Αναζήτηση
Αποτελέσματα 101-200 από 1333
Ιώτα μοναχή έμεινεν
(1917)
Ερμηνεία: Δια τον στηρηθέντα των πάντων
Αγαπά τα ξινά
(1917)
Ερμηνεία: Κλίνει εις τα σαρκικά πάθη
Μεροδούλι μεροφάγι
(1917)
Μικρά βροντή κοντά βροχή
(1930)
Βώδ λυμένο λύεται εύκολα
(1930)
Αντιλαβού
(1914)
Αλί στουν Αλή που χασι του γάϊδαρουν τ' κι π'λαλεί για να τουν βρή
(1923)
Χάσι = Που έχασε, Π'λαλεί = και πηλάλεί, τρέχει
Κ' ιβώ μί τούν αάν μιλού, κι απού τού σακκούλιν του γιμίννου
(1923)
Επί παρελθούσης ευτυχίασελ. Εκδηλούται πόσον εκολακεύετο ο δυστυχής ραγιάς διότι ο αγάς συνεζήτει με αυτόν
Άϊ – Δημήτρης έφτασε τα χιόνια φορτωμένος
(1923)
Ερμηνεία: Κατά τας ημέρας εκείνας (τέλη Οκτωβρίου) έχομεν συνήθως τας πρώτας χιόνας
Κόψε μ', αγά μου, ν' αγιάσω
(1923)
Διά τής παροιμίας ταύτης εμπαίζονται οι μή τολμώντες ν' αντιτάξωσι τό δίκαιον των είς τήν αυθαιρεσίαν τού Τούρκου. Δέν είναι αύτη κραυγή τρομοκρατημένης ελληνικής ψυχήσελ. Ουδέποτε εξεστομίσθη υπό Έλληνοσελ. Επλάσθη μόνον ...
Αν βρέξη ο Μάρτης τρία νερά κι' ο Απρίλης άλλα δύο, να ιδής του Μάρτη τα κουκιά, τ' Απρίλη τα σιτάρια, να ιδής του γεροκρίθαρον πως στρέφει το μουστάκι
(1936)
Ερμηνεία: Η παροιμία εκφράζει πόση σημασία έχουν για τα σπαρτά οι βροχές του Μαρτίου κ' του Απριλίου
Όλο το Μάρτη φύλαγε και τ' Απριλιού τις δέκα ακόμη και τις δεκαοχτώ πέρδικα ψόφησε στ' αυγό
(1936)
Ερμηνεία: Δηλαδή εις την εποχή αυτή ο καιρός είναι ευμετάβλητος και υπάρχουν πιθανότητες να πιάση τέτια κακοκαιρία και τόσο δυνατό κρύο, ώστε να ψοφήσουν οι πέρδικες, που κλωσσούν συνήθως κατά τα μέσα ή τα τέλη Απριλίου
Απριλίου δεκοχτώ να 'χης το μάτι σου ανοιχτό. Πέρασαν οι δεκοχτώ; άραξε εις εν αυγό
(1936)
Ερμηνεία: Η παροιμία ορίζει την 18η Απριλίου ως τελευταία ημέρα της εποχής των τρικυμιών
Από τες λαφριές ζυγιάζει
(1917)
Η φράσις εκ του στατήρος = είναι ελαφρόνους, ευήθης.
Αλείφει τουν τρουχό
(1953)
Δωροδοκία
Ο αγάς μου έχει και άλλον αγά
(1923)
Υπήρχον ραγιάδες οι οποίοι υπείλουν τόν εκβιαστήν διά προσφυγής είς ανωτέραν αρχήν
Κάθεται σάν αγάς
(1923)
Δια της πρώτης παροιμίας, με την οποίαν χαρακτηρίζει τους αέργους ευπόρους ο ελληνικός λαός, υποδηλοί ως χαρακτηριστικήν ιδιότητα τους Τούρκου άρχοντος την οκνηρίαν, την νωθρότητα του νου και του σώματος, το καθησιό. Επειδή ...
Αγέννητο ζευγάρι, μαύρο αλώνι
(1954)
Κατά πολιτων = αγέννητο, αδημιούργητο. Αγέννητο = μη γεννήσασα αγελάς
Παίρνω απάνω μου
(1950)
Ερμηνεία: Η βραχυλογική φράσις από την πλήρη έκφρασιν “παίρνω απάνω μου βάρος”= αποκτώ βάρος σωματικόν δηλοί αποκτώ δυνάμεις σωματικάς. Κατ' επέκτασιν λέγεται και “ο έμπορος παίρνει απάνω του”= αναλαμβάνει από την οικονομικήν ...
Είπεν η αάς “Ε! Παρασκιβγά”
(1923)
Εκδηλούται πόσον εκολακεύετο πολλάκις ο δυστυχής ραγιάς, διότι ο αγάς τον εφώναξε με το όνομά του.
Αγέννητο ζευγάρι, μαύρο αλώνι
(1934)
Κατά πολιτων = αγέννητο, αδημιούργητο
Αγάλια γάλια γίνεται η αγορίδα μέλι
(1917)
Ερμηνεία: Ο χρόνος τα πάντα διορθοί
Αγιάσαν τα νερά, παν τα παγανά
(1936)
Τα φώτα έφευγαν κατά την λαϊκήν δοξασίαν οι Καλλικάντζαροι
Έρμο μαντρί γεμάτο λύκους
(1936)
Σε σπίτι απροφύλαχτο μπαίνουν οι άρπαγες
Ματαιότης ματαιοτήτων!
(1943)
Ζωή ξεσχισμένη
(1917)
Βίος αβίωτος
Δουλιές με φούντες
(1917)
Ερμηνεία: Πράξεις, αι οποίαι δεν έπρεπε να γένωνται
Χίλιους μήνους χίλιες λίρες
(1954)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Έγινε θρήνος
(1943)
Σιγά τον πολυέλαιο!
(1951)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Έγινε μάννα καημένη!
(1950)
Έγινε μεγάλο κακό, θάνατος
Να! πάγωσε!
(1917)
Ερμηνεία: Δεν έχει, δεν υπάρχει
Δεν έχει σπυρί μυαλό
(1917)
Λίγα είναι τα ζουμία του
(1926)
Λίγα χρόνια θα ζήσει. (Αρμ)
Κρασοκατάνυξις
(1924)
Σαν πεθάνη ο Θεός!
(1926)
Λέγεται επί αδυνάτου
Δείχνω το δόντι
(1917)
Ερμηνεία: Εναντιούμαι, απειλώ εκ των κυνών
Ενδυμένος σαν κρομμύδι
(1917)
Ερμηνεία: Ενδεδυμένος δια το αναγκαίον ενδυμάτων
Σπαθί ξεγυμνωμένο είναι
(1917)
Ερμηνεία: Είναι λίαν παρωργισμένος
Έχει πίσσα και παράδεισο
(1917)
Ερμηνεία: Υποφέρεται
Σκόρδα να χη
(1917)
Ερμηνεία: Δια τον έχοντα καλώς
Τίναξε τα πέταλα
(1917)
Ερμηνεία: Απέθανε
Κόφτω και ράφτω
(1917)
Ερμηνεία: Πολυλογώ, λέγω άρρητ' αθέμιτα
Ευδαίμων ο μη δεθείς
(1954)
Μουσαφίρης μουζαβίρης
(1917)
Το μάτι είναι αχόρταγο
(1937)
Ο σχετικός μύθος κατετάχθη
Κόφτει το ψαλίδι του
(1917)
Ερμηνεία: Πολυλογεί, είναι πολύλογος
Είναι το αφτί της χώρας
(1926)
Δηλαδή ότι γίνη μέσα στη χώρα το μαθαίνει.
Κατά καπνού
(1917)
Ερμηνεία: Ματαίως
Επί πετρύγων ανέμων
(1917)
Λέγεται δια τους ελαφόνοας
Δεν έχω μάτι
(1917)
Ερμηνεία: Δεν επιθυμώ, δεν εποφθαλμιώ
Κόνιαρους είνι
(1923)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Δεν έχει κουκούτσι μυαλό
(1917)
Δεν έχω μάτι εις τι
(1917)
Μισά και μισοκούτουλα
(1917)
Ερμηνεία: Δια λόγους ασυνάρτησης
Ας όψεται
(1943)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Κρεμάμενος επί ξύλου
(1914)
Γεννήματα έχιδνων
(1943)
Ξημερώνοντας και διατάσσοντας
(1956)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Πλούσιοι επτώχευσαν
(1943)
Αέρα κοπανίζει
(1917)
Εις μάτην κοπιά
Μου κάνει γυμνάσια
(1956)
Δηλαδή με βασανίζει, με κουράζει, μου δημιουργεί κόπους και αγωνίες (επίτηδες)
Με το ψαλίδι θερίζουν
(1918)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Κόφτω κλωστή
(1917)
Ερμηνεία: Παύω την σχέσιν και φιλίαν τινός
Τον παίρνω για κορόιδο, 'ς το κορόιδο
(1950)
Η πρώτη φράσις είναι ευνόητος...
Σημαίνει τον θεωρώ ως κορόιδο και επομένως τον σκώπτω. Η δευτέρα ελέχθη αρχικώς τον παίνω σαν το κορόιδο και βραχυλογικώς 'ς το κορόϊδο...
Κοροίδο = Πβ. Όσα έγραψαμεν περί της λέξεως Δελτ. 4, 108...
Σημαίνει τον θεωρώ ως κορόιδο και επομένως τον σκώπτω. Η δευτέρα ελέχθη αρχικώς τον παίνω σαν το κορόιδο και βραχυλογικώς 'ς το κορόϊδο...
Κοροίδο = Πβ. Όσα έγραψαμεν περί της λέξεως Δελτ. 4, 108...
Του μιλώ με τα δόντια
(1950)
Κατ' αναλογίαν των φράσεων του τρίζω τα δόντια = τον απειλώ και του μιλάω έξω από τα δόντια = του ομιλώ ευθαρσώς και αυστηρώς περί των οποίων έγραψεν ο Νικόλαος Πολίτης, παροιμ. 4, 514, ελέχθη και του μιλάω με τα δόντια = αναγκαστικά και όχι...
Τον επήγε μπες μπουτζούκ
(1917)
Τουρκική 5 1/2...
Ερμηνεία: Μίαν εφοβήθη...
Ερμηνεία: Μίαν εφοβήθη...
Το παιδί σου πάντρεψες, γείτονα το έκαμες
(1912)
Ο γάμος επάγεται την λύσιν της πατρικής εξουσίας και του τέκνου την αυτεξουσιότητα. Παρβλ. Και Μαλαξόν : “Αυτεξούσια λέγεται τα παιδιά, όπου υπανδρεύση ο πατέρας τους και δώση τους το μερτικόν τους” Νομοκαύνον. Κεφ. ΣΙΑ', Δ1...
Γύρευε, αγά μου, την δουλειά σου, κι ο Γιάννης δεν είναι γιά χαράτσι
(1923)
Υπήρχον ραγιάδες οι οποίοι ακόμη ηρνούντο την πληρωμήν του κεφαλικού φόρου θεωρούντες αυτόν ως υβριντών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των
Έπιασε την αλεπού στο δόκανο
(1948)
Επί του εκδικουμένου ή τιμωρούντος πονηρόν αντίπαλον
Κυνηγάει τουν παρά μι του τ΄φέκι
(1953)
Ερμηνεία: Επί φιλαργύρου
Τa laxana cinuria fitejje ta, ta palea mi ta sizi
(1950)
Νεοελληνική: Φύτεψε τα λάχανα τα καινούρια, τα παλιά μην τα ξεριζώσης
Βαραίνει του λουρί
(1953)
Ερωτοτροπεί μετά γυναικός