Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Αποτελέσματα 633-652 από 673

  • Τόκανε κούτσουρο 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται εις περίστασιν ανάλογον της προηγουμένης

  • Τόκανε ρόϊδο 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται ειρωνικώς περί εκείνου ο οποίος απέτυχε παταγωδώς εις μίαν εργασίαν ή υπηρεσίαν

  • Τόκανε ρόϊδο 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Λέγεται ειρωνικώς περί εκείνου, ο οποίος απέτυχε παταγωδώς είς μιαν εργασίαν ή υπηγεσίαν

  • Τόν βάρεσε γερκό 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Προσεβλήθη από αγερικό (ανεμοπύρωμα)

  • Τόπαιξε το μαντήλ' του 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Ερμηνεία: Διασκεδάζει ζων βίον ανεξάρτητον και άσωτον

  • Τόχ' ν τ' ένα τ' ς 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Είναι καθ' όλα σύμφωνοι

  • Τόχ' στην απάνω σκάλα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Από την έπαρσιν και την αλαζονείαν του είναι φιλόνικος και φίλερις

  • Τόχ'ν κάμωμα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Τον έχουν μεγέψει ή αποδέσει

  • Τομ πήρα καλιμπότσ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ερμηνεία: Τον επήρα επί των νώτων

  • Τομ πήρε αλά κάπα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Τον κατετρόπωσε δια των λόγων

  • Τον έβγαλε στο μεγντάν' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Τον εμαρτύρησε, τον εφανέρωσε

  • Τον έχ' δίπλα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Είναι θυμωμένος, έχων τον διάβολον μέσα του

  • Τον έχ' καβάλλα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Επί των διατελούντων εν προφανεί οργή και των δυστροπούντων

  • Τον είδαμαν σαν τον ήλιο 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Όταν μας έρχεται εν προσφιλές άτομον, το οποίον περιεμένομεν με μεγάλη χαράν, λέγομεν την άνω φράσιν

  • Τον λύκο τον γλέπομε την ομπλή γυρεύομε 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται τότε όταν τις προσπαθή να αποκρύψη την αλήθειαν και να παραπλανήση την κοινήν γνώμην, ενώ ο δράστης της κακής πράξεως είναι σχεδόν εις όλους γνωστός και μόνον ουχί δακτυλοδεικτούμενος.

  • Τον πήρε αλλά κάππα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Τον κατετρόπωσε δια των λόγων

  • Του γέρου τα παιχνίδια σαν νερόβραστα κρομμύδια 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Η παροιμία αυτή λέγεται εις μεστωμένους παρήλικας, οι οποίοι έρχονται εις γάμον μετά νεαρωτάτων νεανίδων

  • Του γίνκα γκουρμπάν' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
    Εθυσιάσθην γι αυτόν

  • Του γίνκα γκουρμπάν' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Εθυσιάσθην γι αυτόν

  • Του γίνκαν τα μούτσνα κριγιάσ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Δεν εντρέπεται, είναι αναιδέστατος