Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 200-219 από 842
-
Εγώ κ' είμαι 'ς σο Γιαννίτσ' άμε
(1881)Ερμηνεία: Επί προσποιημένης αγάπης (ιδίως μητ΄ρτων προς τέκνα). Η παροιμία αυτή προέκυψεν εκ του γεγονότος: Γράία μήτηρ έλεγε συνεχώς προς τον ασθενούντα υιόν της Ιωάννην, Γιάννε μ, ρίζα μ 'ς σα δρομέα σ' να πάγω, και ... -
Εγώ λέγ' άτον 'καλόερος είμαι 'κι ατός λέει με 'πόσα παιδία έεις;!
(1929)Εγώ του λέγω “καλόγηρος είμαι” κι αυτός με ρωά “πόσα παιδιά έχεις;” -
Εγώ πίνω τσ' εσύ μεθύζεις
(1881)Ερμηνεία: Προς τον δεικνύοντα ευχαριστήσον δι' επιτευχθείσαν ξένην υπόθεσιν -
Εγώ το γομάρι μ δαδία έν
(1881)Ερμηνεία: Προς τους ζητούντας να αναμίξωσι τινά εις δύσκολον υπόθεσιν. -
Εδώκαν άτον πρόσωπον και θέλει και τ' αστάριν
(1881)Το επιραπτόμενον ύφασμα δόντος μου αιτεί και το υποραπτόμενον. Ερμηνεία: Επί των δι' επιδειχθείσαν αυτοίς συγκατάβασιν και ευμένειςν θρασέων και απαιτητικών αποβάντων. Εδώκανε σε πρόσωπον θέτσς και αστάρ. Ερμηνεία: Πρός ... -
Εδώκανε σε πρόσωπον, θελτς κι' αστάρ
(1886)Προς τον καταχρώμενον τη υπομονή άλλου και λαμβάνοντα θάρρος εις μεγαλυτέρα απειθεία. Πρόσωπον = το επάνω μέρος του φορέματος, αστάρ = η φόδρα, δίγω πρόσωπον = δίδω θάρρος, η φράση εσχηματίσθη εν είδει λογοπαιγνίου -
Εδώκεν το ίτενον ατς 'ς σήν κιράν κ' έθηκεν το σέριν άτς απάν
(1881)Ερμηνεία: Πρός τους ζητούντας να εξασκώσι δικαιώματα επί πραγμάτων τα οποία παρεχώρησαν άλλοις. Σημ. Ίτενον = τέτοιο της, κιρά = λ.τ. Ενοίκιον -
Είδα κι' έπαθα
(1881)Ερμηνεία: Επί μεγίστων προσκομμάτων, άπερ απήντησε τις κατά την διεξαγωγήν υποθέσεως τινος -
Είναν 'κ' εκοντούρευαν κ' εκείνος έλεεν 'τ' άρματαμ' που να κρεμάνω;
(1929)Κάποιον δεν υποδέχοντο για φιλοξενιά κ' εκείνος έλεγε: Που να κρεμάσω τ' άρματά μου; -
Είναν κ' εκουντούρευαν κ' εκείνος έλεεν τ' άρματα μ' που να κρεμάνω;
(1881)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Είνας πεντικός έφαεν τ' αλεύρα, κι όνταν ερωτούνε σε λές οι πεντικοί έφαγαν ατα!
(1929)Ένας ποντικός έφαγε τ' αλεύρια κι όταν σέ ρωτάν λές “οι ποντικοί τά έφαγαν. Επί ενοχοποιήσεως πολλών διά τό πτάισμα ενός -
Είνας ποντικός έφαεν τ' αλεύρεα, καί άν ορωτούνε σε, λές οι ποντικοί έφαγαν ατα
(1881)Ερμηνεία: Επί περιστάσεως καθ' ήν ενός πταίοντος πολλοί επισύρουσι τήν αιτίαν