Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Βαλαβάνης, Ι."
-
Απέσ κάθεται και έξου κοσκινίζ
Βαλαβάνης, Ι.Ερμηνεία: Επί των εκ πολυπραγμοσύνης πάντα τα θριλούμενα και συμβαίνοντα γινωσκόντων ίσως δε και επι ραδιουργών -
Απέσ κάθεται και έξου κοσκινίζει
Βαλαβάνης, Ι.Ενδουμέν κάθηται, εκτός δε περιφέρεται ώσπερ κόσκινον -
Απέσ ς σοι γυναίκοις παλληκάριν είσα
Βαλαβάνης, Ι.Ερμηνεία: Όμοια σε έν αμούσους και κόρυδος φθέγγεται, “επί των μη ηκριβωμένως εν απαιδεύτους διαλεγομένων” Σουιδ. -
Απλώνεις και σωρεύεις
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Επί των ποιούντων τι ανεξαρτήτως και επί των ποιούντων τι άνευ αδείας και περ άλλης δέον, (= απλούς τε και συνάγεις) -
Από ένι ντο συτών, και ντο κράζνει η κορώνα
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Τούτο εστιν δι' ο καταπίπτουσιν ώτα και δι' ο έκραζεν η κορώνη -
Από καλαμί εγένουμουν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Από καλάμης (ίσως και από δρυός, από πέτρης) εγενόμων ή καλάμι υπερλειπόμην -
Από μάννας κ' εγέλασα, από κυρού κ' εχάρα από τη χώρας το παιδίν καλόν ημέραν εν είδα
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Από τα κακά 'ς σα κίνdυνα
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Επί των από της δυστυχίας εις μείζονας κ χείρονας περιπιπτόντων. -
Από τημ μάναν εύγενος κι από τογ κύριν πλούσιος
Βαλαβάνης, Ι. -
Από το καλόν τ' αλεύρ, γίνται καλόν ψωμίν
Βαλαβάνης, Ι.Ερμηνεία: Σημαίνουσα οτι τελειότερον γίνεται τι, άν τα προς τούτ' αναγκαία χεηστά ώσιν -
Από τογ κοντόν τον άνυρωπον να φογάσαι, όσον εν απάν' της γης, αλλ' ατόσον κι αφκά της γης
Βαλαβάνης, Ι.Όσον υπέρ την γην, τόσον κ' υπό την γην έχουσι σώμα -
Απρίλη γρύλλη πεντικοί και Μάη καταραμένε
Βαλαβάνης, Ι. (1877)Ερμηνεία: Σκώμα προς τον Απρίλιον και Μάιον -
Αρσού[ζ]ης επέθανεν κι κώλος ατ ακόμη μαστίχαν εμαίσενεν
Βαλαβάνης, Ι.Ερμηνεία: Του αναιδούς και αποθανόντος ο πρωκτός έτι μαστίχην εμάδα -
Ας ΄ς έναν ωτίν εμπαίνει και ας άλλο εβγαίνει
Βαλαβάνης, Ι. (1874)