Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Βαλαβάνης, Ι."
-
Έδακεν και έχπασεν = Έδακε τε και απέσπασεν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Επί των διαπραττομένων εφ α ώρμησαν -
Έδωκεν και κωλιάτικα
Βαλαβάνης, Ι. -
Έκαψε με το μαλέζ, να ωμοίαζεν και φαγείν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Επί των εν μικροίς μεγάλα απολεσάντων -
Έλα, ε σακκί μ σακκόπον και τσουβάλιμ τρυπημένο
Βαλαβάνης, Ι.Έλθε, ω σακκίον μου σακκίλιον και σάκκε τρυπημένε -
Έμαθεν η γραία τα σύκα
Βαλαβάνης, Ι. (1877)Ερμηνεία: Επί των εθισθέντων είς τι και πάντοτε ζητούντων αυτό -
Έναν έργον και δύο δουλειάς
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Εν μέν έργον δύο δ' εργασίαι. Ερμηνεία: Επί των εκ ραθυμίας διακοπτόντων των ενδελέχειαν του έργου -
Έναν ξάϊ
Βαλαβάνης, Ι. (1877)Ερμηνεία: Ολίγον|Σημείωση: Η πρώτη σημασία μέτραν βαρύτητος σχεδόν εξέλιπεν -
Έναν πιθαμήν μωρόν βάλλ' κεφάλιν με τ' εμέν
Βαλαβάνης, Ι.Μιας σπιθαμής νήπιον αντιμετρείται προς εμέ -
Έναν τσουτσάκιν τήν άνοιξιν κί φέρει
Βαλαβάνης, Ι. (1886)Ένας ανθός έαρ ού ποιεί. Ερμηνεία: “Μιά χελιδών έαρ ού ποιεί”. Έτι δέ ομοία καί ή “εις ανήρ ουδείς ανήρ”, καθ' όσον υφ' ενός ουδέν κατορθούται. Σουίδ. Ζηνίδ. 111, 51. Δ. Χρυσοπ. Β' σελ. 241, Σχολ. Αριστ. σελ. 42 -
Έξαψεν κ' εστίλιξεν
Βαλαβάνης, Ι.Ερμηνεία: Παροιμία λεγόμενη επί νοσηράς καταστάσεως καθ' ην το σώμα του νοσούντος φλέγεται διαπυρός και οίονει ακτινοβολεί