Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1081-1090 από 1279
Η μιάν ελιά κι' η άλλη τό βγάνουσι dό λάδι
(1963)
Δηλαδή πρέπει νά συγκεντρώνωμε καί τήν πιό μικρή ποσότητα ενός πράγματος...
Ο Θεός του ζωdοβόλου 'ν' ο άθρωπος
(1963)
Δηλαδή όπως ο άνθρωπος εξαρτάται από το Θεό, έτσι και το ζώο εξαρτάται από τον άνθρωπο, επομένως πρέπει να το φροντίζη...
Του νήλιου κύκλος άνεμος του φεgαριού χειμώνας
(1963)
Όταν ο ήλιος έχη κύκλο αχνό, αέρινο, θα επακολουθήση άνεμος, και όταν το φεγγάρι έχει τον ίδιο κύκλο, θα επακολουθήση βροχή....
Το ραβδί έχει δίυο άκρϊες
(1963)
Δηλαδή, αν με χτυπήσης, θα σε χτυπήσω. Π.χ. “Ά σηκώσω το ραβδί και σου κατεβάσω καμμιά....-Ά σε συφέρη,βάρα,μα το ραβδί έχει δυο ακριές”...
Ήκουα τα κουδούνια σου κι εθάρρου gαί τα ζά σου
(1963)
Λέγεται για κάτι, που αποδεικνύεται υπερβολικά φημισμένο. Π.χ.”Ήκουα 'δα,λέει, τα...” Άρχοdας ελέουdα gι' αυτός και πουλεί τη bεριουσία dου, ιατί χρωστεί,λέει....
Των ακριβώ τα πράματα τα τρων οι χαροκόποι
(1963)
Ή οι χαράμηδες τρώ da. Δηλαδή: Την περιουσία, που κάνει ή έχει και συντηρεί ο τσιγκούνης, θα τη σπαταλήση κάποιος γλεντζές κληρονόμος...
Ακριβός στην ώρα dου κι ο φαάς μήτε καθόλου
(1963)
Δηλαδή, ο τσιγκούνης μπορεί και κάποτε να σου προσφέρει κάτι, ενώ ο φαγάς ποτέ, γιατί τα θέλει όλα για τον εαυτό του...
Του παπά τα 'ένεια ξίζει (ή κάνει)
(1963)
Λέγεται, όταν θέλωμε την αξία ενός πενιχρού μάλλον πράγματος. Π.χ Με παλιόφάδα τόκαμα το bερτάκι ετούτο, μα ξίζει του παπά τα ένεια . Είναι ζεστό και βολετικό...
Ας τάχωμεν, άdρα μου, σα bού τάχαμε
(1963)
Προέρχεται από παραμύθι μεγάλο και αρκετά τολμηρό...
Τάχες Γιάννη, τάχες πάdα
(1963)
Δηλαδή : τα ίδια και τα ίδια...