Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Βαλαβάνης, Ι."
-
Άμον διμαγγείον μίαν αδά και μίαν ακεί
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ως πεφυσιωμένος ασκός (;) οτέ μεν ενταύθα ότε δε εκείσε -
Άμον ελάδιν πάντα άπαν κες στέκει
Βαλαβάνης, Ι. (1874) -
Άμον μελεσσίδιν κούβαλος εν
Βαλαβάνης, Ι.Ερμηνεία: Επί ανθρώπου φιλοπόνου συνεχώς φέροντος οίκαδε τα προς το ζην -
Άμον ντ ελάλεσεν ο κολογκυθάς οφέτος λαμπράν κ' έχομεν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ως ελάλησεν η κολοκύνθα εφέτος ουκ έχομεν Πάσχα -
Άμον παγούριν πορπατεί
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Δηλαδή ως καρκίνος πορεύεται, Ερμηνεία: Επί των βραδυπόρων -
Άνεμος και καπνός
Βαλαβάνης, Ι. (1874) -
Άνιφτε, κατάνιφτε jιjίκα με τα γένεια
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Φράσις παιδική λεγομένης προς ανίπτους και ρερνωμένους το πρόσωπον