Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Φλωράκης, Αλέκος Ε."
-
Άλογο κλάν' στ' φασουλλά τ' αλάν'
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Λέγεται όταν κάποιος δε δίνει σημασία στα λόγια σου -
Άμα διψά η αυλή σ', το νερό να μην το ρίχνεις όξω
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Κάτι που το έχουν ανάγκη οι δικοί σου, δεν πρέπει να το δίνεις σε ξένους -
Άντρας να 'ναι κι ας είν' και ξυλένιος
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971) -
Αγιά Βαρβάρα βαρβαρών κι Άης Σάββας σαβανών' κι' Άη-Νικόλας στο τιμόν
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Την εποχή της γιορτής των τριών αυτών αγίων ο Χειμώνας γίνεται βαρύς -
Αγκάθια του καλοκαιριού, μαρούλια του χειμώνα
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Πρέπει κανείς το καλοκαίρι να κάνει προμήθειες για το χειμώνα. Οπότε όλα τα πράματα είναι χρήσιμα -
Αλίς του π' δεν έχ' νύχια να ξυστεί και περιμέν' να τόνε ξύσουν αλλ'
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Δεν πρέπει κανείς να βασίζεται στους άλλους -
Αν τ' Αγιού Φιλίππου λείπω στ΄άγια των αγιώ δεν έρθω, τ' Άη – Νικόλ' απόξω στέκω
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Αν δηλαδή οι ναυτικοί δεν πάνε στην εκκλησία του Αγίο-Φιλίππου, θα πάνε σίγουρα του Άη-Νικόλα, να τον παρακαλέσουν, γιατί τότε έχουν φτάσει πια οι φουρτούνες κ΄οι κακοκαιρίες -
Ανήμερα τ' Αγι' – Αντωνιού, μας έπιασε φουρτούνα, ανάμεσα στο πέλαος μαζεύαμε μπαρμπούνια
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Κάνει κακοκαιρία τη μέρα τ' Αγι' – Αντωνιού -
Απ' τ' Αγάπ' αγάπα με
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Λέγεται όταν κανένας αγαπά κοπέλα απ' τ' Αγάπι και αντιστρόφως. Οφείλεται στη συνήχηση της λέξης αγάπη με την ονομασία του χωριού -
Από κει που πήδησ' η κατσίκα θα π'δήσ' και το κατσ'κόκ'
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Όταν μια κοπέλα ακολουθεί την ηθική της μητέρας της, που δεν είναι και τόσο εντάξει -
Για καλό και για κακό, βάλ'τε τον παπά γυρτό
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Πρέπει κανείς να προβλέπει όλα τα ενδεχόμενα και να παίρνει τα μέτρα του -
Για τ' Άη – Γιαννιού τη χάρ' ούτε λάδ', ούτε ψάρ'
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Ερμηνεία: Τη μέρα του Άη – Γιαννιού του “Τιναχτή” είναι νηστεία -
Δυό κεφαλές σε μιά σκουφιά δε χωρούνε
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Σε μι αυπόθεση δε χωρούνε δυό αφεντικά -
Δώσε μ' κυρά τον άντρα σ', πάρε κάι σύ τον κόπανο το δ'κό μ'
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Στήν προηγούμενη παροιμία προσθέτουν πειραχτικά: “τόν δ'κό μ'”, εννοώντας ότι ο δικός τους άντρας είναι κόπανος -
Δώσε μ' κυρά τον άντρα σ', πάρε σύ τον κόπανο
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Λέγεται σε περιπτώσεις πού μάς ζητούν κάτι με ασήμαντο αντάλλαγμα -
Έχουν τ' ανδρόγυνα κακιά, έχουν τ' αδέρφι αμάχ' ούτε τ' ανδρόγυνα κακιά ούτε τ' αδέρφι αμάχ
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Η συζυγική κ η αδερφική αγάπη είνια πάνω απ' τις παρεξηγήσεις, που κι αν συμβούν γρήγορα διαλύονται -
Εγώ στραβόνω και πουλώ και συ βλέπε κι αγόραζε
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Όταν πουλάς πράμα σκάρτο. Επίσης για αγοροπωλησίες χωρίς νόημα -
Είdα 'παθες κεφλή μ' και 'τι θα πάθ'ς ακόμα
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Όταν κάποιον τον βρούν τα βάσανα, πρέπει να περιμένει κι άλλα -
Είταν καρφί και βράχ' κε κι αποσκούριασε
Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)Λέγεται όταν κάποιος είναι κακός και συμβεί κάτι και παραγίνει