάλας ανάγκας
Του γίνκαν τα μούτσνα κριγιάσ'
(1929)
Δεν ντρέπεται, είναι αναίσθητος
Όποιος λυπάται το λαρτίν τρων οι ποντιτζιοί τα ρούχα του
(1953)
Δια τους φιλαργύρους λέγεται
Ο καλός ο λόγος βγάζει το φίδι από την τρύπα
(1906)
Ερμηνεία: Ο γλυκός ο λόγος αποκτά φίλον και τον εχθρόν μεταβάλλει εις φίλον
Ο κλέφτης το gλέφτη πιάνει
(1963)
Δηλαδή, όποιος έχει πείρα μιας κακής πράξεως, έχει την ικανότητα να ανακαλύπτη κάποιον άλλο δράστη της αυτής πράξεως
Κακή αρχή κακό τέλος
(1920)
Κι ο ατσίγγανος εσκαίνναν να τον κάμουβασιλέμ – μ α 'δεν το ρομάννιν αι α εισιμ – Μωρέ ξύλα για κάρβουνα
(1918)
ότι έχει μέσα του ο άνθρωπος όσο και να κρύβγεται θα το φανερώση. Το φυσικό δεν κρύβγεται
Βράζει το καζάνι
(1950)
Ανωμαλία πραγμάτων φανερά ή υποβόσκουσα και λανθάνουσα δυσαρέσκεια δυναμένη να έχη εκδηλώσεις επικινδύνους παρωμοιάσθη προσφυώς προς λέβητα ζέοντα, ο οποίος, αν αυξηθή η δύναμις του πυρός, δύναται να υπερεκχειλίση και να ...
Οι ασφεντυλίες δεν κάνουν μεσοδόκια, παρά τα κυπαρίσσια
(1938)
Λέγεται για κείνους που δεν είναι άξιοι για σπουδάια πράγματα
Τάσπρα ξυπνούν τον αωϊάτη
(1928)
Ο τάδες δε δίνει μήτε τη θέρμη του
(1924)
Είναι πολύ φιλάργυρος
Είναι τραγιά βάλτε να τ' αρμέξωμε
(1910)
Επί πράγματος αδυνάτου
Ψάχνε, γύρευε !
(1910)
Τρία βόδια, δυό ζευγάρια
(1910)
Περί κουτού ανθρώπου ή όταν τις λέγη ασυνάρτητα λόγια
Αλλού αστράφτεις κι' αλλού βροντάς
(1910)
Περί ανθρώπου ασταθείς χαρακτήρος
Άσπρα θέλει το κεσέμι και τα θέλει και πεσίνι
(1920)
Άσπρα=χρήμα
Όποιος έSHιει έγνοιαν ας γυρέβκει κτένια
(1956)
Όποιος έχει ανάγκη από κάτι πρέπει να φροντίση να το ανεύρη
Άπον θέλει να πά στον μύλον πέντε μέρες κοshινίζει
(1956)
Λέγεται δι όσους ευρίσκουν συνεχώς προφάσεις δια να αποφύγουν την εκτέλεσιν έργου τινός
Κατά μάνα κατά κύρη έκαμα ι έναι 'ιο Ζαφείρη
(1963)
Λέγεται όπως και η προηγούμενη
Ο Μανώλης με τα λόια χτίζ' ανώια και κατώια
(1963)
Δηλαδή με τα λόγια είναι όλα εύκολα
Η αρρώστεια έρκεται με το σακκί και φεύγει με το δράμι
(1939)
Για όσους αργούν να θεραπευθούν από μιαν αρρώστεια
Της χήρας τ' αναστέναμαν τζαι τ' αρφανού το κλάμαν εις τον Θεόν ανέβησαν τζ' αγγάλεμαν εκάμαν
(1920)
Σημ. Αγγάλεμαν = επίκλησις, αρά
Ο Θεός να σε φυλάγη από καινούριον άρχοντα και από παλιά πουτάνα
(1917)
Άρχοντας=πλούσιον
Πώς τα πας με την αγάπη; Σα dο σκύλο με το gάτη
(1963)
Λέγεται όταν συό άνθρωποι γκρινιάζουν μεταξύ τους
Αύγουστε καλέ μου μήνα, όπου έδιωξες την πείνα, Νάσουν δυό φορές το χρόνο, μα είσαι μια φορά και μόνο
(1962)
Ι. Χρυσικοπούλου Συλλογή
Από 'μπρός Κυρά Μαρία, κι' οπίσω κοφινοκωλαρία
(1962)
Συλλογή Ι. Χρυσικοπούλου
Ήγινες άλλος άθρωπος
(1956)
Επί μεταβολης του ήθους, επί καλού και επί κακού
Αρκος έφαν τζ' έδρωσε, τζ' ο φτωχός εκούρωσε
(1940)
Ο πλούσιος παχαίνει τρώγων κατά την όρεξίν του όχι όμως και ο λιτοδίαιτος πτωχός
Αμ' αστράφτει του Λιμνίτη γύρευκε μονήν τζαί σπίτι
(1940)
Καιρική παρατήρησις της Πάφου
Στην άκρη σκάει η σφεντόνα
(1909)
Επικείμενης τιμωρίας
Η κατάρα καταρωτά κι όπου 'ναι δίκιο πιάνει
(1928)
Καταρωτά = ερωτά πολύ
Αρρωστοφαγιά, κατεβασιά της πείνας
(1931)
Για κείνους που προσποιούνται τον άρρωστο, για να φάνε κανένα καλό φαγητό
Τι θα κάνουν στον άρρωστο εννιά πλαστά ψωμί;
(1953)
Δια την πελώριαν όρεξιν του υπό ανάρρωσιν ασθενούς
Αρχοντιά χωρίς το έχει, τύφλα του κι όπου την έχει
(1963)
Δι' όσους στερούνται περιουσίας και κάμνουν τον άρχοντα
Αν εχάθηκαν τα σκουλαρίκια, η αρχοντιά απομένει
(1963)
Επί αρχόντων που επτώχυναν, αλλά διατηρούν το αρχοντικόν τους ήθος
Εγινήκαν κι οι πορδές κουκκούλια = Etiam peditus fiunt vermicolorum tunicae
(1949)
Παρεμφερή αγγλική: Beggars on horseback
Του καθενού ο νους του εν ζορνές τζι όπως θέλει παίζει τον
(1956)
Δηλοί την διαφοράν των νοοτροπιών, ήτις παρουσιάζεται παρ' ανθρώποις
Δε σμίγει τ' άστρον τώνε
(1938)
Δεν χωνεύονται και μαλώνουν
Αλίμουνου στουν αρφανό κι' ας είνι κι μι γένεια
(1926)
Ουδέποτε μια ευτυχία δύναται να αφανίση προηγούμενη εμφανή δυστυχίαν. Αιτωλία
Τ' αρχόντου ο πετεινός γεννά
(1931)
Επί πλουσίου ευνοουμένου υπό της τύχης
Μήτ' η αρκονκιά κληρονομιά μήτε τ' οφίκκιον πάντα
(1943)
Ούτε ο πλούτος βέβαιος ούτο το αξίωμα μόνιμον
Γλυκό ν' το γάλα το τυρί, πικρό το νυχτοσκάρι
(1938)
Έτσι το λένε οι τσοπάνηδες, γιατί μένουν την νύχτα άγρυπνοι
Όταν βρέχει μαυρίζει, όπου χιονίζει ασπρίζει
(1907)
Ερμηνεία: Φανερά τα ελαττώματα
Ο κόσμος τώχε βούκινο κ' η γρηά κρυφό μυστήριο
(1917)
Βούκινο = κέρατον χρήσιμον εις σάλπιγξιν
Μην πας στον Μάη γι' άλογα την Πασχαλιά για νύφη
(1958)
Το Πάσχα βέβαια κάθε κοπέλλα της παντρειάς θα είναι κολοντυνένη, περιποιημένη, ξεκούραστη από τις δουλειές του χωραφιού και ξεγελάει η εμφανισίς της, όπως του καλοθρεμένου αλόγου τον Μάη
Σκυλί από κοπάδι και νύφη από σπίτι
(1958)
Η παροιμία αυτή δηλοί την πίστιν του λαού εις την επίδρασιν της κληρομικότητας και του περιβάλλοντος
Σαν η νύφη την Δευτέρα
(1958)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Η κατσίκα ε bα στη bόλ' αμά πα' του τουλούμι τς
(1940)
Βα = δεν πηγαίνει
Τι παντρειά και τι σκλαβιά
(1907)