Search

Now showing items 11-16 of 16

Άλλη φορά επήαινε ένας αόμματος, ο Δημήτρης Κουφεδάκης, στο Μαγγανίτη κ επαντήσαν τος εις το δρόμο Καλομοίρες. Των είπε αυτό «Καλησπέρα». Αυτές του ‘δωκαν ένα παιδί μωρό και το σήκωνε. Αυτό το παιδάκι που ήταν τόσο μικράκι του φαινότανε πως ήταν σαράντα οκάδες τα χέρια του. Λέει η μια ης αλληνής «Να του δώσωμε ένα μπάτσο;» Η άλλη της είπε «Όχι, ‘πειδής μας σηκώνει το παιδί». Του είπε άλλη φορά τη νύκτα να μη περπατάς.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)

Στη θέσι Μαυριάνου έχομε την εκκλησία την Ευαγγελίστρια. Παλαιά ήτονε εκεί μοναστήρι. Ατού ήτανε και παλαιό κτίριο επί Ελλήνων, δίοτι υπάρχουνε πέτρες από άλλα μέρη και κωνοκέφαλα. Εκεί οι καρβουναρέοι έβλεπαν από μακριά φως. Επήαινα κόντα και δεν έβλεπαν τίποτε. Τελευταία επήγαν κ' έσκαψαν κ' ευρήκαν την εικόνα και έγινε το μοναστηράκι. (Κωνοκέφαλα = αγκωνάρια του τοίχου).

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)

Οι Καλομοίρες ήσαν γυναίκες με το πρόσωπό τους άσκημο. Ένας επήγε μια φορά, ο Μπουραντάς, σ’ ένα σταυροδρόμι στο βουνό για να μάθη από τις Καλομοίρες να παίζη λύρα. Οι καλομοίρες άμα ‘κουσαν της λύρας που την έπαιζε για να τη μάθη επήγαν κ’ ετοιμάσθησαν να χορεύουν. Άρχισα αυτός κ΄επαίζε τη λύρα κι άρχισαν οι Καλομοίρες κ’ εχορεύγανε. Το τραγούδι τως ήτο: Χόρευγε Μαριά και Ρήνη χόρευγε κ’ εσύ Φροσύνη κι όποιος ήχασε γριάδες ας υπά’να της γυρεύγη είν κι ο άντρας μου άρρωστος καλλιά κείνος παρά εγώ Ας χορέψωμεν και τι κι ο χάρος καλά κρατεί ας χορέψωμεν κι ας πάη τούτ’ η γης θε να μας φάη. Αυτός που μάθαινε τη λύρα εξέχασε εκεί κ εκείνα που ήξερε πρώτα.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)

Η Γοργόνα ύπαρχε και όπου ξάνοιγε τίποτε κτίριο καλό, μεγάλο, το κατάστρεφε.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)

Οι Καλιτσαντέροι έλεγαν πως ήρχονταν απο τη Μύκονο κ'έκλεβαν τα χοιρινά. Ένας καλιτσάντερος μια φορά ήρθε κ'επήγε απο τον ανεφάντη κ'έβαλε το ποδάριν του να κατέβη μέσ' στο σπίτι. Ο νοικοκύρης έψηνε μια μπιζόλα στη σούβλα και την εκόλλησε στο πόδι του. Απο τότες που έφυγε αυτός καμένος έθαψαν και δεν ήρχονταν. Οι Καλιτσάντεροι ήρχονταν την παραμονή των Χριστουγέννων κ'εφεύγανε την παραμονή των φώτων για να μην τους αγιάσουνε. Λένε πως οι Καλιτσάντεροι ήσαν κλέφτες απο τη Μύκονο και άλλα νησιά κ'εφόβιζαν τον κόσμο.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)

Μια γρία είχε πρόβατα και όταν ήρτε ο Μάρτης στις 30 είπεν αυτή. “Στην πόμπη σου Μάρτι μου χίλια αμπάδια ( κατσίκια χωρίς κέρατα) χάραξα και χίλια μονοκέρια”. Τότε ο Μάρτης εδανείστηκε από το Φλεβάρη μια μέρα και της τα 'κάψε. Τη τελευταία μέρα του Μάρτη τη λέμε : “της γρές ο βορές”.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)

«
1
2