Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Βαλαβάνης, Ι."
-
Την εντροπήν επούλησα και τ' άριν(α) πάλ' εχάσα
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Την εντροπήν επώλησα και την αιδώ απέβαλον -
Την ημέραν μιαν φά κι άμον εμέν δούλον ας έγης
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Άπαξ της ημέρας γευόμενος ες εμέ, δούλον έχε -
Την νύχταν κ' έκλεψα την ημέραν να φοβούμαι
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Παροιμία λεγομένη υπό καθαράν εχόντων την συνείδησιν -
Την νύχταν κ' έκλεψα την ημέραν να φοβούμαι
Βαλαβάνης, Ι. (1874) -
Της μεγάλισσας της κοσαίρας τ' ωβγόν είσαι;
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Επί των αντιποιούμενων ιδιαζούσης τινός τιμής -
Τι ωβά να ποίσετε, μαύρα ή άσπρα
Βαλαβάνης, Ι. (1874) -
Τιάτια ους πότε 'θια σύρουμ αβούτο τ' εφτωσίας; Ους τ' εφτά χρόνια. Κ' απ' εκείς Μαθάνουμ άτο
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Το (γ) αίμα μ βράζει
Βαλαβάνης, Ι.Ερμηνεία: Κατέχομαι υπό (νεανική) ζέσεως, νεανιεύομαι, αγανακτώ, απολογούμαι -
Το αίμαν με το αίμαν κι πλύσκεται με το νερόν πλύσκεται
Βαλαβάνης, Ι.Αίμα αίματι ουκ εκπλύνεται άλλ' ύδατι εκπλύνεται -
Το βιό μου στη βιά μου
Βαλαβάνης, Ι. (1877) -
Το γαίμα νερό δεν γίνεται
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Δια τους συγγενείς, όσον και αν είναι εχθρός, η συγγένεια τους συμβιβάζει -
Το γαίμαν ρέμαν εγένετο
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Το αίμα ρεύμα (Δηλαδή: Ροή αίματος) εγένετο. Ερμηνεία : Επί μεγάλης ταραχής και θορύβου