• Η οξωτέρα τρώει ψωμί 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Οι εργαζόμενοι εις υπαιθρίους αγροτικάς ασχολίας καταναλίσκουν πολύν άρτον κατά το φαγητόν των
  • Η οργή θα ξημερώσ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Όταν αφ' εσπέρας το ψύχος είναι δριμύτατον λέγουν την άνω φράσιν
  • Η ποταμιά δεν κατεβάζ' κάθε μέρα κούτσουρα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Αι κατάλληλοι ευκαιρίαι προς απόκτησιν δεν παρουσιάζονται πάντοτε
  • Η σύλλ από τη βιά της, γκαβά κάνει τα παιδιά της 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Η βεβιασμένη εργασία δέν είναι καλή, διότι παρουσιάζει ατελείας εμφανείς
  • Ή βάρ' το τ' αρχοντόϊπουλο, ή μη το μαγαρίζεις 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Εις σπουδαίας περιστάσεις του βίου του ο άνθρωπος πρέπει να συμμορφώνεται αναλόγως με την σπουδαιότητα αυτών, ώστε η εμφάνισίς του να είναι καθ' όλα αξιοπρεπής. Τα ημίμετρα και η επιφυλακτικότης πρέπει να αποκλείωντα
  • Ή μικρός μικρός παντρέψου, ή μικρός καλοερέψου 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Γίνεται δια της παροιμίας σύστασις εις τους νέους να νυμφεύωνται μικροί, διότι, άμα παρέλθουν τα έτη της νεότητος δύσκολα αποφασίζουν δια γάμον
  • Ήρθ' ο βλάχος με το μέλι 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Μερικά πράγματα στη μεγάλη έλλειψη είναι περιζήτητα και φαίνονται νοστιμώτατα αν τύχη να είναι πάντα φαγώσιμα.
  • Ήρθ' ο κόμπος στο χτένι 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Συνοδεύεται από κείμενο ...
  • Ήρθαν τ΄ άγριγια να διώξουν τ΄ ήμερα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Ερμηνεία: Δεν πρέπει να υποχωρούν οι συνετοί και τίμιοι άνθρωποι προ των υπερφιάλων απαιτήσεων, των φαύλων
  • Ήταν πολιτειά 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Ήσαν πολλοί άνθρωποι
  • Ήταν τα σούτια και τα μούτια 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Ήσαν άνθρωποι άσημοι και ευτελούς κοινωνικής τάξεως
  • Ηύρ' από γόνους γόνατα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Λέγεται επ' εκείνων, οίτινες κληρονομούν εκ συγγενών των μεγάλην περιουσίαν.
  • Ηύραμεν παπά, ας θάψουμε καμπόσους 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Ερμηνεία: Λέγεται περί εκείνων, οι οποίοι ενώ τον άλλον καιρόν αδρανούν και δεν φροντίζουν διά τας εργασίας των, παρουσιασθείσης ευκαιρίας τότε επιζητουν διά του αυτου μέσου να θεραπεύσουν όλας τας αναγκας των
  • Ηύρε την άπλα του 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Ηύρε την ευρυχωρία, την άνεσιν
  • Θα γιομίσ' το ποτήρ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Θα έλθη καιρός που θα τιμωρηθή
  • Θα μας κόψ' τα πράσσα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Για έναν που μας απειλεί του λέγομε ειρωνικώς αυτήν την φράσιν
  • Θα τον φάη το σκοτάδι 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Θα τιμωρηθή παραδειγματικώς
  • Θα του πλέξουν το γαιτάν' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Θα τον συκοφαντήσουν δια ραδιουργιών
  • Θέρος, τρύγος, πόλεμος 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Όταν παρατηρήται μεγάλη και εξαιρετική κίνησις των κατοίκων εις τας αγροτικάς ασχολίας
  • Ισιοζύγιαζε κι ακριβοπούλα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Γίνεται σύστασις εις τους εμπορευομένους ότι δύνανται μεν να είναι απαιτητικοί εις τας τιμάς των, αλλ' εις το ζύγισμα και το μέτρημα των εμπορευμάτων πρέπει να είναι δίκαιοι και ακριβείς