Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 148-167 από 317
-
Κόντσα κασαπάς Γιάνενα χωριό
(1929)Λέγεται όταν θέλουν να δείξουν την παλαιάν εύκλειαν και ανθηράν κατάστασιν της πόλεως Κονίτσης -
Κολοκύθια στο πατερό
(1929)Αυτή την φράσιν λέγουν σε έναν που λέγει ασυνάρτητα και ψευδή πράγματα -
Κουτσοί στραβοί στον Άι – Παντελέημονα
(1929)Λέγεται όταν πολλοί αδιακρίτως έχουν απαιτήσει να καρπωθούν τα αυτά ωφέλη εκ τινος προς τον οποιόν σωρηδόν πρωστρέχουν παρακαλούντες -
Λάδι βρέχει κάστανα χιονίζει
(1929)Η παροιμία λέγεται επί των οκνηρών και των παντελώς αδιαφορούντων δια τα εαυτών -
Λογκήσιος κόσμος
(1929)Έτσι λέγονται οι άνθρωποι οι ασχολούμενοι εις αγροτικάς ασχολίας (υλοτόμοι, ποιμένες, βουκόλοι), ως και οι άξεστοι και απολίτιτστοι χωρικοί -
Μ' όποιο δάσκαλο θα πας τέτοια γράμματα θα μάθης
(1929)Δια της παροιμίας ταύτης γίνεται σύστασις να προσεχωμεν εις την εκλογήν των φίλων μας. Αι έξεις αυτών επιδρούν και εις ημάς -
Μάτια πραμμάτεια
(1929)Όταν αγοράζης πρόσεξε. Δεν επιτρέπεται να μετανοήσης αργότερα και να θέλης να επιστρέψης το αγορασθέν -
Μαζώθ'καν τα κοράκια κι έβαλαν το μπουφο πρώτο
(1929)Όταν υπό πολλών δίδεται εν αξίωμα και η αρχηγία εις ένα άνθρωπον, ανίκανον και αναξιον -
Μας γίνηκε βανταλάχος στο χωριό
(1929)Βανταλάχος (ο) = ο τύραννος, ο ενοχλητικός, σατράπης. Πιθανώς εκ της λ. Βάνδαλος -
Μας ξεφύτρωσαν σαν τα μανιτάρια
(1929)Λέγεται όταν όλως απροσδοκήτως και παρ' ελπίδα παρουσιάζονται τινες ως υποστηρικταί υπόπτου τινός πράξεως -
Με τον ήλιο μπαίνουν με τον ήλιο βγαίνουν, τ' έχουν τα έρημα και ψοφούν;
(1929)Λέγεται επ' εκείνων, οίτινες ισχυρίζονται οτι λαμβάνουν όλα τα μέτρα προς πρόληψιν μιας καταστροφής, ενώ αυτά ταύτα τα μέτρα επιφέρουν ταύτην -
Μονό δέ φτάνει, διπλό φτάνει και περ'σεύει
(1929)Από κακήν εκτίμησιν των πραγμάτων υποβαλλόμεθα πολλάκις εις διπλούν άσκοπον κόπον ή εις περιττάς δαπάνας