• Να το κρεμάσης σκουλαρίκι 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Να έχης την συμβουλήν μου συνεχώς υπ' όψιν
  • Να το κρεμάσης σκουλαρίκι 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Να έχεις την συμβουλή μου συνεχώς υπ' όψιν
  • Πήγε σαν το σκυλί στ' αμπέλι 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Συνοδεύεται από κείμενο...
  • Σαν με ξαναδής γράψε με 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Ουδέποτε θα με επανίδης
  • Την έπαθε Χιώτικη 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Η παροιμιώδης αυτή φράσις αναφέρεται εις τι αγνώστον σκώμμα από τα συνήθης αναφερόμενα εις τους Χιώτας. Όχι από τας σφαγάς της Χίου, ως τινος εξηγούσι
  • Την έπαθε Χιώτικη 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Μετά της σχετικής ερμηνείας
  • Τον εβούλωσε για καλά 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Επί εξαπατηθέτος
  • Τον κουρδίζουν 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Τον διερεθίζουν, τον πεισμώνουν. Από το βασανιστήριον των Βυζαντινών, καθ' ο έθετον κόρδαν περί την κεφαλήν του ανακρινομένου, ταύτην δε έσφιγγον μικρόν κατά μικρόν
  • Του δωκα έν' αλλάϊ! 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Τον ξυλοκόπησα ισχυρώς. Η λ. Αλλάϊ λεχει σχέσιν με το αλλάσω και αλλαγή ώς εξής: Μία των ποινών κατά τους Βυζαντ. Χρόνους ήτο και η μαστίγωσις ή ο ραβδισμός. Όταν ο δέρων κατεπονείτο, δεύτερος ή τρίτος ή και πλείονες ...
  • Του τα 'πε, με το νυ και με το σίγμα 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Όταν άρχισεν ο λαός να λέγη το χέρι, το πόδι, το τυρί άνευ το (ν) και πάλιν η πίστι η κρίση άνευ το (σ), τότε οι τύποι οι το ν και το ς έχοντες, εθεωρούντο κι οι ακριβέστεροι, κομψότεροι, τελειότεροι