Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Βαλαβάνης, Ι."
-
Να σκεπάγεται κ εξέρ και παγ' σόν γάμον και ισάζ τ' αλλονών τα κεφάλια
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Εαυτήν ούκ επισταμένη αναδείν είς γάμον ελθούσα αλλοτρίας διορθούται κεφαλάς -
Να σύρ ο κλέφτας τημ φωνήν, να φοβηθή π' εχάσεν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ρηξάτω φωνήν ο κλέπτης, ίνα φοβηθή (είτε δηλιάση) ο απολέσας -
Νέμω ήτοι διασκεδάζω τα όμματα
Βαλαβάνης, Ι. (1874) -
Νηστεύ ο δούλον του Θεού σπερέν ντου κ εσ' να τρώη
Βαλαβάνης, Ι. (1877) -
Νοικοκύρτς απραεμένος δέκσον σερ του μαχαλά
Βαλαβάνης, Ι. (1877)Ερμηνεία: Επί δεσποτών απραγών ους ανα στόμα έχουσι πάντες -
Ντο εν η κονίδα και να εν και το ζωμίν ατς
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Τι έστιν η κόνις ώστε τι και τον ζωμόν αυτής; -
Ντο επετράγωσες και τρανείς με
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Αποτραγώνω = θεώμαι εν εκστάσει κυρίως ως τράγος -
Ντο κ' εθέλενεν έτον
Βαλαβάνης, Ι. (1886)Ερμηνεία: Ο κρής την θάλασσαν επί των προσποιουμένων φεύγειν εν οις διαφέρουσι ή γενικώρεον ων εφίενται ηφιλούσι -
Ντό κσύεται το πράμαν το σκεύος αχτέ κι γομών
Βαλαβάνης, Ι.Ερμηνεία: Π. Αποτρέπουσα της σπατάλης “Εις Δαναΐδων αντλείν -
Ξύλω τον Αδάμ κατάρας ελυτρώσω
Βαλαβάνης, Ι.Ερμηνεία: Μέλλοντες δαρείν ή απειλούντες τινε το τοιούτο