Αναζήτηση
Αποτελέσματα 41-50 από 141
Το γάιδαρο σελώνει και τη γίδα καλλιγώνει
(1919)
Εννοείται για να στείλη...
Λέγεται επί των αναμειούντων και ελπιζούντων να λάβωσι τι, πλήν ματαίως...
Λέγεται επί των αναμειούντων και ελπιζούντων να λάβωσι τι, πλήν ματαίως...
Μα τη θειά μου Καρονίνα που πηγαίνει στην Αθήνα και ψοφάει από τημ πείνα
(1919)
Λέγεται περιγελαστικώς όταν τις διηγήται ψευδός τι και προσκαλείται υπό των ακροατών του να ορκισθή, εαν τα λεγόμενά του είνε αληθή...
Δώσ' μ' εμέν και του παιδιού μου κι' άντρας μ' όξω παραστέκει
(1917)
Ερμηνεία: Επί των άγαν απλήστων...
Η μεταφορά ώς επαίτιδος ζητούσης ελεημοσύνην δι' εαυτήν το μικρόν της τέκνον και τον έξωθεν της θύραςιστάμενου συζύγου της...
Η μεταφορά ώς επαίτιδος ζητούσης ελεημοσύνην δι' εαυτήν το μικρόν της τέκνον και τον έξωθεν της θύραςιστάμενου συζύγου της...
Εγώ χω καστροκαραβιά και καραβιού φουσάτο
(1917)
Ερμηνεία: Εγωιστική έκφρασις του θέλοντος να επιδείξη τον πλούτον και την ισχύν του...
Η πουτσα μου στογ κόλο σου ροδάκινο γυρεύει, κι' α δεν ευρή ροδάκινο, παίρνει σκατό και φεύγει
(1919)
Λέγεται επί των πραττοντων όλως αναρμοστα και αντίθετα του πρέποντος...
Άλλα είναι τ' άλλα κι' άλλα της Παρασκευής το γάλα
(1919)
Ερμηνεία: Η παροιμία αυτή έχει την αρχήν είς την εξής διήγησιν: Έζη ποτέ είς τινα έρημον είς ασκητής διάσημος διά την σκληραγωγίαν και τάς στερήσεις, τάς οποίας υπέβαλλεν είς εαυτόν. Πρός τούτον ο επίσκοπος του τόπου απέστειλε κατά την Μ. Παρασκευήν...
Έδινε κρίθινο ψωμί και το αναμετρούσι
(1919)
Ερμηνεία: Η παροιμία αύτη, δέν κατωρθώσαμεν να εξακριβώσωμεν εάν προέρχεται εκ δημοσίευση άσματος ή παραμυθίου, ανάγεται είς τινα μητρυιαί, ήτις εκακοποίει την προγονή της και την υπέβαλλεν εις μυρίας όσας στερησεις δίδουσα είς αυτήν, ίνα φάγη...
Καλό 'ταν να μη γράφτης
(1919)
Ότι γράφται δεν ξεγράφται. Ερμηνεία: Κάθε τι το οποίον θέλει μας συμβή εικ πεπρωμένου και εκ των προτέρων έχει γραφή υπό των μοιρών, εικ μοιρωμένο, διά να μεταχειρισθώμεν την ιδίαν λαϊκήν έκφρασιν. Ο παρ' ου ηκούσαμεν την παροιμίαν ταύτην γεωργός...
Ακριβά ναι Άγιε μου Γιώργη τα σφουγγάτα σου
(1917)
Αρχή της παροιμίας η εξής:Ποιμήν τις εισελθών να προσευχηθώ εις ερημοκκλήσιον τι τιμώμενον επ' ονόματι του Αγίου Γεωργίου, εύρεν γνώστον της εικόνος του...Ο ποιμήν δεν αντέστη εις τον πειρασμόν και το κατεβρόχθισε, καλά την συνήθειαν των ποιμένων...