Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Αναγνωστόπουλος, Γ."
-
Ο κλέφτης τον ήμισον καιρόν πεινά τον
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Αδύνατον με τας κλοπάς του να είναι τις πάντοτε ευτυχής -
Ο κώλος ο τίτσιρος είδεν το βρακίν και εχέστην
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Μετά σαρκασμού περί εκείνων, οίτινες ξιππάζονται και το παίρνουν επάνω των ευθύς ως επιτύχουν καλήν τινα θέσιν ή προαγωγήν τινα εν γένει της τέως ταπεινής καταστάσεώς των -
Ο λαός κάμνει λαούδκια και το περτίκιν περτικούδκια
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Κατά τους γονείς και τα τέκνα -
Ο λαός και το περτίκιν και ο καλό ο νοικοκύρις το Γεννάρι φαίνονται
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ο εύπορος χωρικός, μη αναγκαζόμενος να πωλήση το καλοκαίρι τα προϊόντα του ένεκα χρεών ή δι' άλλας ανάγκας, περνά με αυτά εν ανέσει το χειμώνα -
Ο λόος ο καλός βκάλλει το θερκόν που την τρύπαν του
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924) -
Ο μάντις, ρήας και α γενή, πάλε μαγκές μυρίζει
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ερμηνεία: Ο εξ αγενούς και ταπεινής καταγωγής, και προαγόμενος, πάλιν αγενής φαίνεται -
Ο νους αφέντην εν έχει
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ο ορθός, ο υγιώς σκεπτόμενος νους οφείλει να έχη πεποίθησιν εις εαυτόν και να μη υφίσταται αλλοτρίας επιδράσεις και εισηγήσεις -
Ο νους ο άφρος (ων) κάμνει την τύχη γερήμην
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924) -
Ο νους ο πελλός κάμνει τησ σόρταν κακορρίζικην
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ερμηνεία: Επί των μη επωφελουμένων περιστάσεις και καιρούς ευνοϊκούς -
Ο οκνιάρις εν και βαρυγομαρκάρις
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ο οκνηρός βαρυφορτώνεται, διά να αποφεύγη πολλούς δρόμους προς μεταφοράν των μετακομιστέων πραγμάτων. ΣΚ. Β΄, 278 αρ. 17 -
Ο πελλός αμ μςν έχη νουν, έχει πόδκια
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Παρεμφερής την εν Ζγορίω “όποιους δεν εχ' τον νού τ' στο κεφάλ', τουν εχ' στα πόδια τ'...” Επίτων εκ λήθης ή μάλλον εκ νωθρότητος παραλειπόντων να φέρουν δύο ή τρία πράγματα συγχρόνως και ούτως αναγκαζομένων να υποβληθούν ... -
Ο πελλός ο νοικοκύρις ξέρει περίτου που εκατόν νούσιμους
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Ο πόνος εν κύρις του πόρτου
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Όποιος έχει εν τη ψυχή του ζωηρόν τι παράπονον, δεν δύναται παρά να το εκδηλώση ζωηρώς και κατά τρόπον εκφραστικόν. ΣΚ. Β' 287 αρ. 315 -
Ο προκομμένος είντα θέλει το μάλιν και ο απρόκοπος είντα θέλει το;
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ο ικανός δεν έχει αναγκην περιουσίας: έχει την ικανότητά του. Ο ανίκανος περιττον να έχη περιουσίαν, διότι ως τοιούτος, και αν έχη, θα την χάση -
Όπκοιος αππηά λάκκους πολλούς, εν να πέση σε κανέναν
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)