Αναζήτηση
Αποτελέσματα 31701-31800 από 31909
Δεν σταχτών' η παραστιά του.
(1876)
Σύκα τάζει των ποδιών του
(1878)
Στέκα ώσπου να κουραστής.
(1876)
Δεν ταιριάζουν τα χνώτα μας
(1876)
Τάζ' αυγά με τα καλάθια
(1876)
Καθένας κατά που του ταιριάζει
(1876)
Έκαστος άξιος της τύχης του.
Άρα και κατάρα το ταμάχι
(1876)
Σαν αθρώποι 'ν κι' οι Τούρκοι
(1876)
(εννοούν)
Κατά πως βλέπω, δεν θα κάμωμεν μαζί ταξίδι
(1876)
Δεν συμφωνούμεν
Δεν είναι σφάρμαν των Τουρκών, πως ζουν ακόμ' οι Χριστιανοί
(1876)
οξύμωρον;=θέλουν, αλλ' αδυνατούν
Δό μ', κυρά μ', τον άντρα σ' και σύ κράτα τον κόπανο
(1873)
Ερμηνεία: Λέγεται και εκείνου όστις αιτείται τι παρά τινος, όστιςέχει άμεσον ανάγκην αυτού. Η παροιμία εγεννήθη ώς εξής: Γυνή τις χήρα ηράτο τούανδρός γειτονίδος αυτής ή φίλης της, καλοφλεγομένη δε υπό τολυ πάθους απετόλμησε ...
Ψωμί κι αλάτι εφάγαμε μαζί
(1890)
Υπενθυμίζεται δι αυτής η παλαιά φιλία εις όλην την Ελλάδα είναι δι' λείψανον των περί φιλοξενίας δοξασιών των Ελλήνων. Οι παλαιοί Έλληνες τόσον ιερά εθέωρων την φιλοξενίαν ώστε και μετά παρέλευσιν μακρού χρόνου αναγνωριζόμενοι ...
Επέθανες και ντ΄ έποικες; Την γην χαράν εποίκες θανών τι προύργου εποίησας; τη γη χαράν εποίκσας
(1874)
Ερμηνεία: Επί των εξ ιδίων αφροσύνης δυστυχούντων “πυραύστου μόρος”
Από το κεφάλι μου ώς τον κ... μου, δεν μπορώ να μάθω την αλήθεια
(1889)
Ευρισκόιμενος εις τας Αθήνας έβγαλε εις τα οπίσθια έν ασπειρί. Δια ν αμάθη πόσον ήτο μεγάλο έκραξε έναν να του το ιδή, και αυτός του απεκρίθη, είναι σαν ρεβίθι, κράζει άλλον έπειτα τον ρωτά, και του λέγει είναι σαν καρύδι, ...
Άμ πέση η πέτρα 'ς τ' αβγόν, ολίς τ' αβγού,κ' άμ πέση τ' αβγό 'ς τημ πέτραν πάλι ολί 'ςτ αβγόν
(1892)
Ερμηνεία: Λέγεται ως φράση αλληγορική επί άνθρωπον ότι εν τω κόσμω μετά στερεωτέρων διαφερομένους τοις αδυνάτοις, οπωσδήποτ η ζημία επίκειτ αυτοίς.
Η αλπού εκατό χρονού, τ' αλεπουδ' εκατό δέκα
(1897)
Ερμηνεία: λέγεται επί των σημερινών νέων , σε τινές που κάμνουν τον έξυπνο Η αλωπήξ λαμπράν χειμερινήν ημέραν εξαπλωμένην φ' τον ήλιον εθερμαίνετο. Το μικρόν την ερώτησε αυτήν τι κάμνει εκεί και όταν έλαβε την απάντησιν ...
Σαν κάμη ο Μάρτης δυό νερά κι' Απρίλης άλλο ένα, θα δης κουντούρες σαν παιδιά και πίττες σαν αλώνια
(1883)
Ερμηνεία: Εννοεί τα ευχάριστα διά την γεωργίαν αποτελέσματα των βροχών του μηνός Μαρτίου κ' Απριλίου
Σιλτούρ 'ς σα ξύλα ς σο νερόν, σαλτούρ ς σηγ χαμελέτεν
(1874)
Καρίων, ύπαγε προς ξυλείαν και κόμισον ξύλα, ύδωρ καιρίων ύπαγε εις τον μύλον
Άλλ' κλάνν και άλλ' παίρν τα χαρεά
(1881)
Σημ. Χάρεα = δώρα, αμοιβή. Ερμηνεία: Επί των τι μειρασμένων διά τα πταίσματα των άλλων. Σημ. Η παροιμίαν προήλθεν εκ του εξής συμβάντος: Νύμφη ευηθείς και και συνηθισμένη είς το να πέρδεται, ενώ ευθύς μετά τον γάμον εχόρευεν ...
Α σε φάη η βεργολάζα παμπάκι και λαδάκι α σε φάη ο γιος μου ο Κοντοθόδωρος την αξίνα και το φτυάρι και διαβατικά 'ς τον Άδη
(1894)
Βεργολάντσα = όψις λεπτός ως βέργα, λυγιά. Η βεργολάζα δεν προσβάλλει αλλά ερεθιζομένη καταδιώκει τύπτουσα δια της ουράς. Το δήγμα ταύτης είναι αβλαβές
Η ζόνι ζόνι τέσσερις, η μπετσικούλα πέντε, η κεραμιδοτρέχουσα σαρανταπέντε μέρες, κι' εγώ η πανώρια λυγερή δυόμισυ μηναράκια
(1891)
Ερμηνεία: Η γουρούνα (ζόνι ζόνι) κάνει τέσσαρας μήνας γκαστρωμένη, η προβατίνα (μπετσικούλα) κάνει πέντε, η γάτα (κεραμιδοτρέχουσα) κάνει σαρανταπέντε μέρες και η αλεπού (η πανώρια λιγερή) κάνει δύο μισυ μήνας
Η ζόνα ζόνα τέσσερις, η μπέκα μπέκα πέντε κι' η κεραμιδοτρέχουσα σαρανταπέντε μέρες
(1891)
Ερμηνεία: Η γουρούνα (ζόνα-ζόνα) κάνει τέσσαρας μήνας γκαστρωμένη, η προβατίνα (μπέκα-μπέκα) κάνει πέντε και η γάτα (κεραμιδοτρέχουσα) σαρανταπέντε μέρες
Είχαν άτα οι χασάντοι και επήραν άτα οι jασάντοι
(1874)
Είχον με τέως αυτοί οι απολωλεκότες, έλαβον δε οι κτησάμενοι. Ερμηνεία: Ποδηλούσα ότι πολλάκις εκ περιαγωγής της τύχης τα τέως άλλους ανήκοντα εις άλλους περιέρχονται. Σημείωση: Το μεν όνομα χασάντι (αντι οι χάσαντες) ...
Άγια Δευτέρα βούθα μου τσέ Τρίτη τσέ Τετράδη, τσέ Πέφτη Παρασσευγή εστέ δουλειά μήν κάμω. Τσέ την Τσυργιατσήν ερώτα, κάμνετε, γυναίκες, ρόκα;
(1895)
Δηλος τάς γυναίκας εκείνας, οίτινες αποστρεφόμεναι την εργασίαν,μόνον την Κυριακή πρός επίδειξην ζητιδοι να εργασθωσί
Και τες δυό, μπάρμπα παππά, και τες δυό και γλήγωρα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των διαστρεφόντων τους διαταγάς των ανωτέρω. Σημείωση : Ιερείς της διαφθείρας γυναίκα τινακρλεθισε τον αδελφόν της, όστις μη δυνάμεως άλλος να εκδικηθεί τον ιερέα εγένετο υπηρέτης αυτού. Μιαν ημέρανδιαταχθείς ...
Το σημερινόν τηγ χολή σ άψ ς σόμ πιρνόν και το σημερνόν την δουλειά σ μή αφήνεις 'ς σόμ πέρνόν
(1874)
Του μέν σήμερον θυμόν υπέρθου ες αύριον, το δέ σημερινόν έργον μή αναβάλης αύριο. Ερμηνεία: Π. Παραινούσα επέχειν μέν τον θυμόν, μή προϊέναι δέ τον καιρόν. άψ = άφες
Δό μ', κυρά μ', τον άντρα σ' και σύ κράτα τον κόπανο
(1890)
Ερμηνεία: Λέγεται και εκείνου όστις αιτείται τι παρά τινος, όστιςέχει άμεσον ανάγκην αυτού. Η παροιμία εγεννήθη ώς εξής: Γυνή τις χήρα ηράτο τούανδρός γειτονίδος αυτής ή φίλης της, καλοφλεγομένη δε υπό τολυ πάθους απετόλμησε ...
Ηύρες τράγο φά τον, τα τραγούδια τίτα θέλς;
(1890)
Ερμηνεία: Η λέξις τραγούδια σημαίνει παρ' ημήν άσματα αλλ' εδώ δηλοί και τα μικρά του τράγου όστις βεβαίως στερείται τιούτων. Πικραίνει τους τυχοδιώκτας και επί οπωσδήποτε υπό της τύχης αιφνιδίως ευνοουμένους να ώσιν ...
Βουνόν με βουνό δεν εσμίει, μ΄ άνθρωπος με τον άνθρωπον θα σμίξη που δεν είναι βολετό
(1876)
Ερμηνεία: Και όρη δηλονότι σκιόεντα και θάλασσα ηχήεσσα, αν διαχυρίση τους φίλους ή και μίση ή συμφέροντα αν συντρίφωσι τους δεσμούς της αμοιβαίας σχέσεως, πάλιν έρχεται ημέρα, καθ΄ ην συναντώνται και υπομειδιώσιν επιχαρίτως ...
Νά 'βγαιναν οι ελιές κρασί κι' οι αλιγαριές τό λάδι οι πεθαμένοι καί νεκροί θά βγαιναν άπ' τόν Άδη
(1887)
Ερμηνεία: επί τών αδυνάτων νά συμβώσι. Εξ άσματος δημοτικού
Όλα τα πουλιά επέταξαν και κανείς κ΄ ελάλησαν και τ΄ ορτύκιν άμον ντο επέταξεν όλοι εκουγιξαν “βάρτα, βάρτα”
(1874)
Πάντων των πτηνών πετομένων ουδείς ουδέν εφθέγξαντο, του δ΄ όρτυγος πτάντος πάντες ενεβόησαν “προσοχή, προσοχή”. Ερμηνεία: Παροιμία λεγομένη ότε γίνεται την παρατήρησις περί πράξεις ή λόγου, καίτοι άλλους, πράξωσιν ή ειπούσι ...
Η πουτάνα σαν γεράση, πέντε τέχναις θε να πιάση. Πλήστρα, Μαυλίστρα, Αντρογυνο – ξεχωρίστρα (ή αντροϋνοχωρίστρα), Μαμή, γη χειροχτενίστρα
(1893)
Εν λεξιλ. σελ. 164, Μαυλίστρα – μαστρωπός, και τουρκικώς ρουφιάνα
Αν δεν έρθου τ' άη Στρατηγού, θάρθου τ' άη Φιλίππου, κι α δεν έρθου τ' άη Φιλίππου, θάρθου τα Νικολοβάρβαρα, με παιδιά μου, με σκυλιά μου μ' όλη τη φαμελιά μου, τους ρασοφόρους προσκυνώ, τους ρασοφόρους χαιρετώ και με τα γδύμνια κουκολάτα έχω ντράβαλα με δαύτα
(1894)
Στρατηγού σημαίνει του Αρχαγγέλου Μιχαήλ
Πλάκωνε τ' αβγά σου
(1892)
Φέρεται ως υπόθεσις. Άτον λέγει εις κ' εκαταγόγγυζε της γυναικός πως αυτή 'ς το σπίτι μέσα δεν κάμνει τίποτ' αξιόλογον. Η γυνή συγκατατίθεται κατά την γνώμην του ανδρός ν' ανταλλάξωσι τα έργα. Και λοιπόν επεί τω παρήγγειλε ...
Τόνα μ' αυτί κάνω χωνί το άλλο μου κανάλι για να τα βάνω αφ' τη μια να βγαίνουν αφ' την άλλη
(1885)
Λέγε ότι θέλεις, κατηγόρα με, ολίγον με μέλει.
Δόξα είδες το πρωϊ 'ς το λιμάνι το βράδυ. Δόξα είδες το βράδυ σταυρό τα να περπατή
(1888)
Ερμηνεία: Η εμφάνισης της Ίριδας ήτις την μεν πρωϊαν εμφανιζομένη τρικυμίαν προμεινύει, το δέ εσπέρας γαλήνην
Θάσο Θάσο και πως να σε ξεχάσω να πάω πίσω απ΄ ένα κόκκορα να κάνω το νερό μου, όσο να χορτάσω
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αναμιμνησκομένων τας εν τη πατρίδι των ευκολίας. Θασιός της ταξιδεύσαι εις Κων/πολιν και μη εύρισκεν τόπον ν΄ αποπατίσηανεφώνησε τ΄ ανωτέρω
Παίζ ο λύκος με τ' αρνί σα γυρίσ ο λύκος δε ξέρω που θα πάη τ' αρνί
(1890)
Ερμηνεία: Επί των ασθενών και ενοχλούντων τους ισχυροτέρους των παρ' ων δυνατον να τιμωρηθώσι
Ο σουπάς όταν γηράση μουλάρι γίνεται
(1889)
Ερμηνεία: Επί των επιζητούντων την διόρθωση κακού και εις αυτό περιπιπτούντων. Σημ. Η παροιμία έχει την αρχή εκ τούτου. Εν Τουρκία επωνομάζετο της Μουλάρης. Επειδή δε το όνομα τούτο γέλωτα επροξένει, ο Μουλάρης παρεπονέθη ...
Δό μ', κυρά μ', τον άντρα σ' και σύ κράτα τον κόπανο
(1888)
Ερμηνεία: Λέγεται και εκείνου όστις αιτείται τι παρά τινος, όστιςέχει άμεσον ανάγκην αυτού. Η παροιμία εγεννήθη ώς εξής: Γυνή τις χήρα ηράτο τούανδρός γειτονίδος αυτής ή φίλης της, καλοφλεγομένη δε υπό τολυ πάθους απετόλμησε ...
Απ' εδώ γιαλός κι' απ' εκεί γιαλός καί πού νά πέσω νά πνιγώ
(1883)
Ερμηνεία: όμοιον του “απ' όπου γυρίσω τ' αυγό, αλί στ' αυγό”. Προσεπινοεί δέ καί τους γονείς εκείνους οίτινες εν διχονοία όντες δύο αυτών τέκνα καί μή δυνάμενοι νά επιφέρωσι συμφιλίωσιν, ταλαντεύονται οποίον εκ τών δύο νά ...
Τρεις που σ' έχω και τρεις που μ' έχεις έξη και τριώ μηνώ το παιδί εννιά. Πως δεν είν' σωστό το παιδί; Καλά, γυναίκα, σωστό 'ναι
(1891)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Εκεί που δίν' ο Θιός τ' αλεύρι παίρν' ο διάβολος το σακκί κ' εκεί που δίν' ο Θιός το σακκί παίρν' ο διάβολος τ' αλεύρι
(1888)
Ερμηνεία: επί των εχόντων τι αλλά στερουμένων ετέρου επίσης αναγκαίου υπέρ άλλος κέκτηται στερούμενος όμως του ετέρου
Η γυναίκα να ξέρη μονάχ΄ από τ΄ μεσ΄ και κάτω κι΄ όχ΄ από τ΄ μέσ΄ κι΄ απάνου γιατί σ΄ παίρ΄ το σφυγμό
(1893)
Ερμηνεία : Η σύζυγος δεν πρέπει να γινώσκη την καρδίαν και τα φρονήματα σου ως και την χρηματικήν κατάστασίν σου