Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Φλωράκης, Αλέκος Ε."
-
Έχουν τ' ανδρόγυνα κακιά, έχουν τ' αδέρφι αμάχ' ούτε τ' ανδρόγυνα κακιά ούτε τ' αδέρφι αμάχ
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Η συζυγική κ η αδερφική αγάπη είνια πάνω απ' τις παρεξηγήσεις, που κι αν συμβούν γρήγορα διαλύονται -
Εγώ στραβόνω και πουλώ και συ βλέπε κι αγόραζε
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Όταν πουλάς πράμα σκάρτο. Επίσης για αγοροπωλησίες χωρίς νόημα -
Είdα 'παθες κεφλή μ' και 'τι θα πάθ'ς ακόμα
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Όταν κάποιον τον βρούν τα βάσανα, πρέπει να περιμένει κι άλλα -
Είταν καρφί και βράχ' κε κι αποσκούριασε
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Λέγεται όταν κάποιος είναι κακός και συμβεί κάτι και παραγίνει -
Εσύ κακός χερόβολος κι εγώ κακό δεπάν'
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Ερμηνεία: Λέγεται για δυο ανθρώπους που διαρκώς διαφωνούν -
Η gαμήλα δε βλέπ' τη gαμπούρα τ'ς γιατί 'ν' αποπίσω, παρά βλέπ' την ξέν'
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Λέγεται για όσους προσέχουν τα ελαττώματα των άλλων κι όχι τα δικά τους -
Η gαμήλα δε βλέπ' τη δ'κή τ'ς καμπούρα γιατί 'ν' αποπίσω, παρά βλέπ' την ξέν'
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Λέγεται για όσους προσέχουν τα ελαττώματα των άλλων κι όχι τα δικά τους -
Η κάτω κεφαλή ήφαε τ'ν απάνω
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Λέγεται για όποιον έχει πολλές και απερίσκεπτες ερωτικές δραστηριότητες, που τελικά του βγαίνουν σε κακό, ή του εξαντλούν την υγεία του -
Η καλή δ'λιά αργεί να γίν'
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Μιά δουλειά γιά να είναι τέλεια δεν πρέπει να γίνεται βιαστικά -
Η καλημέρα είναι του Θεού
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Ερμηνεία: Όλους τους ανθρώπους πρέπει να τους χαιρετούμε -
Η κατάρα γονέων ξεθεμελιών' σπίτ'
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Η κατάρα των γονέων είναι φοβερή. Πρέπει κανείς να προσέχει ώστε να μην τους φέρνει στο σημείο να τον καταραστούν -
Η κοιλιά παραθύρια δεν έχ'
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Δεν φαίνεται δηλαδή αν έχει φάει κανείς. Μπορεί να λέει, πως έφαγε και να 'ναι νηστικός ή και τ' αντίθετο -
Η κουβέντα χαλά δυο σπίτια
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Έχει δυο σημασίες: Μια οτι μπορεί να προκαλέσει καυγάδες και μια ότι με την κουβέντα ξεχνιέται κανείς και παρατά τη δουλιά του -
Η πολλή η καλωσύν' είναι μ'σή κακομοιριά
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Έναν υπερβολικά καλόν άνθτωπο τον εκμεταλεύονται οι άλλοι και έτσι τελικά η πολλή καλωσύνη του τον βλάφτει -
Ή τρείς καλές κι ούλες κακές, ή τρείς κακές κι ούλες καλές
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Αν οι τρείς πρώτες μέρες του Μάρτη είναι καλές οι άλλες θα 'ναι κακοκαιριά και τ' ανάποδο -
Ήκαμε κ΄ η ψείρα κώλο κ΄ ήχεσε τον κόσμον όλο
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Λέγεται για κάποιον που ενώ δεν πέτυχε και τίποτα το σπουδαίο, περιφανεύεται για αυτό και το διαλαλεί -
Κάθ' λαγιος τη δόξα τ' έχει
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Πρέπει να βοηθά κανείς όσους έχουν ανάγκη, γιατί θα έρθει η στιγμή που κι εκείνος θα χρειαστεί τη βοήθειά τους -
Κάτω κάτ' ο κύρηκας κι αποπάνω το λουρί κι απάνω πάνω 'μεις οι κοσμικοί
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Και καλό είν' το ξαφνικό και δε φελάει
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Ερμηνεία: Λέγεται για τον ξαφνικό θάνατο. Και καλός είναι, γιατί απαλάσσει τους οικείους απ' τα βάσανα της αρρώστιας και δε φελάει, γιατί χάνουν αναπάντεχα τον άνθρωπό τους, χωρίς να συνηθίσουν στην ιδέα