Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε."
-
Αν εθθυμούττο τα καλά, τα ΄ούδια έτ τα σφάζα
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Επί των αχαρίστων -
Ανε(γ)έλαστο τσαί άκατα (δ)ίκαστο
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Επί πραγμάτων ανελπίστων και προκαλούντων την κοινήν αγανάκτησιν -
Από τη κούτλα φέντζ' ο ήλιος
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Λέγεται επί αγαπητού προσώπου αποτελούντος την ευτυχίαν των γονέων κ.τ.λ. Ως ο ήλιος εμφανιζόμενος ζωογονεί και φωτίζει τον κόσμον -
Απού 'ναι καλορρίζικος γεννά τσ' ο πετεινός του
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Ο τυχηρός άνθρωπος κερδίζει και εκ των απροσδοκήτων -
Απού εθ θάψη, παντ' αλημένει
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Οτι ο θάνατος επέρχεται διαδοχικώς -
Απού λείψη, λείψιν έχει
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935) -
Απού ουλεύγει καλά τσαί πιστά τρώει μισή τσαρδέλλα
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Ο παρέχων τας καλύτερας υπηρεσίας συνήθως παραγνωρίζεται -
Απρίλις, Μάις κοντά(ν) το θέρος
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Επί γεγονότων ων η ταχεία εμφάνισις θα λύση την απορίαν μας -
Αργεί ο Θεός τσαί σκα ο φτωχός
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Δηλαδή δια την βραδύτητα της απονομής της θείας δικαιοσύνης, οι αδύνατοι αγανακτούν -
Αρνιούμαι του καλού μου γυιού για τη κατσή μου νύφφη
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Εκ του φόβου της κακής νύφης η πενθερά αναγκάζεται να λησμονήση του υιόν της -
Ας λάμπη ο ήλιος τσ' όπου θέλ' ας λάμπη
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Δηλ. Ο άξιος λόγου άνθρωπος είτε παρών είτε παρών θαυμάζεται -
Αψετέ του 'να τσερί νακουρέψη πέντε δέκα τσαι τη μισοκουρεμένη
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Η παροιμία λέγεται με ειρωνείαν δι' εκείνους τους εκ συστήματος οκνηρούς και αδιαφόρους, οίτινες εις το τέλος μιας επιχειρήσεως δεικνύουν δήθεν υπερβολικόν ζήλον. Έχει δε την αρχήν της εις ανέκδοτον, καθ' ο βοσκός τις έχων ... -
Βανεικά(ν) τα κούρταλα στο γάμο
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Κούρταλα=χειροκροτήματα, επευφημίαι -
Βουάς τογ γέρου δεκοχτώ τσ' ο νους του ετ τογ γέρει
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Βουάς = ουαί, γέρου = δέρουν -
Βρομεί ο Οβρηός τσαί το 'χειτ του, τσ' ότι τσ' αν αφεντεύγη
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Λέγεται και κυριολεκτικών περί των Εβραικών, και γενικώς περί ανθρώπων κακών και ρυπαρών -
Βρούλλα μου βεις, ψάθες σου πλέω
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Βεις εκ του βίεις (δίδεις), πλέω – πλέκω -
Για να πετάξεις το καρφί μ' άλλο καρφί του βαρά
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935) -
Γυναίκα ΄πο ενιά τσαί στσύλλο ΄πο μητάτο
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935) -
Δέκα να μετράς τσαι μια να κόβγης
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Ήτοι πρίν αποφασίσης τι, ερεύνα εό μακρόν -
Δεξου πόνο για μορφτσά-εμορφιά
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)