Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 135-154 από 163
-
Σιγά, σιγά θα πιάσ' και μένα η σκύλα μου λαγό
(1954)Μια περίπτωσις εκ των χαρακτηριστικοτέρων καθ' ας λέγεται η παροιμία αύτη η υπό, επί μακρόν χρόνον ατέκνων εκφήλωσις προσδοκίας και ελπίδος προς τεκνοποιΐαν -
Σκυλί που δεν σε τρώει άστο να γαυγίζη
(1954)Δια να μην φροντίζη, επιδιώκει η λαμβάνει μέρος τις εις διόρθωσιν περιστάσεων που δεν τον θίγουν -
Στον καταραμένο τόπο μήνα Μάη βρέχει
(1954) -
Τ' αρνί που θέλει να φάη ξύλο στην αγκλίτσα πάει και ξέται
(1954)Μην εγγίζης πράγματα εγκλείοντα κινδύνους -
Τ΄αγώγι ξυπνάει τον αγωγιάτη
(1954) -
Τα λόγια του ήσαν σαν καρφιά
(1920) -
Τα στραβά γομάρια τη νύχτα βοσκάνε
(1954)Κυρίως επί απερισκέπων, οίτινες δεν ενεργούς εις τας καταλλήλους περιστάσεις -
Της καλομάνας το παιδί το πρώτο είναιι κορίτσι
(1954)Θεωρείται ευτυχία δια την “καλομάνα”, η γένεσις κόρης ως πρώτου παιδός ίνα αργότερον βοηθή την μητέρα εις την ανατροφήν των υπολοίπων τέκνων -
Της μοδίστρας η κλωστή δέκα πήχες μακρυά
(1954)Χαρακτηριστική η παροιμία της οκνηρίας. Ωσαύτως πολλάκις λέγεται η παραλλογή (της τεμπέλας η οργιά δέκα μίλια μακρυά) -
Το πουκάμισο, όσο το φορείς τόσο λερώνει
(1951)Μεταφορικώς: Όσα περισσότερα χρόνια ξη κανείς τόσο περισσότερες αμαρτίας κάμνει