Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 56-75 από 105
-
Να ξιδιαλύνη γ' ήρα 'πε το σιτάρ'
(1940) -
Νάταν τα μάκια σ΄ μάκια μου
(1940)Δηλαδή να είχα τη χάρη σου, ώστε εκεί που πας εσύ να πηγαίνω και γω -
Νιός καρπός καινούργιο φως
(1940)Η παροιμία προέκυψε από την συνήθειαν να σταυρώνουν με το νιό ψωμί τα μάτια τους και να λένε τη φράση. Ύστερα τη λένε γενικά για την αξία της νέας εσοδειάς -
Οσ' ώρα με διανόντας τσαράτσα πεθερά, σαράνdα δυό αλογόμ'γες μέτρ' σα σd' γαϊδουριού μας dν ουρά
(1940)Διανότας = εσυμβούλευες τύπος αγνώστου ρήματος -
Ούλα τα dέρτια dέρτια 'ναι, dέρτι 'ναι και η πείνα πρώτα χτυπά στα γόνατα κι' ύστερα στη gακίνα
(1940)Gακίνα = κατίνα, ράχη -
Ούλα τα πουλιά πααίνουν κι οι σκορδαλοί πομένουν
(1940)Σκορδαλοί = οι γαλιάντρες. Το λένε τώρα το φθινόπωρο, που φεύγουν τα πουλιά. Μα τόχουμε και για παράδειγμα για τους παρακεντέδες (δηλ. Τους άχρηστους, χαραμοφάηδες)