Αναζήτηση
Αποτελέσματα 201-300 από 1333
To poddi PPLOSI kanni kako = Ο πολύς O ύπνος κάνει κακό = Il dormiz molto la male
(1950)
Από τους ελληνοφώνους του Zollino της Απουλίας
To cumidi poddi kanni kako = Ο πολύς ύπνος κάνει κακό = Il dormiz molto la male
(1950)
Από τους ελληνοφώνους της Βόνα Καλαβρίας
Στήλη άλατος
(1942)
Για να σημαίνη την έκπληξη και το αποσβόλωμα για κάτι αιφνίδιο και απροσδόκητο
Ξέσκ΄σιν του χασέ
(1953)
Πέρδεται ηχηρώς
Έχει στουπουμένη τ' νιρουδιάβαση
(1953)
Έχει στείραν γυναίκα
Κρούει τ'ς μύγις
(1953)
Ερμηνεία: Επί εμπόρου με μικράν πελατείαν
Κόψε μου ξύλο να σου δώσω λάδι
(1925)
Ερμηνεία: Επί λαιμάργων τινών βλαστών κωλυόντων την καλήν καρποφορίαν
Της αρκούδας άμα βγάλης τη χαλινάδα τότε θα ιδής αν είναι ήμερη ή άγρια
(1936)
Σημαίνει: Του πονηρού ανθρώπου ο χαρακτήρας φανερώνεται όταν δεν συγκρατείται από το φόβο και δεν υπάρχει ανάγκη πλέον να υποκρίνεται
Μεριά μας δέρνει ο θάνατος, μεριά κι ο Γενιτσάρος
(1923)
Εις την ογδόην ο θάνατος και ο Τούρκος (Γενίτσαρος) αναγνωρίζονται ως κίνδυνος ισόβαθμος και ο λέγων την παροιμίαν ταλανίζει εαυτόν δια την δυσχερή θέσιν, εις την οποίαν ευρίσκεται μεταξύ θανάτου και Γενιτσάρου
Καβάλλα ψούν'τσιν
(1953)
Κυρίως επί ανδρός αποτυχόντος εις την εκλογήν γυναικός
Δεν προυσκ'νώ κατουρ'μένες ποδιές
(1953)
Δεν συνηθίζω να κολακεύω
Να σι ιδώ γαρδίκν' στα σουκάκια
(1953)
Κατάρα, φαίνεται ότι προήλθεν από την καταστροφήν του Γαρδικίου υπό του Αλή Πασά, οπότε οι επιζήσαντες κάτοικοι επλανώντο ρακένδυτοι και ανέστιοι
Να χύης του γάλα κι να του μάης
(1953)
Επί οικίας πολύ καθαράς
Motti 'on vescovo 'o ppinάi maneχόttu sto mmilo pάi
(1950)
Από τους ελληνοφώνους του Zollino της Απολίας. Νεοελλ. Σαν ο πίσκοπος πειναει, μοναχός του στο μύλο πάει. Ιταλικ. Quando i vescovo ha fame, da se al molino va
Το Μάη αμπέλι φύτευε το Μάη κάμε γάμο
(1959)
Στο δελτίο αναφέρεται ο Φ. Π. Καραπιπέρης με τον προσδιορισμό Ορεινά χωριά Ρούμελης κ' Ευρυτανίας. Δεν γίνεται όμως γνωστό εάν είναι ο συλλογέας της παροιμίας. Επίσης στο δελτίο στα στοιχεία της εφημερίδας ''Καθημερινή'' ...
Σάπιο το σχοινί
(1917)
Ερμηνεία: Δια τον μη δυναμενον να υπερασπισθή τινα
Θα (ξε)σπάση το καρπουζι εις το κεφάλι του
(1917)
Ερμηνεία: Θα στραφή η υπόθεσις εναντίον αυτου
San o piskopo pinai, manaχόndu sto mmilo pάi
(1950)
Από τους ελληνοφώνους της Βονα Καλαβρίας
Ας πχη ξύδι (να ξεθυμώση)
(1917)
Ερμηνεία: Λέγεται προς τον θυμωμένον
Ζωντανοί και άταφοι ήτον οι Τούρκοι
(1939)
Άθαπτοι
Κώλους κι βρακί
(1953)
Ερμηνεία: Επί στενών φίλων
Ξέσκ΄σιν τ΄ν ψάθα
(1953)
Απεβίωσεν
Passo kombo ercete sto fteni = Κάθε κόμπος έρχεται στο χτένι = Ogni nodo viene al pettine
(1950)
Από τους Ελληνοφώνους του Zollino της Απουλίας
Όποιος βιάζεται γηράσκει γρήγορα
(1916)
Η μετά συνέσεως είναι ωφελιμωτέρα
Τι θέλει η αλεπού στο παζάρι
(1936)
Σημείωση : Δεν πρέπει να ανακατεύεται κανείς σε ξένες υποθέσεις που δεν τον ενδιαφέρουν και από τις οποίες θα βγή ζημιωμένος
(Ξεύρω) τι καπνό φουμάρει
(1917)
Ερμηνεία: Γινώσκω τι άνθρωπος είναι
Τρύπιου σακκί
(1953)
Ερμηνεία: Επί ασώτου
Κόβει όξου τουν πριάκουπου
(1953)
Πριάκουπους = μικρό αυλάκι που το κλείουν μετά το πότισμα
Αναπιάζει τα προυζύμια
(1953)
Θωπεύει τους μαστους της καλής του
Ti ccymate dem bianni azzalia = Όποιος κοιμάται δεν πιάνει ψάρια = Chi dorme non piglia pesci
(1950)
Από τους ελληνοφώνους της Βόνα Καλαβρίας
Δίνει τσ' κλέφτς ψουμί
(1953)
Ερμηνεία: Επί διεφθαρμένης γυναικός
Κιρνάει τ' νύφη
(1953)
Δωροδωκεί
Αμόλα μελάνι!
(1950)
Κατά μεταφοράν από ζώα τινά της θαλάσσης, τα οποία προ του κινδύνου εκκρίνουν μελάνι και ούτω καθιστάμενα αφανή υπό του θολουμένου ύδατος φεύγουν αόρατα πλέον και σώζονται, ενεγγήθη η ανωτέρω φράσις σημαίνουσα φύγε, γίνου άφαντος
Ο ακριβός κελλάρης πάντα κελλάρης είναι
(1917)
Συμβουλεύει την οικονομίαν
Μαρτύρ' σα τ'ς μάνας μ' του γάλα
(1953)
Ερμηνεία: Διέτρεξα μέγαν κίνδυνον
Κριμάει τα κυδώνια
(1953)
Συνουσιάζεται
Τον κάνω Θεό
(1950)
Δι' άνθρωπον δύστροπον και άκαμπτον, όστις δεν εισακούει παρακλήσεις, λεγόμεν τον κάνω Θεό = τον παρακαλώ θερμά και ταπεινά, όσον ταπεινά θα ικέτευα αυτόν τον Θεό. Συνώνυμος φράσις του ανάβω καντήλι ή του ανάβω κερί
Άνοιξαν τα σκόρδα του
(1950)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Την καμήλα την ρώτησαν, γιατί ήταν ο λαιμός της μακρύς μα ποιό μέρος μου είναι ίσιο, είπε
(1965)
Αυτό λέγεται όταν αναφέρουν για ένα σφάλμα μόνον ενός κακορίζικου ανθρώπου
Λάδι βρέχει κάστανα χιονίζει
(1926)
Αρμένικη
I eje pasi panda sta zunaria
(1950)
Zunaria = ζωνάριον, ζώνη, Νεοελλ. Οι γίδες πάνε πάντα στους κρημνούς, Ιταλ. Le capre vanno sempre nei precipizi
Το μανίκ' μακρύν εν
(1923)
Ερμηνεία: Επί ισχυράς προστασίας
Ον αγαπά κύριος παιδεύει
(1943)
Το παιδεύω, συνώνυμο του βασανίζω γιατί φαίνεται πως ο μόνος εκπαιδευτικός αποτελεσματικός τρόπος των παιδιών ήταν το βασανιστήριο, ο παιδεμός και το ξύλο
Tis plonni e ppianni afsaria = Όποιος κοιμάται δεν πιάνει ψάρια = Chi dorme non piglia pesci
(1950)
Από τους ελληνοφώνους του Zollino της Απουλίας
Kαθα kombo erkete sto steni = Κάθε κόμπος έρχεται στο χτένι = Ogni nodo viene al pettine
(1950)
Από τους Ελληνοφώνους της Βόνα Καλαβρίας
Τι bbάι amalo pai καlό = Chi va piano, va sano = Όποιος πάει σιγά, πάει καλά
(1950)
Amαlό = εκ του ομαλός
Για καλά και για κακά | δέσ' τε μου τε τον παπά
(1923)
Συνοδεύται από κείμενο...
Τι γυρεύει η αλεπού ς το παζάρι;
(1917)
Ερμηνεία: Λέγεται για τον δόλιο άνθρωπον
Κάθουμαι στα αγκάθια
(1917)
Ερμηνεία: Ευρίσκομαι εις μεγάλην στεναχώριαν
Γρούνι τρώει
(1923)
Περί των διατελούντων εν σφοδρώ θυμώ. Συνοδεύεται από κείμενο.
Αν ο Αλής γίνεται Γιάννης, κ' η όρνιθα χταπόδι
(1923)
Δια της τετάρτης εξαίρεται η αντίθεσις δια της δηλώσεως ότι είναι αδύνατος η αλλαξοπιστία, όσον είναι αδύνατος η αλλαγή της φύσεωςτης όρνιθος
Όλα τα γουρούνια μια μύτη έχουνε
(1923)
Παραλλ.αυτόθι και Λαογρ. αρ. 486
Δε δίνει τούν αγγίλου νιρό
(1953)
Δένει τ' γάτα κι τρώει ψουμί
(1953)
Επί φιλαργύρου
Η γριά αλεπού δεν πιάνεται με ξόβεργες
(1936)
Σημείωση : Ο ευφυής και πολύπειρος άνθρωπος δεν καταπολεμείται με ασθενή και σύνηθη μέσα
Των παθών μου τον τάραχο
(1943)
Από τον Παρακλητικό κανόνα στην Παναγία. Ερμηνεία: Όταν κανείς έχει υποστή πολλά κι' έχει βρη το μπελά του
Του τα 'πε, με το νυ και με το σίγμα
(1930)
Όταν άρχισεν ο λαός να λέγη το χέρι, το πόδι, το τυρί άνευ το (ν) και πάλιν η πίστι η κρίση άνευ το (σ), τότε οι τύποι οι το ν και το ς έχοντες, εθεωρούντο κι οι ακριβέστεροι, κομψότεροι, τελειότεροι
Και αυτός με τους δώδεκα
(1917)
Και κόρχορος εν λαχάνοις. Ερμηνία : Δια τον αναξίως αναμιγνόμενον εν τοις αξίοις
Δεν περνάει η μπογιά της
(1930)
Η φράσις δηλοί την επαγγελματικήν αποτυχίαν της πωλούσης ψιμύθια κατά τους Βυζαντινούς χρόνους. Εξ αυτής μετεφέρθη επί γυναικός ης παρήλθε πλέον η ηλικία και το κάλλος και η χάρις εξέπεσε, και έπειτα καθόλου περί παντός ...
Γάμος όψιμος, παιδιά τσ' αρφάνιας
(1912)
Ερμηνεία: Πρέπει να συνάπτη τις γάμον εις νεαράν ηλικίαν
Παρέδωκε τό πνεύμα
(1943)
Του δωκε τα παπουτσια στο χέρι
(1927)
Ερμηνεία: Περί του απεμπομένου
Ηύρε τον μήνα, που τρέφει τους δώδεκα
(1917)
Ερμηνεία: Δια τον επιτυχόντα τινός συμφέροντος
Τι bbάι amalo pai καlό
(1939)
Όποιος πάει σιγά πάει καλά
Άμα γεράση μπούφο θ' αγοράση
(1926)
Και σαν γεράσει φτωχό θα είναι επειδή το πουλί μπούφος δεν έχει καμμίαν αξίαν
Ο κόσμος τό χει κόσκινον κι' ημείς κρυφό μυστήριο
(1937)
Κόσκινον = βούκινον in der Hs. και βούκοινον
Άξιος ο μισθός σου
(1942)
Κυριολεκτικά ή ειρωνικά για μια καλή ή κακή πράξη