Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Φιλανθίδης, Μενέλαος Π."
-
Γάγε, γέρο, μαλακό μηδέ πολύ ζυμάρι
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Ερμηνεία: Προς τους καταχρωμένους τη δοθείση αυτούς ελευθερία -
Γαμπρό και νύφη έχασα τα δυο μου μάτια τάχω
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Ερμηνεία: Ότι τα τέκνα της είναι πάλιν ζώντα και επομένως η λύπη δεν είναι τόσον μεγάλη -
Γεννά η νύχτα επίσκοπο και η αυγή μητροπολίτη
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Ότι η εργασία τη νυκτός παραγωγή -
Γιατί γκαλνούνα το γάδαρο 'ς το παναγύρι; Για να σηκώνη τα καλάθια
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Ερμηνεία: Όταν προσκαλώσι τινα δήθεν εις διασκέδασιν, ινα ωφεληθώσιν εξ' αυτού -
Γράψε Δήμο τεζιαχτάρ' με το κόκκινο το γιλέκι
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Ερμηνεία: Δήμος αγοράσας παρ' αγνώστου πλείονα παρ' όσα είχε να πληρώση, ότι εγένετο αυτώ η παρατήρησις παρά του πωλητού είπεν αφελής τ' ανωτέρω και ήδη έμεινεν η φράσις παροιμιώδης επί παρομοίων περιστάσεων -
Γριά το μισοχείμωνο ξυλάγγουρο πεθύμσε
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1893)Ερμηνεία: Προς τους επιθυμούντας αδύνατα -
Δέρνεις με σκοτώνεις με πάλε μάννα μ είσαι συ
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894) -
Δεν άκουσες Δράκου φωνή
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Ερμηνεία: Δεν είδες κινδύνους, δεν υπέφερες δυστυχίας κ' τα ομοία -
Δεν είναι που θα πεθάνωμ απ' την πείνα, θα μας λένα πως έσκασαμ απ' το πολύ φαγεί
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894) -
Διαμαντένιε μου καθρέφτη ότι να σε πω σου πρέπει
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Ερμηνεία: Ειρωνεία επί των ουδεμίαν εχόντων χάριν -
Διε τη γούγια πάρ' το παννί
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1893)Ερμηνεία: Ιδε την οικογένειαν και έκλεξον το άτομον -
Δό μ κυρά μ τον άντρα σου και σύ πάρ τον κόπανο
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Ερμηνεία: Διά τον ζητούντα παρ' άλλου ό,τι αυτώ απολύτως εστίν αναγκαίον. Λέγουσι δέ ότι κόπανος σημαίνει το βρέφος, όπερ εσπαργανωμένον ομοιάζει πρός κόπανον -
Δυό καρπούζια μ' ένα χέρι δεν πιάνονται
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894) -
Ε λόγος ψυχή δε βγάν'
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Ερμηνεία: Όταν λέγωμεν περί τινος ότι θ' αποθάνη, δεν τον αποθνήσκει ο λόγος ούτως εαν δεν είναι ν' αποθάνη -
Έμαθα και βελονιάζω και το μάστορή μ' γανιάζω
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Ερμηνεία: Δια τους καυχωμένους ότι γνωρίζουσι πλεύονται των διδακάλων των