Αναζήτηση
Αποτελέσματα 21-30 από 96
Λεφτοπείνα, λεφτοδίψα εγ κατζή γεροντοσύνη
(1930)
Λέγεται επί εκείνων οι οποίοι γηράσκουν εκ πείνης και δίψας, δεικνύει δε η παροιμία αύτη ότι το τοιούτον γείρας είναι πολύ κακόν...
Σημ. Λεφτοπείνα (η)=ίσχανσις εκ πείνης και στερήσεως. Λεφτοδίψα (η)=ίσχανσις εξ ελλείψεως αυτού, εκ δίψης...
Σημ. Λεφτοπείνα (η)=ίσχανσις εκ πείνης και στερήσεως. Λεφτοδίψα (η)=ίσχανσις εξ ελλείψεως αυτού, εκ δίψης...
Τ' αδέρκια μίλιμ πορπατούν τζαι μίλισ συντυχαίνουν τζαί μίλισ συλλοίζουνται που ν να 'ποχωριστούσιν
(1931)
Είναι παράσταση της αδελφικής αγάπης, Τ΄αδέρφια μίλι περπατάν και μίλι κουβεντιάζουν και μίλι συλλογίζονται που θ΄αποχωριστούνε...
Απούshει γίδκια βλέπει τα j' απού τα βλέπει, τρώει τα
(1930)
Συνηθέστατη παροιμία επί των μη δυναμένων να κάμουν την εργασία των οι ίδιοι και ζημιουμένων εκ της αμελείας ή κακής διαχειρίσεως και καταχρήσεως των υπαλλήλων των...
Έθελές τα τζ' έπαθές τα τζαι τώρα 'ν τάσεις τζαι κλαίς τα;
(1931)
Για κάτι που θέλησες κι εσύ να γίνη και στο τέλος σου βγαίνει σε κακό και μετανοιώνεις...
Χέμα φτύμμαν, χέμα κώλον;
(1931)
Μαζί καί φτύμα, μαζί καί κώλο; Γιά κείνους πού θέλουν νά τούς τά κάνης όλα έτοιμα, χωρίς νά κοπιάσουν τό παραμικρό αυτοί...
Ο νους ο πελλός κάμνει την τύχηγ γέρημην
(1930)
Λέγεται επί ανοήτων και αδαών, απείρων, εις τους οποίους παρουσιάζονται ευκαιρίαι να ωφεληθούν και επειδή δεν δύνανται ούτοι να εκμεταλλευθούν τας περιστάσεις ως εκ της αδαημοσύνης των, δεν κατορθώνουν να ωφεληθούν...
Μουjωννο τημ μουτσούναμ μου
(1930)
Μουjωνο = μαυρίζω...
Ερμηνεία: μαυρίζω το πρόσωπο μου δια να μη γνωρίζωμαι και πομένος να μην εντρέπωμαι κανένα οτιδήποτε και αν διαπράξω...
Ερμηνεία: μαυρίζω το πρόσωπο μου δια να μη γνωρίζωμαι και πομένος να μην εντρέπωμαι κανένα οτιδήποτε και αν διαπράξω...
Μια παδκιά του γέρου αξιάζει σίλιες του παίκιου
(1931)
Μια πατησιά του γέρου αξίζει χίλιες του νέου. Διάκριση εμπειρίας και γνώσεων ματαξύ γέρου και νέου...
Πάλε καλώς σας ηύραμεν, πάλε jηνούργκος χρόνος
(1930)
Ερμηνεία: Επί των επανερχομένων εις το ίδιον σημείον μια επιχειρήσεως κατόπιν αγόνων και ακάρπων προσπαθειών και κόπων, ως ο κύκλος του χρόνου, όστις παρουσιάζει εκάστοτε τα ίδια πράγματα...
Αδκειασερός παπάς θάβγκει τζαι τους ζωντανούς
(1930)
Ερμηνεία: Λέγεται επί εκείνων, οι οποίοι είναι άεργοι, καταγινόμενοι και ασχολούμενοι εις ανόητα, άχρηστα και περιττά πράγματα...