Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Βαλαβάνης, Ι."
-
Αν ελέπης την κοτύλα σ, θιά ελέπης και το ...
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Εαν ίδης τον αυχένα σου, όψει και το ... (τεύξει και του..) -
Αν θιά ποις με πίταν ποίσόμ με, κι' αν κ εν, μη αλευρώνης με
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ει μοι πλακούντα (ή πόπανον) ποιήσεις, ποίησον, ειδέ μη μη με διαφλιτώσης -
Ανάμνον κόρ' ανάμμον
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ανάμενε κόρη ανάμενε. Εμηνεία: Επί των δι' αναβολάς προϊεμένων τους καιρούς -
Ανθρωπος αγράμματος ξύλον απελέκητον
Βαλαβάνης, Ι. (1874) -
Αντ είσεν κι ο φτειριαρίτους
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Δηλαδή τουτί και ο φθειριών τ.έ. ο πτωχός είχεν. Ερμηνεία: Παροιμίαν ην λέγει πένητας περί πράγματος αυτού, μάλιστα δ' όταν χρήται τις αυτώ κακώς -
Αντίς να εγινόμουν γονιός, ας εγινόμουν γωνιά. Αντί του γένεσθαι με γονέα όφελλουγενέσθαι γωνία
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Λεγομένη υπό γονέων πολλάς υπό των τέκνων θλίψεις και πικρίαις υφισταμένων. Έστι δε και λογοπαίγνιον γονιός – γωνιά. -
Απ' έξω ο χορός γαϊτάνι φαίνεται
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Π. Δηλούσα ότι οι έξω των πραγμάτων όντες ευκόλος προς παραινέσεις είσιν. Σημ. Και ο Αισχ. Εν Προμ. 263-5. Ελαφρόν 'οστις πνευμάτων έξω πόδα έχει παρακινείν νουθετείν τους κακώς πράσσοντας -
Απ΄έξου πρόγατον κι από μέσ' λύκος
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Επί των υποκρινιμένων πραότητα, εσωτερικώς δολίων και πονηρών όντων -
Απάν όσο τιτίκιν στέκει.
Βαλαβάνης, Ι. (1918) -
Απάν ς σέμ φτυάριν κι στέκει.
Βαλαβάνης, Ι. (1918) -
Απάν στη σπάξιν
Βαλαβάνης, Ι. (1921)Επί της σφαγής. Σημαίνουσα την σπουδαιότητα του καιρούμ εξ ον συμβαίνει τι. -
Απέπτυσα τον διάβολον
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Επί των δακόντων τον θυμόν έτι δε και επί των ταξαμένων τη ραθυμία