Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Αποτελέσματα 1-13 από 13

Απο παλαιούς έχομε ακούσει πως άμα ιδής φίδι μέσα στο σπίτι να μην το σκοτώσης.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Εδώ ένας πασάς επήρε τον επιτάφιο, δηλαδή το παννί, ήταν πολύ όμορφο και το έβαλε πάνω στο άλογο κ’ εκαβαλλίκεψε: Οι Χριστιανοί για να το πάρουν το παννί του επιταφίου του ‘δώσανε ένα τchιαΐρι (=δηλαδή περιοχήν που είχε πολύ χόρτον, ανοικτή χωρίς δένδρα). Το μέρος αυτό το λέμε παchιά τσιαΐρι και ευρίσκεται προς το μέρος του Άγρα, δυτικώς της Εδέσσης.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Εις την Έδεσσαν δεν ξέρουν παραδόσεις δια τις Νεράϊδες.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Η ίδια η μαμή, η Μπάμπα Βαγγελίτσα, μας είπε η ίδια πως είδε για το παιδί, άμα το γέννησε, πως ήρθαν οι Μοίρες στις τρεις βραδυές μετά τη γέννα. Ήσαν τρεις Μοίρες. Τότες οι λεχώνες δε σφαλούσαν την πόρτα καλά την νύχτα την αφήνανε λίγο ανοιχτή. Στον ύπνο της είδε πως άνοιξε η πόρτα τρεις φορές. Κάθε φορά έμπαινε από μία μία γυναίκα (Μοίρα). Αυτές έκατσαν κοντά στο σπίτι και είπαν μεταξύ τους. Λέει...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Η Μαρία Μπόνου, ετών 80, που μιλεί το ντόπιο σλαβονικόν ιδίωμα μου λέγει πως στην Αγία Τριάδα, στη μέση του λόγγου (κατάφυτος από δένδρα κοιλάς) επάνω σε πέτρα από μάρμαρο είναι δυο τρύπες που έχουν γίνει από το άλογο του Κράλη Μάρκο. (Ένα σφιτρούϊτσα να πάτουτ ίμα άdνα μαρμουρένιο κάμιν τουστρέdιν να κάμινουτ ίμα άβε τράγκοι ουτ κόϊνουτ μου (=από το άλογό του).

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Ήτανε ένας πλούσιος, αλλά τις λίρες τις έκρυβε εδώ κ’εκεί , όχι σ’ένα μέρος.Ήτανε μεθύστακας, άφηκε ένα παιδί. Το παιδί αρρώστησε κ’ εδυστύχησαν πολύ με τη μάννα. Το παιδί είδε το μπαμπά του στον ύπνο του. Λέει του : Eίσαι ανήλικο παιδί μου. Τα λίγα λεπτά θα σου πώ που θα τα βρής . Να πάς στο κατώγι αριστερά στο ντουβάρι, βγάλε μια πλάκα κ’ εκεί έχει λεφτά. Το παιδί εξύπνησε και πήγε, αλλά βγάζοντας...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Κάποιος πέθανε και πρίν τον θάψουνε τον πήδηξε η γάτα και το αίμα του ζωντάνεψε και κάθε βράδυ παρουσιαζόντανε στο σπίτι σκιά και έκανε κρότο τα μεσάνυχτα στις 12 η ώρα και πήγαινε στα στρώματα που κοιμόντουσαν και τους έπνιγε και όλο το χωριό είχε αναστατωθή και δε μπορούσαν να βρούν τι πράμα ήταν αυτό. Ύστερα αναγκάστηκαν και παραμόνευαν στο μνήμα και στο σπίτι. Μετά πολύ καιρό το ανακάλυψαν. Έβγαινε...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Κάτω στο λόγγο (=κοιλάς κατάφυτος απο δένδρα)στο παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου είναι δένδρα καραμπομπιές (=τσικουδιές, τραμμυθιές) χονδρά δέντρα και ψηλά. Εκεί βγαίνει ένα φίδι μεγάλο όχι πολυ μακρύ. Έχει κεφάλι πολύ μεγάλο σαν της αγελάδας και κέρατα. Βγαίνει και λιάζεται. Ύστερα γυρίζει στην σπηλιά του. Δεν έκαμε κανένα κακό.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Λέμε πως ήτανε μια φορά ένας παπάς εδώ στην Έδεσσα, που παλαιά τα λέγαμε Βοδενά. Ήτανε ο καιρός επί Τουρκίας.Εθέλανε να τόνε τουρκέψουν και αυτός, επειδή αρνήθηκε, τον εκυνήγησαν και ερρίχτηκε στον καταρράχτη κ’ εχάθηκε, πάει. Και το μέρος αυτό που είναι ο καταρράχτης το ωνόμασαν «τσιρί παπά» δηλαδή από εκεί ερρίχτηκε ο παπάς.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Μια μαμή είχαμε γειτόνισσα πριν από 60 χρόνια τη Μπάμπα Βαγγέλιτσα (=γιαγιά). Όταν πήγαινε ο άνθρωπος να την πάρη για την γυναίκα που θα την ξεγεννήση, επήγαινε νύκτα και δε ρωτούσε η μαμή που θα πάη. Ακολουθούσε χωρίς να μιλήση. Ούτε αυτός μιλεί. Αυτός μπροστά κι αυτή πίσω. Αντί να την πάη σε σπίτι, την πήγε στον γκρεμνό (=δρόμο) που κατεβαίνανε για το λόγγο (= πεδιάδα) σε μια σπηλιά. Της μαμής της...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Μια στην Άρνισσα έβλεπε μόλις πλάγιαζε στο κρεββάτι να κοιμηθή, πριν να την πιάση ο ύπνος ένα χέρι τριχωτό που ερχόντανε να την πιάση στο στήθος. Αυτό γινότανε τακτικά και αυτή επήγαινε εδώ κ εκεί για να γιατρευτή. Της είπαν να πάη στη Ζέρβη (χωρίον Ζέρβη). Εκεί είναι δύο πέτρες που ενώνονται και κάνουν σα γέφυρα. Εκεί ν' αφίση ένα σημάδι από το ρούχο της και να βάζη κάτω από το μαξιλάρι της όταν...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Στα χρόνια της μαμάς μου, πριν από 60 χρόνια της μάννας μου η θεία μας έλεγε πως ήτανε μια λεχώνα. Μεσάνυχτα είδε περνούσανε γάμος όλοι με αλόγατα, ο γαμπρός άσπρο σεντόνι πα’ στ’ άλογο, η νύφη με τα τέλια απάνω στ’ άλογο κι αυτή κ η προίκα πάνω στ’ άλογα. Περνούσανε ο κόσμος. Η πεθερά της της λέει. Μην ανοίγης το παράθυρο. Μην κοιτάζης και σώπα. Είσαι λεχώνα και θα σου πάρουν την λαλιά. Παντρεύονταν...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Φίδι

Στον Άγιο Λουκά, είναι εξωκκλήσι, εκεί είναι ολόγυρα δένδρα (βαλανιδιές, καράμποβα) και λένε απο παλαιά μέχρι και σήμερο ότι κάθε πρωί βγαίνει στον ήλιο και λιάζεται ένα φίδι πολύ μεγάλο, δηλαδή χονδρό. Έχει σαν αρνίσιο κεφάλι. Στο σβέρκο μέχρι τη ράχη είναι τριχωτό και με μεγάλα μάτια. Όσους περνούν απ'εκεί δεν τους πειράζει.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Απο παλαιούς έχομε ακούσει πως άμα ιδής φίδι μέσα στο σπίτι να μην το σκοτώσης. ﻿

Εις την Έδεσσαν δεν ξέρουν παραδόσεις δια τις Νεράϊδες. ﻿

Απο παλαιούς έχομε ακούσει πως άμα ιδής φίδι μέσα στο σπίτι να μην το σκοτώσης.

Εις την Έδεσσαν δεν ξέρουν παραδόσεις δια τις Νεράϊδες.