Πλοήγηση ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Γ"

Αποτελέσματα 1-20 από 444

Πλάκα Μονολιθίου

1. Η τοποθεσία αυτή παλαιότερα ήτο μια δασώδης έκτασις, η οποία ανήκεν εις το μοναστήριον της Πλάκας ευρισκόμενον εις την περιοχήν του χωρίου Ραφταναίοι Ιωαννίνων. Το μοναστήριον τούτο ήτο το «μχουστ» κέντρον συναλλαγών της περιφερείας….. 2. Ο ηγούμενος του μοναστηρίου κάποτε φιλοξένησε έναν Τούρκο. Ο Τούρκος, ο οποίος είδε τον πλούτον του μοναστηρίου θέλησε να το «τουρκέψη» (να το κάνη δικό του)....

Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)
Άλλη παράδοση πάλι λέγει ότι από το Μουρτάτ έγινε το Σαμοκόβ: - «Πε το μεγάλο το Σαμοκόβ της Βουργαρίας, διηγείται ο ογδοντάρης Νικόλας Μαλτέζης, κατέβκασι τα καποτνά τα χρόνια αθρώπ’ και γείδασι, στην άκρα το γιαλό στον Άγιο-Παύλο την άμδ’ την μαύρ’ πε το μανdέμ που γήρκουνdαν τέσσερες ώρες μακριά. Αυτοί γήdασι μαστόρ’ και γυθελάσι να νελού(2) το μανdεμ. Πήρασι τον bοταμό, τον bοταμό που λέσι dον...

Πετρόπουλος, Δημήτριος (1941)
Αφορισμό

Άλλος αφορισμός διαβάστηκε, σε λειβάδι που διεκδικούσαν οι Βετερνικιώτες από τους Λαντζονίτες. Το μέρος πάρθηκε από τους Βετερνικιώτες που δεχτήκανε τον αφορισμό. Λένε ότι το ελάτι, κάτω από το οποίο διαβάστηκε ο αφορισμός, ξεράθηκε αμέσως. Από τότες, οι χωριάτες των γύρω χωριών, πειράζοντας τους Βετερνικιώτες τους νοματίζουν « Οι Αφορισμένοι».

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Άλλως πως: Θα πάρω μια ψάθα για το γέρο γιατί είναι πια γέρος και σιχαμένος να τόνε βάλωμενε ‘ς το υπόγειο να κοιμάται γιατί δε κάνει πια για σαλόνια. Λέει (το παιδί) δε παίρνομενε δυο και όταν γίνης εσύ γέρος να σε βάλωμενε κ’ εσένα μέσ’ ΄ς το υπόγειο; Πήγαινε παιδί μου. Του λέει πια τότες, να πάρης κρεβάτι για το γέρο. Λέει κ’ εγώ θα σου πάρω τα ίδια.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Για τ' Απόκουρου

Άλλ’ παραδέχουντι πως ούλ’ οι άλλ’ κουρεύκαν κι’ ιδώ στ’ Απόκουρου κουρεύκαν τιληταίοι.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)
Άμα ήθεα γίνουνε εξήντα χρονώ ο Λυκούργος είχενε νόμο κ’ εσκότωνε τσι ‘έροι. Ένας είχε τον πατέρα ντου κρυμμένο για να μη τόνε σκοτώση και τον ετάϊζε. Ο Λυκούργος είδεν ένα όνειρο ότι εδυστύχησε τ’ άλογό ντου κ’ εκαλέσενε όλοι τσι ονειροκρίτες και δεν εμπορούσενε κανείς να εξηγήση το όνειρο αυτό. Κ’ ηβγάλενε μια διαταγή όπου υπάρχει γέρος να παρουσιαστή και θα του χαρίση τη ζωή. Κ’ επαρουσίανε αυτός...

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)
Άρχισε μια μάχη μεταξύ των κατοίκων των Άνω και των Κάτω Κλεινών. Ενίκησαν στην αρχή οι κάτοικοι των Άνω Κλεινών και έμειναν εδώ και έτσι έγινε το χωριό μας. Πιο κάτω οι νικηθέντες παρέμειναν και εκεί έγινε το χωριό Κάτω Κλείναι. Μετά ωρισμένοι απ’ αυτούς υπεχώρησαν πιο κάτω καταδιωκόμενοι σταμάτησαν στην Καλλινίκη. Τέλος τους απώθησαν τους υπολοίπους πιο κάτω, που έγινε η τελευταία μάχη και το μέρος...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Αν ολόκληρη η Ελλάδα είναι γεμάτη από θρύλους, η Αττική μας όμως έχει τους περισσότερους και τους ωραιότερους. Δεν είναι μονάχα τα αρχαία μνημεία της που πλημμυρίζουνε απ’ αυτούς. Κάθε της τόπος και κάθε μεριά της, το πιο απόμακρο λιμανάκι της, το πιο ήσυχο χωριουδάκι, το κάθε βουνό της, τα νησάκια που είναι τριγύρω της, το κάθε τι έχει και το δικό του θρύλο, πλεγμένο μαζή με την ιστορία του. Οι αρχαίες...

Χιλιαδάκης, Στέλιος (1936)
Ο μύλος του Θάνου

Ανάμεσα απ’ το παλιό γκρεμισμένο γεφύρι και το βυρό της Καρπουζάς, κάτω στο παραποτάμι του Άσπρου, τον Ξεριά Περτουλιού, είταν άλλοτες ο μύλος, το μαντάνι και η ντριστέλλα του μπάρμπα Θάνου. Τα βουνά, ο Κεπτενέλος και η Φούρκα στο μέρος αυτό του παραποταμιού κατεβαίνουν απότομα και στην ολοπέτρινη όχτη, ανοίγουνται ένα σωρό φούρνοι. Λένε πως ο μυλωνάς ο μπάρμπα Θάνος, στήνοντας αποβραδύς τα βρόχια...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Ανάμεσα τα χωριά Πετρίλου κι Αβαλάση είναι το βουνό η Καράβα. Εκεί είναι μια κρικέλα σιδερένια. Αυτή η κρικέλα λένε πως σώζεται απ’ τον καιρό του Νώε. Απ’ αυτού έδεσε το καράβι του και γι’ αυτό και το βουνό πήρε το όνομα «Καράβα».

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)
Αναχωρούντες οι κάτοικοι του χωρίου δηλ. οι Κοτιτσιώτες μετά το γεγονός (βλ σελ 15) με τους Τούρκους, δια την Πελοπόννησον «έθαψαν» ό,τι πολύτιμον διέθετον στο πηγάδι της κοινότητος, το οποίον ευρίσκετο εις θέσιν «Βάρκό τ’ Αντρέα Γκιζέρη». Η ακριβής θέσις του πηγαδιού παραμένει ακόμη άγνωστος

Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)
Απάνω από τη Γράβα τση Παπαντής είναι τα Ελληνόσπιτα. Εκεί είναι 2 σπηλιές που τις είχανε χτίσει οι ντόπιοι και μπαίνανε μέσα τα γυναικόπαιδα και κρυβόντανε για τους Αλτζερίνους. Από τη θάλασσα δεν ανεβαίνεις. Από το νησί, να περάσης από την Καστανίδα. Είχανε κάτι φουρκάτες και του δίνανε μια του κάθε Αλτζερίνου και ‘πεφτε πίσω.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)
«Απάν’ς του βνο τ’ς Πινταϊούς είνι οι Κάρκαρους. Ου Κάρκαρους αυτός είνι ναι τρύπα, ένα χάος π δεν έχ’ πάτου. Απ τούγ Κάρκαρου ρχόντι να νιρά τ’ς Πινταϊούς, τ’ Αλπουχουργιού κι τ’ Παλιουκάτνου. Νια βουλά έρρ’ξαν μαλλιά μέσα σι κείν τουγ κάρκανου κι βήκανι ‘ς τμ Πινταγιού, ‘ς τ’ Αλπουχώρ κι ‘ς του Παλιουκάτνου. Η πρώτη των δύο τελευταίων παραδόσεων είναι του τύπου των παγκοίνων παρά τω ελληνικώ λαώ,...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1914)
Βρύση Γκρέτσι

Απέναντι απ’ το Περτούλι, η πλαγιά του Βουνού Μπέρτας, υπάρχει μια βρύση που οι παλιοί την νοματισαν «Γκρέτσι». Η παράδοση αναφέρει ότι προεπαναστατικά, χωρικοί του κάμπου για ν’ αποφύγουν την καταδιωχτική μανία των Τούρκων ήρθαν και κατασκήνωσαν στα μέρη αυτά. [Γκρέτσι= κουτσοβλάχ. οι γραίκοι, οι γκαραγκούνηδες, προεπαναστατικά= Πιθανά κατά την επανάσταση των Βλαχαβαίων]

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Απήδημαν της ‘ρκάς, πήδημα της γριάς, τοποθεσία κοντά στο χωρίο Κούκλια Πάφου. Οι Πρώτινοι λέαν ότι απήκσεν η ρκά (γριά).

Πετρόπουλος, Δ. Α. (1953)
Διάφορες τοπωνυμικές παραδόσεις

Από τες τοπωνυμίες «Δυομάχες» στα Σιάννα «Γιαιμαχί» στην Αρχάγγελο «Ευρωμάχεια» στο Βάτι το «Μυριάντρι» στη Λίνδο και τον «Πάμαχον» στο Μεσαναγρόν, μανθάνομεν επίσης διάφορα πολεμικά επεισόδια της Ρόδου. Και για μεν του Δυομάχες, λέγουν πως έγειναν εκεί κάποτε δυο μάχες, για το Γιαιμαχί πως χύθηκεν άφθονον αίμα σε κάποιαν συμπλοκή, για την Ευρωμάχεια ότι έγινε ευρεία μάχη. Για το Μυριάντρι λέγουν...

Άγνωστος συλλογέας
Διάφορες τοπωνυμικές παραδόσεις

Από τες τοπωνυμίες «Δυομάχες» στα Σιάννα «Γιαιμαχί» στην Αρχάγγελο «Ευρωμάχεια» στο Βάτι το «Μυριάντρι» στην Λίνδο και τον «Πίμαχον» στο Μεσαναγρόν, μανθάνομεν επίσης διάφορα πολεμικά επεισόδια της Ρόδου. Και για μεν τους Δυομάχες, λέγουν, πως έγειναν εκεί κάποτες δυο μάχες, για το Γιαιμαχί πως χύθηκεν άφθονον αίμα σε κάποιαν συμπλοκή, για την Ευρωμάχεια ότι έγινε ευρεία μάχη. Για το Μυριάντρι λέγουν...

Βρόντης, Αναστάσιος (1930)
Από το χαλώ. Ήταν «σκάλα» (κόμπος, ανάμεσα βουνού και κάμπου) σε κεντρικό. Γινότανε χαλασμός και μάχες.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Αράπ’ γκρεμός: Περνούσε στρατός από κει κι έγινε μάχη και σκοτώθ’κε ο Αράπης απ’ τον γκρεμό. Βλ. σελ. 83 Εγίνηκε μάχη και νικήθηκε αράπης και γκρεμίστηκε με τ΄ άλογό του από το βράχον.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Αρκούδα φαίνεται με στη λίμνη (της Καστοριάς).

Ιωαννίδου, Μ. (1937)

Πλοήγηση ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Γ"

Για τ' Απόκουρου Άλλ’ παραδέχουντι πως ούλ’ οι άλλ’ κουρεύκαν κι’ ιδώ στ’ Απόκουρου κουρεύκαν τιληταίοι. ﻿

Απήδημαν της ‘ρκάς, πήδημα της γριάς, τοποθεσία κοντά στο χωρίο Κούκλια Πάφου. Οι Πρώτινοι λέαν ότι απήκσεν η ρκά (γριά). ﻿

Από το χαλώ. Ήταν «σκάλα» (κόμπος, ανάμεσα βουνού και κάμπου) σε κεντρικό. Γινότανε χαλασμός και μάχες. ﻿

Αρκούδα φαίνεται με στη λίμνη (της Καστοριάς). ﻿

Για τ' Απόκουρου

Άλλ’ παραδέχουντι πως ούλ’ οι άλλ’ κουρεύκαν κι’ ιδώ στ’ Απόκουρου κουρεύκαν τιληταίοι.

Απήδημαν της ‘ρκάς, πήδημα της γριάς, τοποθεσία κοντά στο χωρίο Κούκλια Πάφου. Οι Πρώτινοι λέαν ότι απήκσεν η ρκά (γριά).

Από το χαλώ. Ήταν «σκάλα» (κόμπος, ανάμεσα βουνού και κάμπου) σε κεντρικό. Γινότανε χαλασμός και μάχες.

Αρκούδα φαίνεται με στη λίμνη (της Καστοριάς).