Αναζήτηση
Αποτελέσματα 31-40 από 71
Εσύ γαμπρός κι εγώ με τη νύφη!
(1926)
Επί των επιβαρυνομένων με υποχρεώσεις και καθήκοντα, ενώ άλλοι νέμονται τα εκ της καταστάσεως ταύτης δικαιώματα και τας απολαυάς...
Πλατειά καρδιά φυτεύει αμπέλι κ' η στενή το ξεριζόνει
(1926)
Περί του ότι δεόν να ώμεν υπομονητικοί και εύθυμοι, καθόσον η θλίψις και η στεναχωρία αποβαίνουσιν ολέθριαι εις ημάς αυτούς...
Με το χωριό μη πιάνεσαι, μηδέ με το Βακούφι, Τι του χωριού είν' αδικιά, του βακουφιού είνε κρίμα
(1926)
Διά του παροιμιακού τούτου τετραστίχου παρέχεται συμβουλή προς αποφυγήν δικαστικών διενέξεων και διαφορών με Κοινότητας, με Ναούς και Μονάς, ένεκα προσωπικών συμφεροντολογικών αιτίων, οίαι αι κτηματικαί και λοιπαί τοιαύται, διότι οι τοιούτοι...
Το κέντισμα είνε γλέντισμα κ' η ρόκα το σεργιάνι, Η σαρμανίτσα κι ο αργαλειός είνε σκλαβιά μεγάλη
(1926)
Περιγράφει το τετράστιχον τούτο εις ποία έργα ενήδονται αι γυναίκες και ποία είνε εις αυτές απεχθή. Το κεντάν και το νήθειν θεωρούσιν ευάρεστα, ενώ το ανατρέφειν νήπιον εν τω λίκνω και το υφαίνειν αποτελεί οι αυτάς δουλείαν!...
Άβουλος ο νους διπλός ο κόπος
(1926)
Ερμηνεία: Επί των συνεπεία της ασυνεσίς των υφισταμένων πολλαπλούς κόπους και υποβαλλομένων εις περισσάς μερίμνας...
Ακούμπησ' η καρδιά μου στην κομπορραχιά
(1926)
Λέγεται περί εκείνων, οιτίνες εκ της πείνης και των άλλων στερήσεων φαίνονται ως έχοντες κολλημένην την κοιλίαν (καρδιάν) επί της σπονδυλικής στήλης (κομπορραχιάς)...
Ξενοδουλεύει, χαίρεται, κακόν καιρό παντέχει
(1926)
Ερμηνεία: Επί των καταγινομένων και μεριμνώντων δια ξένας υποθέσεις, χωρίς να φροντιζωσι προσηκόντως περί εαυτών, καταδεδικασμένων ούτω να περιπέσωσι θάττον ή βράδιον εις δυστυχίαν...
Του τα είπα από ράμμα σε βελόνι
(1926)
Ερμηνεία: Επί των λεπτομερέστατα εκτιθέντων τι, επί των επιπληττόντων και μεμφομένων μετά περισσής σφοδρότητος...
Ξένο ψωμί, δικά του δόντια
(1926)
Ερμηνεία: Επί των παρασιτικώς ζώντων και ουδόλως φροντιζόντων περί συντηρήσεως των δι' ιδίων κόπων...
Ας με λένε Βοϊβοντίνα κι ας πεθείν' από την πείνα
(1926)
Ερμηνεία: Επί κομπορρημόνων, θηρευόντων αίνους και εγκώμια παρ' αξίαν...