Άλλοι κλαίνε και άλλοι γελούν...
Ο κόσμος χωρίζεται σ' ευχαριστημένους και δυστυχισμένους...

Και του βασιλιά τη γυναίκα κρυφά τη βρίζουν. Από πίσω εύκολα κανείς κατηγορεί όποιον και νάναι...

Όποιος αγαπά το τριαντάφυλλο, αγαπά και τ' αγκάθι του...
Κάθε καλό πρέπει να το δεχόμαστε και με τ' άσχημά του...

Βγήκε στην επιφάνεια της γης. Τόλεγαν γι' ανρθώπους που ήταν χαμένοι και φαναρώθηκαν ή ήταν φτωχοί και νοικοκυρεύτηκαν...

Εμείς είμαστε σαράντα νομάτοι (λίγοι) και γνωριζόμαστε μεταξύ μας...
Στα μικρά χωριά και στις γειτονιές ξέρει ο ένας τον άλλον...

Να βάλεις φώλο, για να γεννήσει η όρνιθα...
πως και στον αριθ. 67. Τόλγεγαν και για τις δουλειές πυ χρειάζονταν δωροδοκία...

Βρήκες παξιμάδι, το θέλεις και βρεμένο. Πόντ. Δ.Π. 158 : Εύρεν απίδ΄, θέλ΄ άτο και μασεμένον...

Ο Θεός σ' άφησε, αλλά δε σε λησμονά...
Το ΄λεγαν και στους καλούς και στους κακκούς...

Το θηλυκό είναι διάβολος. Το ταλικό ίσως είναι επανάληψη κατά τα : άντρας – μάντρας, φωτιά – μωτιά κ.ά. Έλεγαν και : Το θελυκό εν΄ του δεβόβου, γι΄ αυτό και στα γουρμπάνια (θυσίες) τους, ποτέ δεν έσφαζαν θηλυκό ζώο. Δεν το δεχόταν ο άγιος...

Είσαι σαν του Πράκα το βάτραχο. Τόλεγαν στους ασκημομούρηδες και στους βρώμικους. Στου Πράκα ήταν ένα μέρος γεμάτο βρώμικα νερά και βούρκο...