Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Βαλαβάνης, Ι."
-
Μέλι και γάλα εγέντον
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Επί διηλλαγμένων εντελώς τέως εχθρικώς διακειμένων -
Μεγάλον βούκαν φα και μεγάλον λόγον μη λες
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Παροιμία αποτρέπουσα το μεγάλαυχον -
Μεγάλον βούκαν φα και μεγάλον λόγον μη λες
Βαλαβάνης, Ι. -
Μεγαλώνει το μουλάρι και κονταίνει το σαμάρι
Βαλαβάνης, Ι. (1874) -
Μετ' άλειμα μ΄ κουβαρεύκουμαι. Τω λίπει εμαυτού τηγανίζουμαι
Βαλαβάνης, Ι.Ερμηνεία: Όμοια “ Ζωή πίθου “επί των μετρίως και ταπεινής ζώντων, από Διογένους του φυλασσόρου ω πίθος ήν κια η δούλη καταγωγή “Σουιδ. Ζωνοβ. IV, 14 Διογ. IV, 98 -
Μη κλαίς τον κακομάθετον που θα καλομαθάν, κλάψον τον καλομάθετον που θα κακομαθάν
Βαλαβάνης, Ι. (1877) -
Μη κλαις κεφάλιν ντ έπαθες, κλάψον ντο θια παθάνης
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Μη κλαίε εξ' οις έπαθες, κλαίαι εφ' οις πείσει -
Μη κλαις ντ έπαθες, κλάψον ντο θια παθάνης
Βαλαβάνης, Ι. (1874) -
Μη κλαις τογ κακομάθετον, κλάψον τογ καλομάθετον
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Μη τον κακών, αλλά των αγαθών εθάδα οίκτηρε (δυστυχούντα) -
Μίαν εξήβα 'ς σομ κλεψείον κ' εκείνο πάλ' έτον φεγγάρης
Βαλαβάνης, Ι. (1874) -
Μίαν εξήβα 'ς σομ κλεψείον και ατότε φέγγον έτον
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Άπαξ εξήλθον προς κλοπήν και τότε σεληναίον ην φέγγη -
Μικρόν μωρό που κ' έχομε, τογ γέρον τάνα τάνα
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Μικρόν ούκ έχοντες νήπιον τον γέροντα κρατούμεν χορεύειν -
Μοιραστής κομπωτής
Βαλαβάνης, Ι. (1877)Ερμηνεία: Ο διανέμων πάντοτε αφήνει εις εαυτόν του περισσότερον μερίδιον -
Μούδε 'ς σησ σιάμου μούδε 'ς σημ φάδην
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ούτε εις τον στήμονα ούτε εις των κρόκων χρησιμεύει -
Μουδέ πουλίν μουδέ κλαδίν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ούτε πτηνόν (ακούεται πω κελαδούν) ούτε κλάδος (φαίνεται)