Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Παπατσώνης, Τάκης Κ."
-
Απορώ και εξίσταμαι
Παπατσώνης, Τάκης Κ. (1943) -
Αρχαί ωδίνων
Παπατσώνης, Τάκης Κ. (1943)Όταν αρχίζη κανένα βάσανο μόλις τώρα και φαίνεται πως θα τραβήξη σε μάκρος. Εδώ υπάρχει κατά πάσαν πιθανότητα και παρανόηση των πόνων της γυναίκας που γεννάει, με τη λέξη οδύνη, που έρχεται πιο γνώριμη στο λαό -
Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε
Παπατσώνης, Τάκης Κ. (1943) -
Βρώμα και δυσωδία
Παπατσώνης, Τάκης Κ. (1943)Από την νεκρώσιμη ακολουθία, ο λαός τα κόλλησε κι έκανε το βρώμα συνώνυμο με τη δυσωδία ή το κατάντησε επιτακτικό του δεύτερου, έτος εφιάστηκαν το βρωμώ, βρωμερός -
Γεννήματα έχιδνων
Παπατσώνης, Τάκης Κ. (1943) -
Γεύσασεθε και ίδετε
Παπατσώνης, Τάκης Κ. (1943) -
Γης Μαδιάμ
Παπατσώνης, Τάκης Κ. (1943)Ολόκληρη η παροιμία στηρίζεται σε μια λογοπαικτική σύμπτωση, που οφείλεται σστην παρήχηση έξω από κάθε λογική. Η γη Μαδιάμ είναι μια χώρα ή πόλη στην Αραβία κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα και τίποτε το ανώμαλο και καμμιάν ... -
Δαυίδ και Γολιάθ
Παπατσώνης, Τάκης Κ. (1943)Για να τονισθή η αντίθεση μεταξύ από έναν ισχυρό κι έναν αδύνατον, ή ένα μεγαλόσωμο κι έναν ασθενικό -
Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου
Παπατσώνης, Τάκης Κ. (1943) -
Έγινε θρήνος
Παπατσώνης, Τάκης Κ. (1943) -
Ένδυμα γάμου
Παπατσώνης, Τάκης Κ. (1942)Για να συνοψίση το σύνολο από τα χαρίσματα ή τα προσόντα που απαιτούνται για να εισχωρήση κανείς κάπου -
Έξω του νυμφώνος
Παπατσώνης, Τάκης Κ. (1942) -
Εβραγχίασεν ο λάρυγξ μου
Παπατσώνης, Τάκης Κ. (1943) -
Εις γην εξ' ης ελήφθη
Παπατσώνης, Τάκης Κ. (1943)