Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Βαλαβάνης, Ι."
-
Κάθουμαι στην αγκαλιά σ και χτουπίζω τα γένια σ
Βαλαβάνης, Ι. (1877)Ερμηνεία: Επί των βλαπτόντων εκείνους παρ΄ων απολαμβάνουσι περιποιήσις -
Κάλ ημέρα Γιάνν, εγδίν πελεκώ, η συντέκσα μ ντ' εφτειάγει; Εφτά κότια βάλλει
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Χαύρε Ιωάννη, ιγδών πελεκώ, η συντέκσσα μου πώς έχει; Επτάτεταρτόκουλα χωρεί -
Κάμε, Δόξα. Αδράχτιν κ' έχω Κάμε Δόξα. Σποντύλιν Κ' έχω
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Επί των αεί τι προφασιζομένων υπέρ της αυτών αμελείας και οκνηρίας -
Καθ'κα 'κορ, ως τα κάθεσαι, κι' ως τα παραζαβαίνεις
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Επί των τέως μεν μη αρεσκομένων προτεινομένους γάμους, έπειτα δε μηδέ χείρονας ανευρισκουσών -
Και εύκαιρον αν εν το πράμαν, γομάτα κράτει ατο
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Και κενόν το πράγμα (σκείος) ον ασφαλώς κράτει -
Και κι σέζω κι απέσ αχτί
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερώτεσαν κάποιον “πλακίν ιξέρεις και ψένεις; Κ΄ εκείνος είπεν : “Και κι σέζω κι απέσ αχτί” Ερωτηθείς της ει επίσταται πλακίον έψειν, απεκρίνατο “και χέσαιμι αν επ΄ αυτό” -
Και μαναχόν και ακριβόν κ' ημάννα τ' άλλο κ' εσει
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Και μοναχόν και ακριβές και ημίτηρ έτερον ουκ έχει -
Και ο στραβός ντο θέλει τα δυ ομμάτια είν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Και ο τυφλός αν εφίεται οι δυο οφθαλμοί είσεν -
Και τ' ελαίας τ' έξου και τ' οβγού ταπέσ
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Θέλει τότε της ελαίας έξω και το εντός του ωού. Επί των ότι δυούν προκειμένου προς εκλογών του ετέρου, αμφοτέρων εφιεμένων. Ή εν συντόμω επί των πλεονέκτων -
Και τη μυμύιας τ' εντέριν και τα γλαντιάζει
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Και του εντέρου της μυίας το έλαιον (είτι πάχος) εξαιρείται -
Και το μελισσίδην σ' εκεντριάζει
Βαλαβάνης, Ι. -
Και τσι διαβόλους εβγάλει από τη τρύπα, και τους διαβόλους εκβάλλει των οπών
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Επί παιδίων, α τινα ανευρίσκοντα πράγματα κεκρυμένα, φέρουσιν εις το μέσον παίζοντας -
Καινούργον κόσκινι μ' που κρεμάνω σε;
Βαλαβάνης, Ι. (1877)Ερμηνεία: Επί των ζητούν των τρόπον να δείξωσι των ευαρέσκειαν του εις καινουργές ή νέον τι