Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση ΚΓ"

Αποτελέσματα 4-23 από 58

Βοσκούσα και γω πρόβατα. Τσοπάνος ήμουνα. Περνώ μέσα απο μία σούδα μέσα χαράδρα τρανή. Βγαίνω στο υψωματάκι 'πάνου. Εκεί βγήκε ένα μεγάλο πρόβατο πιο μεγαλύτερο απ'τα δικά μας με μακρυά μαλλιά. Μπήκε μέσα στα δικά μας και επειδή ήταν μεγαλύτερο το κοιτούσαν τα δικά μας πρόβατα. Προχώρησα πιο κοντά και κοίταξα. Και το πιο μεγαλύτερο πρόβατο τρέχω να το πιάσω και αυτό έφυγε. Τότε αρχίνισαν να βελιάζουν...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
Ο δαίμονας

Γυρίζοντας μια φορά στο χωριό μ'νυχτώθ'κα και μ'ηύραν τα μεσάνυχτα στη Γούρνα.Εκεί άρχισε και τρεμόταν το ζώο στάθ'κε και τρεμόταν. Γυρίζω έτσ', φοβήθ'κα κιόλα, νύχτα, ερημιά, βλέπω ένα μαύρο πράμα και σερνόταν, κακό πράμα, σατανάς. Ήκαμα το σταυρό μ'κι αυτό ήρθε έτσ'δα και ώωπ ήπεσε απο μια πεζούλα στα χωράφια. Τρεμόμουν κι εγώ και το ζώο, δέκα ντενεκέδες κτυπούσαν πίσω μ'. Και βγήκε ύστερα μια φωτιά...

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)
Δράκους = δράκων, πρόσωπον μυθολογικόν… Κατήντησε να έχη την σημασίαν του διαβόλου. Χαμόδρακας = Λέγεται ο άλλος καλούμενος ντζιμινάκους, ντιβέτσκας, κατσμινάκους, ου όξ’ απού δώ, Σαjτάνς, Σκαρjότς, (Ιούδας ο Ισκαριώτης), τα’δράκ’. Τ’ δράκ’ τρούπακαλείται βαθεία οπή παρά την Βαρνόκοβαν, Σαjτανουχώρjα ονομάζονται χωρία του δήμου Ευπαλίου (η Σιργούτα, Παλουχώρ’ και Καρούτjα). Λέγεται δράκους και το...

Άγνωστος συλλογέας
Δύο τσοπαναραίοι. Φύλαγα εγώ εκεί ένα μποστάνι. Μου έκλεβαν πουπόνια και εγώ παρακλούθησα. Αυτοί οι δύο επιτήδειοι. Έβγαλαν και τα ρούχα και ήρθαν να κλέψουν πεπόνια. Μπήκαν μέσα στο μποστάνι. Ο ένα ήλθε να δή άν κοιμόμασταν. Μετά φοβήθηκαμε εσκεπάστηκαμεν φοβηθήκαμεν. Κάποιος είπε ότι βγαίνουν φαντάσματα εκεί κάτω. Τότε η γυναίκα που ήταν ούπε να μη μιλήσω. Το γυμνό ήταν φάντασμα. Πήραν 3 καρπούζια...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
Πως ένα Χριστιανός δεν έγινε Τούρκος

Ένας χριστιανός είχι φίλουν ένα Ντιρβίση. Μνια μέρα θέλησι ου χριστιανός να συβουλευτή τουν Ντιρβίση, αν θα κάμη καλά να γίνη Τούρκος κι έτσι να ξιφύγη τη σκλαβιά. Ου Ντιρβίσης, καλός άνθρουπους και καλός φίλους, που ξερε τι τύχη περιμένει τουν φίλουν του, τουν συβούλιψι να κοιμηθή μια νύχτα ‘ς ένα τζιαμί κι την άλλη την ημέρα να πααίνη να τουν συβουλευτή. Ου χριστιανός έκαμι κείνου που του πε ου...

Καψάλης, Γεράσιμος (1918)
Τα καλλικαντζούρια στην Τερπίτσα

Έρχονται την παραμονή τα Χριστούγεννα. Δηλ. Την παραμονή έρχεται ο κουτσός την άλλη μέρα έρχονται και τ'άλλα, αλλ'αυτά δεν είναι κουτσοί. Κάθονται δώδεκα μέρες και γυρίζουν μέσα το χωριό. Του Σταυρού, που πέφτουν οι σταυροί στα νερά, φεύγουν <με τα κάλανδρα>. Τις δώδεκα μέρες που μένουν το βράδυ για να τα διώχνουν, καίνε στις φωτιές αγριοκερασιά, στο σταχτοόλο βάνουν μια λούρα, για να χορεύουν τα...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1948)
Εδώ λένε πως βγαίνουν σμερδάκια αυτά κατά τη διήγηση χωρικού :<Το φαντάζουν παιδάκι μικρό βρυκολακιασμένο/ Ένα μέρος φοβίζει τον κόσμο, ένα μέρος προσβάλνει τα πράματα και ψοφάνε.>

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)
Εδώ παρουσιάζεται ένα μικρό παιδί ίσαμε 5 χρονώ. Είναι γδυτό κι όταν πάει μέσα στα πρόβατα, αυτά ψοφούνε. Το παιδί αυτό λέγεται τσούλος(ο).

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)
Είναι μερικές μαύρες συκιές κοντά σε μια χούνη. Εδώ βγαίνουν σμιρδάκια, τα οποία ενταύθα παριστάνονται σα μικρά παιδιά έως 2-3 χρονών. Αυτά βγαίνουν γυμνά και φωνάζουν παράξενα.

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)
Ο Χαμόδρακος

Είναι ο ίδιος ο Ντιβέτσικας, Ήσκιος, Κωλοπάνης στην Παλούκοβα. Τον λένε έτσι, γιατί φαίνεται σα σκυλάκι μέσ’στα πράματα άλλοτε σα γαιδούρι, σα γίδα και σα γυναίκα. Πααίνει και μαρκαλάει τα πρόβατα και η γέννα τους μαυρίζει ως το πρωί πεθαίνουν. Για να γλυτώσουν απ’αυτό το κακό, περνούν τα πράματα νύχτα μέσα σε χωριό. Τους βγάνουν τα κουδούνια και τα διαβάζουν σε άλλο μέρος. Ο χαμόδρακας, βλέπεις,...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1948)
Ενας Ραβδιώτης διηγείτο ότι κάποτε τα σκυλιά έβγαλαν έναν λαγό. Τον κυνήγησαν και τον πήγαν προς το σπίτ' ο Λαγός πήδηξε στο ξεστώχ' όπου η γυναίκα καλάμιζε και χώθηκε μέσα στο σπίτ. Ρωκώθηκε μέσα στα ρούχα. Τον έπιασαν, τον έφαγαν. Τον άλλον χρόνο πέθανε το παιδί τ. Κάποιος άλλος επρόσθεσε : Διάβολος

Μέγας, Γ. (1937)
Ερχόdας πίσω στη σκάλα, 11-12 η ώρα τη νύχτα, στο Ζητ'νιάτ'κο γιοφύρι βγαίν μια γάτα. Το άλογο πάγαινε, η γάτα καταπόδι. Το άλογο γίν'κε μούσκεμα στον ίδρω. Ώσπου φτάσαμε σε μια τοποθεσία και χάθ'κι η γάτα.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1940)
Ζουλάπι(το).Ούτω νοείται κει λέγεται δαιμόνιον τι, εξωτικόν τι φονεύον αιφνιδίως τα ποίμνια κατά των ποιμένων γνώμων αποδιδόντων ή αυτό τους αιφνιδίους θανάτους των αιγοπροβάτων, εις οι αρχαίοι απέδιδον αυτάς εις τα πάνα. (Αρ. 131-122)[Λάβωμα]= το ζουλάπι. Ούτω χρησιμοποιείται η λέξη εν παγκρατίω, ως και το ελαβώθη το πρόβατον= εφαγώθη υπο ζουλάπι. (Αρ. 131-129). [Χαμοδράκι(το)]=το άλλο λεγόμενον...

Παπανδρέου, Γεώργιος (1919)
Ήσκιος=νόσος αιγοπροβάτων, ενδισομένη εις βασκανίαν ''τα πλάκωσε ήσκιος, θα ψοφήσουνε''. -ότεν τα βαρέση, φαλινονται σαν μια φλόγα μέσα στο κοπάδι, με μια ανάβει κ σβήνει. Τότε αλλάζουμε γρέκα΄΄ γώρισμα μεγαλώνει η σπλήνα.

Σαλβάνος, Γεράσιμος (1925)
Ήταν βροχερός ο καιρός και πήγα στην στρούγκα να κοιμηθώ. Μόλις καθάρισε ο καιρός έβαλα τα πρόβατα να κοιμηθούν στο μπαίρι. Εκεί έπεσα να κοιμηθώ και δίπλα τα σκυλιά στα πόδια μου. Ακούω προβάτων φωνή να βελιάζη. Σηκώθηκα και πήγα, προς την φωτήν που βέλιαζε η προβατίνα. Μόλις πάω κατακεί την φωνάζω και φεύγει προς πάτι σούδες προς λιβάδι. Ξανά πλάγιασα και ξαναέρχεται. Ήταν άσπρη προβατίνα. Και εκεί...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
Κάποιος πέρναγε απο ντιντέ (=νεκροταφείο Τούρκικο, όπου θάβανε τους καλούς Τούρκους, τους μεχαμετλήδες)κι είδε και τον κυνηγούσανε 30-40 μικρά σκυλάκια. Σ'ένα άλλο πάλι μέρος, που λέγανε πως παλιά είχε νεκροταφείο, άλλος έλεγε πως είδε σκυλαρέλια, άλλος παπέλια που χανόνανε στους ντιντέδες.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1940)
Κάποτε πότε άξαφνα, είναι καταξαστεριά και ντίπ ολότελα αέρας δεν φυσάει, παρουσιάζεται στα γίδια μας ή στα πρόβατά μας ένα ξωτικό πράμα, σαν ίσκιος-σαν ένα μικρό κατάμαυρο σύννεφο και διαβαίνει γλήγορα από πάνω τους. Τα πλάκωσε ο ίσκιος, όπως λέμε ημείς οι τσοπάνηδες. Άλλοτε πάλι το ξωτικό παρουσιάζεται σαν ζαγάρι και άλλοτε σαν τραί. Εδώ και λίγες μέρες παρουσιάστηκε στα γίδια μας σαν τραί. Η φάτσα...

Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1953)
ΤΟ ΜΩΡΟ ΠΟΥ 'ΓΙΝΕ ΣΚΥΛΟΣ

Κάποτε ψαρεύαν στο Βρέκαστρο κάτ'ψαράδες τ'νύχτα κι ακούσαν πίσω απ' τ'ς βράχ' ένα μωρό κ'ήκλαιγε. Πάνε και βλέπουν ένα μωρό στ'ν ακροθαλασσιά. Μόλις όμως το σ'κώσαν, το μωρό γίν'κε σκύλος και μετά άρχισε να μακραίν', να μεγαλών. Το ξορκίσαν και χάθ'κε. Είταν Αγελλούδα.

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)
Και οι ποιμένες έχουσι τον κακόν δαίμονα, όστις καλείται σμερδάκι- Ζερδάκια, τα οποία εν τη άλλη πελοποννήσω καλούνται χαμοδράκιαι και σμιγδράκια. Τα σμερδάκια είναι δαίμονος ομοιάζοντες πρη γαλών ή νυφίτσαν και εκμυζώντας το αίμα των ποιμένων εν καιρώ νυκτός εξ σμερδάκια μεταμορφούνται τα’αβάπτιστα παιδιά. Προς ούτο βολών της δαιμονικής ταύτης προσβολής οι ποιμένες αναχωρούσαν εκ του τόπου εκείνου...

Νεστορίδης, Κ. (1921)
Καμμιά φορά ο τζομπάνος όπως βοσκάει τα πρόβατά τυχαίνει να κοσεύουν (τρέχουν) χωρίς να μπορή να τα μάσ'. Τα πήρε λέει ο σατανάς στα ποδάρια, τα καβάλλ'σε ο σατανάς τα γίδια και τα πριτσαλάει ο σειτάνης, τα πρόβατα τα μαρκαλάει. Βρίζ' ο τζομπάνος για να φύγη ο σειτάνης. Τα πήρ'ο σειτάνης σήμερα στα ποδάρια και δε μπορώ να τα συμμάσω πουθ'νά. Τα 'φαε ο σειτάνης.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1959)

Εδώ παρουσιάζεται ένα μικρό παιδί ίσαμε 5 χρονώ. Είναι γδυτό κι όταν πάει μέσα στα πρόβατα, αυτά ψοφούνε. Το παιδί αυτό λέγεται τσούλος(ο). ﻿

Εδώ παρουσιάζεται ένα μικρό παιδί ίσαμε 5 χρονώ. Είναι γδυτό κι όταν πάει μέσα στα πρόβατα, αυτά ψοφούνε. Το παιδί αυτό λέγεται τσούλος(ο).