Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 52-71 από 338
-
Απού 'χει μοίρα, γέννα κι ο πετεινός του, κι απού δεν έχει, ψοφά κι ο γαϊδαρος του
(1938)Όταν έναν άνθρωπος τον πάρουν από κοντά οι δυστυχίες -
Απού 'χει τα γένεια θα βρη και τα χτένια
(1938)Όποιος αναλάβη μια εργασία, θα βρη και τα μέσα που χρειάζεται -
Απού ζυγώνει δυό λαγούς μήδε τον ένα πιάνει μήδε τον άλλο
(1938)Όποιος καταπιάνεται με πολλές εργασίες δεν τελειώνει καμμιά -
Απού καή στην κολοκύθα, φυσά και το γιγούρτι
(1938)Ερμηνεία: Όποιος αποτύχη σε καμιάν επιχείρηση, φοβάται υπερβολικά και το αποφεύγει -
Απού μισά την εδική ντου αυλή, την ξένη δάκρυα τη γεμίζει
(1938)Όταν αγαπά κανείς του ξένους και περιφρονεί τους συγγενείς του. Ο ξένοι αργά ή γρήγορα θα τον ζημιώσουν -
Απού τ' αγκάθι ρόδο βγαίνει, κι' από το ρόδ' αγκάθι
(1938)Παιδιά καλών γονέων γίνονται κακά, και το αντίθετο -
Απού τα καλοδουλεμένα παίρν' ο διάολος τα μισά
(1938)Ερμηνεία: Και εκείνα που αποκτά κανείς με την εργασίαν του χάνει. Πολύ περισσότερον βέβαια, όταν τα αποκτήση με αδικίες -
Απούσταν ήκαμε η λούτα τα γουρούνια, επεθύμησε και τα σκατά που τα ρουκούνια
(1938)Η μάννα προτιμά να φάνε τα παιδιά της και όχι εκείνη ή δεν αφήνουν τα παιδιά σ' αυτήν. -
Απρίλης γρίλης, τέσσερις, Μάης κουτσούκλης, πεύτε ο μήνας απού με 'πήρες κι ο μήνας απού σε 'πήρα, εννιά!
(1938)Μια φορά ήτονε μιαν κοπελιά κι επαντρέφτηκε, αλλά μετά λίγους μήνες εγέννησε. Ο άνδρας της φυσικά της εζήτησε τον λόγον. Αυτή όμως με απάθεια του απαντά: Και μπα να μην ξέρης, άντρα μου, να λογαριάζης; Για μέτρησε να δής! ... -
Απρίλης Μάης κουκιά μεστωμένα
(1949) -
Αρρώστου μούρη φαίνεται και πινασμέν' αχείλη
(1938)Η αρρώστεια και η πείνα είναι πράγματα που δεν κρύβονται. (Μεταφορ. για κάτι που προσπαθούμε άδικα να κρύψουμε) -
Ας με λέν μπουλουμπαχίνα, κι' ας ψοφώ κι' απού την πείνα
(1938)Η ψεύτικη επίδειξις, ενώ υπάρχει μόνον φτώχεια -
Ας τρώη η γρά, κι' ας γογγύζη ο γέρος
(1938)Όταν αποκτούμεν ένα άγαθόν, παρά την θέληση του άλλου -
Ασθενής και οδοιπόρος νόμου ούκ έχει
(1938)Ο άρρωστος και ο ταξιδιώτης δεν κρατούν νηστεία. Ιδίως στις Σαρακοστές -
Αυτός σύρνει απόυ τσ' αλαφρές του καμπανού
(1938)Κείνος που δεν έχει μυαλό Δηλαδή: Ο ανόητος, εάν ζυγισθή χωρίς να ληφθή υπ' όψι το βάρος του μυαλού, είναι ελαφρότερος