Αναζήτηση
Αποτελέσματα 134891-134900 από 134917
΄Γούμενε του Δαμαλά, δίχως νου, δίχως μυαλά, τα μικρά δεν ήθελες τα μεγάλα γύρευες. Βάστα, γέρο κούλερε, γύρ΄ζε τ΄ν αχερόμυλο κούνα τ΄ αραπόπ΄λο
(1940)
κούλερε=΄πειδής τον εχαλάσανε. Σημ. Έχει τοποθεσία στο χωριό κοντά, που τη λένε Δαμαλά. Εκεί κατοικούσε κάποιος γούμενος κι είχε παραυγιό έναν καλόγερα. Τον έστερνε στο ψάριμα και κάθε μέσα τούφερνε μικρά ψάρια. Μα ο ...
Βάρα, βωρέ Ντούγλη! Βάρα καί σύ!
(1959)
Παλιότερα είχαν αμπέλια εδώ στους Οθωνούς κι ερχόνταν εργάτες από τη Χειμάρρα (αντίκρυ στην Ήπειρο) να δουλέψουν. Μια μέρα έφτασε κι ένα ντερέκι (= ένας μεγαλόσωμος, μποϊκλής) για να πιάση δουλειά. Δούλεψε 2-3 μήνες, γνώρισε ...
Εγώ κ' είμαι 'ς σο Γιαννίτσ' άμε
(1881)
Ερμηνεία: Επί προσποιημένης αγάπης (ιδίως μητ΄ρτων προς τέκνα). Η παροιμία αυτή προέκυψεν εκ του γεγονότος: Γράία μήτηρ έλεγε συνεχώς προς τον ασθενούντα υιόν της Ιωάννην, Γιάννε μ, ρίζα μ 'ς σα δρομέα σ' να πάγω, και ...
Ο Γεννάρης τζι ο Μάρτης εγελάσαν του κουτσοφέβραρου τζι' επήραν του που μιαν ημέραν για να πειράξουν τηρ ρκάν, τζι' ο Γεννάρης έβαλεν τηρ ρκάν μεσ' στοφ φούρνον
(1945)
Η παροιμία αναφέρεται στην υπερβολική ψύχρα του Γεννάρη. Κατά τένα μύθο, ο χειμώνας και το καλοκαίρι συζητούσαν ποιά από τις δυό αυτές εποχές είναι η καλύτερη, επειδή δε δεν συμφωνούσαν φώναξαν κάποιαν γρηά, πυ μάζευε ...
Τα κάνω θάλασσα, τα θαλασσώνω
(1950)
Εις πολλα ιδιώματα της Ελληνικής η λέξις θάλασσα λαμβάνεται ως μέτρον δηλβτικόν του πολλού, του αφθόνου.Ούτω εις την Αιτωλίαν, Εύβοιαν, Λέσβον και Πελοπόννησον λέγεται ο δείνα ξέρει τραγούδια θάλασσα αντί σαν τη θάλασσα, ...
Είδα του μαλλιαρόκουλου!
Η παροιμία προήλθεν εκ τούτου: ήταν μια βουλά ένα πιδί κανιά κουσιαριά χρουνών πόκανι τουμ παλ'καρά. Άμα πάϊνι στου μύλου ν' αλέσ' κι ήβρισης πουλλά αλέσματα τς παραράδιζε οθλνινούς. Κι στου κουφίν να ήταν τ' άλισμα τν ...
Άκουγέ το σακκοδεμένε και 'ς τον τοίχο ακουμπισμένε
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ευπίστων και ηλιθίων ή των επιτιμώντων άλλους ίνα ακουμπούν άλλοι.Αρχή της παροιμίας η εξής: Σύζυγος παρεπονείτο εις την γυναίκα του δια την κακήν ποιότητα του άρτου.Αυτή δε απέδιδε τούτο εις την ανδραδέλφην ...
Έσει τομ πορdήν τζ' αλώνιν, τζαι κλωστήν εις το βελόνιν
(1940)
Φρονούμεν ότι είναι η ορθοτέρα. Γράφεται συνήθως πορτίν, σημαίνουσα ότι όπως φεύγει από την πόρταν του σπιτιού εις το αλώνιν και ταναπαλιν, ούτω πως και ως κλωστή εις το βελόνι περνα ή βγαίνει εύκολα και παραΔερεται απο ...
Ζιώ μ' αφακόσπορα
(1963)
Η παράδοσις λέγει ότι κάποια νύφη προσποιείτο την ολιγόφαγη. Αυτό ήτο μεγάλο προσόν για την παλιά εποχή της δυστυχίας, όταν πολλάκις διελύοντο προξενειές, διότι έτρωγε πολύ η νύφη. Είχεν κατορθώσει να μένη στο σπίτι για ...
Γρήγορα μάννα το βιολί
(1963)
Η παράδοσις λέγει οτι κάποια πάντρεψε τον γυιό της. Αυτός όμως δεν είχε χαμπέρι από έρωτες και σε μερικές μέρες η νύφη λέγει της πεθεράς “Μάννα θα φύγω”. “Γιατί, παιδί μου; της λέει η πεθερά. Μήπως δεν σου φερνόμαστε καλά, ...