Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 37-56 από 163
-
Δεν είμαι φαγάς, είμαι παραπονιάρης
(1954)Ερμηνεία: Λέγει την παροιμία ταύτην ο παραπονούμενος ουχί τόσον λόγω στερήσεως υπ' άλλου αγαθού τινος, αλλά δι' αυτήν ταύτην την κατ΄αυτου προσγενομένην αδικίαν ή έλλειψιν εκτιμήσεως -
Έβηξ' (έκλασ') η νύφη, σκόλασ΄ ο γάμος
(1954)Ερμηνεία: Επί ματαιώσεως επιχειρήσεως τινος επιτελουμένης υπό πολλών λόγω δυσφορίας ή αποχής και αποχωρήσεως του κυριώτατου προσώπου -
Είδ' ο γύφτος τη γενιά του κι αναγάλιασε η καρδιά του
(1954)Λέγεται συνήθως επί εκδηλούντος χαράν διά την μετά μακρόν χρόνον συνάντησίν τινος μετά οικείου ή γνωρίμου. -
Η ντροπή βαστά το φφράχτη τσ' η ματσούκα το δδιαβάτη
(1951)Ματσούκα = η βέργα, τον διαβάτη = τον κλέφτη που περνά έξω από το αμπέλι και κλέψη... -
Η παντρειά είναι χαλκουματένιο ποκάμισο
(1951)Διότι δεν μπορεί να το αλλάξη κανείς σ' όλη του τη ζωή, ούτε να το πετάξη αν τον στεναχωρεί -
Θέλοντας ο βλάχος μη θέλοντας ο ζωγράφος, φόρεσε κι εσύ, Χριστέ μου, κόκκινα τσαρούχια
(1954)Αρχήν έσχε εκ μωράς απαιτήσεως βλάχου τινός προς αγιογράφον, όπως ζωγραφίση με τσαρούχια τον Χριστόν, λέγεται δε δια τους προβάλλοντας και έχοντας την δύναμιν να επιτελέσουν μωράν επιθυμίαν εις έργον ανωτέρας τινός υφής