Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Βαλαβάνης, Ι."
-
Ο διάβολον δουλειάν κι είσεν κ εγάμενεν τα παιδία τ
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ο διάβολος στερούμενος εργασίας διέκρουσε τοις παίδας -
Ο διάβολον σίλια ποδάρια έσει
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Διδάσκουσα πρόνοιαν και ασφάλειαν εν ταις επιχειρήσεσι προς πρόληψιν δυσαρέστων -
Ο διάβολον σίλια πουδάρια έσει
Βαλαβάνης, Ι.Ερμηνεία: Πολυμήχανος εστί. Παρ. Δεν εξιστ. Προσοχών εαυτούς και άλλους -
Ο ήλιον εδιαστόλισεν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ήρξα το διαλάμοων. Λέγεται μάλιστα όταν συμβή τούτο εν ομιχλώδες ημέρα -
Ο θείος σου είσεν οι κ' η θεία μ επεθυμούνεν άτο
Βαλαβάνης, Ι.Ο μεν θείος σου είχε το πράγμα, ηδεμή θεία επεθύμει αυτού, ερμηνεία: επί των ζηλούντων τα παρ' άλλους ειν αυτοί στερούνται, σημ. Ο νους της παροιμίας αισχρός -
Ο Θεός άλλους πλαν και άλλους κλαν
Βαλαβάνης, Ι.Ερμηνεία: περί άλλων μεν προνοεί απ' άλλων δε αποστρέφει το πρόσωπον -
Ο Θεός άνωθεν ορά
Βαλαβάνης, Ι. (1886) -
Ο Θεός αδά εν
Βαλαβάνης, Ι. (1886)Ερμηνεία: παροιμία λεγόμενη υπό του ομιλούντος περί τινός δίκαια -
Ο Θεός από πάν ελέπ
Βαλαβάνης, Ι. (1886) -
Ο Θεός από πάν κι αποφκά ετρύπεσεν κ' εφήκε σε
Βαλαβάνης, Ι. (1886)Ο Θεός άνωθεν και κάτωθεν τρυπήσας κατέλιπε σε. Επί των εν ουδενί επιτηδείων -
Ο Θεός δι τα φάβατα που κι έσ΄ δόντια να τρώη άτα
Βαλαβάνης, Ι. (1877)Ο Θεός δίνει τα κουκιά σ' εκέινους που δεν έχουν δόντια -
Ο Θεός επείρεν τον νου σ'
Βαλαβάνης, Ι. -
Ο Θεός πρώτα τερεί το βουνόν και απ' εκεί θέκει το σιόνιν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ο Θεός αποβλέψας εις το όρος, έπειτα (κατά τούτο) τιθησι των χιόνα -
Ο καιρός πουλεί τα μήλα
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Ότι πολλάκις εν των περιστάσεων αναδεικνύεται τις και η επιτυχία επιχειρήσεως τινός εξαρτάται μάλιστα εκ των περιστάσεων