Search

Now showing items 21-28 of 28

Στη Βιτσιλιά (νοτ. Του χωρίου) ακουόταν αντίλαλος, εκεί είναι ένας εγκρεμνός κ'εκεί έπεσε μια γεναίκα απ'την αβραμιττιά που πή'ε (ν)α μαζέψη αβραμίττια κ(αι) εσκοτώθη και το αίμα της φώναζε κ'έκαμνε αντίλαλο.

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)

Η μέλισσα πή'ε και γύρεψε απ'το θεό (ν)α δουλεύγη συνέχεια και να φτειάνη ένα βαρέλι μέλι και άμα δακά τον άθρωπο 'α ποθαίνη ο άθρωπος.Ο θεός όμως θύμωσε και της είπε. -όχι θα δουλεύης και (θ)α κάνης λί'ο μέλι και άμα δακάς τον άθρωπο (ν)α πεθαίνης εσύ.

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)

Σ’ένα σπίτι βγαίνει ένας αράπης και λέει πως το σπίτι εκείνο έχει βίος και βγαίνει και το λέει στη νοικοκυρά του σπιτιού αλλά ‘ έν λέει σε ποιο μέρος είναι και η νοικοκυρά απ’ το φόο της γιατί λέει πως είναι ένας άγριος αράπης πολύ ψηλός έχει αφήσει το σπίτι κ ‘ έφυε πήε αλλού, φοότανε

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)

Μια δεν πίστευγε ότι έβγαινε αυτός [ο βρυκόλακας] κ'ήτο και συγγενής της και μια μέρα ζύμωνε και της το είπασι κ(αι) έβαλε τα ψωμιά στα πινάκια και λέει : να 'ρτη και σε μένα να με εύρη αυτά είναι ψέματα 'έν βγαίνει κανένας. Κι ύστερα έβαλε τα ψωμιά και τα χωσε ν'ανέβουν κ' ηύρε όταν πήε 'ά τα φουρνίση τα ψωμιά πιττωμένα με το χέρι που βαρδάλακκα, ήτο μια μεγάλη ανοιχτή χεριά.

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)

Οι ανεράες ή όπως τις λέομε αλλοιώς καλομοίρες είναι στους ποταμούς ή εκεί που χύνονται τα νερά προς τη θάλασσα, στα λαγκάδια. Μια βολά μια μάννα είχε ένα μικρό και το ‘χε μαζί της που ξώμενε στ’ αλώνι κ΄ ήρταν οι ανεράες και του πήραν τη μιλιά κι α’ό τότε ‘εν μιλούσε πια.

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)

Τ’ αρνί είναι ευλοημένο γιατί το βλόγησε ο Χριστός, γιατί το βλόγησε ο Χριστός, γιατί άμα σήκωσε την νουράν της η κατσίκα πήε ο Χριστός στ’ αρνί και τον έκρυψε.

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)

Μια βολά μοίραζε ο πατριάρχης τ’ αντίερο σε μια εκκλησά ‘κει που το μοίραζε μπαίνει μια μέλισσα και αρπά’ του ένα αντίερο και φεύγει, τότε τρέχουν ‘ά βρουν ποια ήτο η μέλισσα και που ‘πήε γιατί ήτο αμαρτία που πήρε το αντίερο. Ψάχναν τα δυψέλια κ(αι) εκεί που ψάχναν βρήκαν μέσα σ’ ένα δυψέλι μια εκκλησά ωραία και πα’ στην Αγιά τράπεζα το αντίερο και τότε κατάλαβαν πως τη μέλισσα την είχε στείλει ο Θεός ‘α πάρη τ’αντίερο για να βρουν το σχέδιο και να κάμουν την Αγιά Σοφιά που τότε ‘εν την είχαν ακόμη φτειάσει και εγύρευγαν το σκέδιο.

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)

Στο Λιάτο είχε ένα καμίνι κ'εκεί στο καμίνι που στέκετο ένας άθρωπος ήκουσε τα παιγνίδια (όργανα) και παίζαν και τρα'ούδια τ'άκουε απο μακριά κ' ερχόταν ο κρότος και το τραούδι και νόμισε πως ήτο αφ' την Κυρά και κάμνασι εκεί καμμιά διασκέδασι κ(αι) επή'ε την άλλη μέρα και ρώτησε και του 'παν ότι δεν έχε τίποτα.

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)

«
1
2
3