Search

Now showing items 1-10 of 25

Απο 25 Δ/βρίου - 6 Ιανουαρίου = η περίοδος των καλλικαντζαραίων.

Άγνωστος συλλογέας (1908)

Καλικάντζαρος (οι) ΄ς Καλικαντζούρι ΄ς Καρκαντ΄ζλι, πονηράς ‘ς εκάθαρτο πνεύματα, περιφερόμενα την νύκτα των δωδεκαημέρον στα τας οικίας δια να μαγαρίσουν τους ανθρώπους. Δια ριωτάν αι γυναίκες στάχτην περί ταις οικείες ίνα μη πλησιάσουν, καίνην παλαιά δέρματα προς τον αυτόν νασεον. Τη 6 Ιαν. πρωί κι χαράζει ‘ς ημέρα φεύγουν, αφού προηγουμένως ουρήσουν εις την τέφραν, ήτις ούτω καθίσταται άχρηστος δια πλύσιμον, ιματήον ή ενανάγικη ραντίζεται δ’ηγιασμένων υδάτων. Φεύγοντα κράζουν ‘’Άντε μας να φύγωμε γιατί έρχεται ο πασάς με τη βρεχτούρα’’. Οι διωμικές μετημφιεσμένη κατά τας ημέρας του δωδεκαημέρου ουδέν άλλο υποδηλώσιν οιμή ότι είναι διώενται απηνές των πονηρών εκείνων πνευμάτων, άτινα τρέπουν εις φυγήν με τας δαιμονώδεις, άτινα τρέπουν εις φυγήν με τας δαιμονιώδεις κεδωνισμούς και τα παλλόμενα ξίφη στα τούτο χάριν ασφαλείας του κοινού, ότ’ όμως δεν ημελού να ζωτούν τα ασφάλιντρα.

Άγνωστος συλλογέας (1908)

Τα Δωδεκαήμερα = το χρονικόν διάστημα 12 ημερών, τα Δρίματα (βλ. λ), απο 25 Δεκεμβρίου – Ιανουαρίου.

Άγνωστος συλλογέας (1908)

Βρουκόλακας - σκιά, είδωλον του τεθνεώτος, μεταβαλλημένη πολλλάκις εις ζώον. Το αίμα του είναι σκληράν ‘ς άτρωτον - εξέρχεται του τάφου συχνά κάθειται επ’αυτόν, μεταβαίνει άλλοτε εις την οικείαν του, άλλωτε εις την των συγγενών, τρώγει ότι εύρη εκεί κορέστας, συχνά καταδικεί τας οικείας του (όθεν: κυνηγάει τα γένια του σαν του βρυκόλακα). Βρουκολακιάζω επί τεθνεύτεν, έν επί μακρού το σώμα μένει ανέπαφον και άλυωτον, διότι εξ απροσεξίας του νεκρού διεκόλισε τας ή διήλθεν επ’ αυτόν γαλή.

Άγνωστος συλλογέας (1922)

Εις την κοιλάδα των Τεμπών υπάρχει βράχος, «εξ ου ωνομάσθη η πέριξ τοποθεσία το Γραμμένον άλας. Είναι δε το Γραμμένον άλας λατινική επιγραφή, κατά δε την περισωζομένην έτι λαϊκήν εκεί παράδοσιν δι’ αυτής (ούτω) αναφέρεται το καταναλωθέν άλας κατά την διάνοιξιν της διαφράγος (γράφε διασφάγος) των Τεμπών ή την κατασκευήν της αρχαίας οδού αυτών. Κανείς δε των περιηγητών των μετά μεγίστου ενθουσιασμού και λεπτομερειών περιγραψάντων τα παραδείσια Τέμπη δεν έλαβε τον κόπον, εκ φιλανθρωπίας τουλάχιστον να εξηγήση εις τους ονομάζοντας ή ερμηνεύοντας ούτω την επιγραφήν ότι αι επί του εν λόγω βράχου πέντε (γράφε εξ) λατινικαί λέξεις: L. Cassious Longinus proconsul Tempe mativi (ούτω!) δεν έχουν καμμίαν απολύτως σχέσιν προς το άλας κτλ». Τανωτέρω απεσπάσθησαν εκ φλυάρου και ψυχράς χαριτολογίας περί της επιγραφής των Τεμπών και της αναφερομένης εις αυτήν δημώδους παραδόσεως, ην ο πρώην εφέτης κ. Τ. Δ. Αμπελάς κατέτεινεν εις τέσσαρας όλας σελίδας του Ημερολογίου «Πινακοθήκης» και «Ελληνικής επιθεωρήσεως» (ετ. Α σελ. 192 – 195). Η περί ης ο λόγος παράδοσις έχει περιληφθή εις τας εμάς Παραδόσεις αρ. 145. Η δε επιγραφή εδημοσιεύθη εν CIL Ι 618 όπου καθώς και εν τ. ΙΙΙ 588 υπάρχει βιβλιογραφική σημείωσις των μνημονευόντων αυτήν περιηγητών ή αρχαιολόγων εις ους προσέθεσα τινας μη αναγραφομένους εν τη σημειώσει εκείνη εν Παραδόσ. σελ. 759. Τούτους πάντας τους γράψαντας περί του αυτού θέματος (πλην του κ. Ν. Γεωργιάδου) αγνοεί ο κ. Αμπελάς, όστις φοβούμεθα, ότι κατακρίνων τους περιηγητάς, διότι δεν έλαβον τον κόπον να εξηγήσωσι την επιγραφήν, θα περιήρχετο εις δεινήν αμηχανίαν αν προσεκαλείτο να ερμηνεύση αυτός το κείμενον της επιγραφής ως το ανέγνωσε, μάλιστα δεν την τελευταίαν ανύπαρκτον λέξιν mativi.

Άγνωστος συλλογέας (1912)

Μια μέρα που ο Βαλής εκαθόταν στον καφενέ εμπρός από τη μικρή λιμνίτσα που σχηματίζει η Υπερεία Κρήνη, είδε να βγαίνη στην επιφάνεια του νερού μια φλογέρα. Αμέσως διέταξε και την εκρέμασαν σ’΄πεναν εκεί πλάτανο της αγοράς και έβαλον φρουρούς να κρυφοκοιτάζουν για να πιάσουν εκείνον που θα (ε)σήγανε να την πάρη. Την άλλη μέρα ένας τσοπάνος περνώντας απ’εκεί, μόλις είδε τη φλογέρα έτρεξε και την επήρε με χαρά- με τη χαρά που ξαναβρίσκει κανείς ένα χαμένο πράγμα του. Συλληφθείς αμέσως ο βοσκός προσήχθη εις τον βαλήν και ανακρινόμενος απεκάλυψη ότι η φλογέρα του έπεσε σε ένα αυλάκι με νερό που είχε ανακαλύψει ένα τραγί του σε μια ρεμματιά του βουνού, και την έχασε. Και το νερό την έβγαλε στο παζάρι του Βελεστίνου. Υπο την οδηγίαν του βοσκού μετέβησαν, κατά διαταγήν του βαλή χτίστες και νταμαριέρηδες και έχησαν καλά την πηγή για να μην την ανακαλύψουν τα άλλα χωριά και πάρουν το νερό. Και όταν οι μαστόροι με τον βοσκόν έκλεισαν καλά την πηγή και εγύριζαν στο Βελεστίνο, ετυφεκίσθην εξ’ ενέδρας έξω από το χωριό, κατά διαταγήν του Βάλη, κι έτσι δεν υπήρχε κανείς για να προδώσει το μυστικό.

Άγνωστος συλλογέας (1929)

Λάμια= φάσμα γυναικόμορφον, μυθολογικόν τέρας πολλά και τεράστια επιτελούν. (Επίσης Λάμια καλείται ποτάμιος ή θαλάσσιος ιχθύς αδηφάγος, ο καρχαρίας) Μτφ. Πάς λαίμαργος και αδηφάγος.

Άγνωστος συλλογέας (1908)

Δράκος, Ντράκος (Κουτσοβλ.)= μυθολογικόν θηρίον σμερδαλέον καταδιώκον τους ανθρώπους. Ο Δράκος (αντιστοιχεί προς το αρχαίον ''δράκων''ο φοβερός και άγριος είς άλλα μέρη λέγεται Στοιχειό.

Άγνωστος συλλογέας (1922)

Μούτος : Φόβητρον των παιδίων = Μπάμπουρας

Άγνωστος συλλογέας

Δράκος,Ντράκος (Κουτσοβλ.)= μυθολογικόν θηρίον,σμερδαλέον καταδιώκον τους ανθρώπους. Ο Δράκος (αντιστοιχεί προς το αρχαίον ''δράκων''=όφις φοβερός και άγριος είς άλλα μέρη λέγεται Στοιχειό.

Άγνωστος συλλογέας (1908)

Search

Filters

Απο 25 Δ/βρίου - 6 Ιανουαρίου = η περίοδος των καλλικαντζαραίων.

Τα Δωδεκαήμερα = το χρονικόν διάστημα 12 ημερών, τα Δρίματα (βλ. λ), απο 25 Δεκεμβρίου – Ιανουαρίου.

Μούτος : Φόβητρον των παιδίων = Μπάμπουρας